Έχετε πολλές ευκαιρίες να επιλέξετε ανάμεσα στο να έχετε δίκιο και στο να είστε καλοί.
Σας δίνεται η ευκαιρία να υποδείξετε σε κάποιον τα λάθη του, τα πράγματα που θα μπορούσε ή θα έπρεπε να κάνει αλλιώς, ακόμα και κάποιους τρόπους για να βελτιωθεί ο ίδιος. Έχετε ευκαιρίες να “διορθώσετε” κάποιον τόσο κατ’ ιδίαν όσο και δημόσια, παρουσία άλλων.
Η κατάληξη, όμως, μπορεί να είναι να κάνετε πρώτα τον άλλο να νιώσει άσχημα και εν συνεχεία τον ίδιο σας τον εαυτό.
Εδώ δεν έχω σκοπό να κάνω μια εμβριθή ψυχαναλυτική ανάλυση αυτής της συνήθειας. Θεωρώ, ωστόσο, ότι ο λόγος για τον οποίο μπαίνουμε στον πειρασμό να βάλουμε κάποιον στη θέση του, να τον διορθώσουμε, να του δείξουμε πως εμείς έχουμε δίκιο και αυτός άδικο, είναι διότι το εγώ μας πιστεύει, εντελώς λανθασμένα, πως αν αποδείξει σε κάποιον άλλο ότι κάνει λάθος, θα νιώσει καλύτερα το ίδιο.
Στην πραγματικότητα, ωστόσο, αν προσέξετε το πώς νιώθετε αφού διορθώσατε κάποιον, θα δείτε ότι αισθάνεστε χειρότερα από πριν. Η καρδιά μας – το κομμάτι του εαυτού μας που είναι γεμάτο συμπόνια – γνωρίζει ότι είναι αδύνατον να νιώσουμε καλύτερα σε βάρος κάποιου άλλου.
Η αλήθεια, ευτυχώς, βρίσκεται στο ακριβώς αντίθετο άκρο: όταν σκοπός σας είναι να βοηθήσετε τους ανθρώπους να γίνουν καλύτεροι, να νιώσουν πιο όμορφα και να μοιραστείτε τη χαρά τους, δρέπετε κι εσείς τις απολαβές των θετικών συναισθημάτων τους.
Την επόμενη φορά, λοιπόν, που σας δίνεται η ευκαιρία να διορθώσετε κάποιον, αντισταθείτε στον πειρασμό.
Αντί γι’ αυτό αναρωτηθείτε: “Τι επιζητώ στην πραγματικότητα από αυτή την αλληλεπίδραση;” Ίσως επιθυμείτε απλώς μια ειρηνική επαφή, όπου όλοι θα νιώσουν όμορφα. Κάθε φορά που αντιστέκεστε στην επιθυμία σας “να έχετε δίκιο” και αντ’ αυτού επιλέγετε να έχετε καλοσύνη, θα παρατηρήσετε ότι διακατέχεστε από ένα συναίσθημα ηρεμίας.
Δεν λέω ότι δεν είναι σωστό να έχετε δίκιο. Απλώς, αν επιμένετε πολύ να έχετε δίκιο, θα πρέπει να πληρώνετε συχνά το τίμημα, που είναι η απώλεια της εσωτερικής σας γαλήνης.
Αν αποσκοπείτε να γίνετε ένας άνθρωπος γεμάτος ηρεμία, τότε τις περισσότερες φορές πρέπει να επιλέγετε να δείξετε καλοσύνη αντί να έχετε δίκιο.
Και ο καλύτερος τρόπος για να το πετύχετε αυτό είναι να ξεκινήσετε από τον άνθρωπο με τον οποίο συζητάτε.
Απόσπασμα από το βιβλίο του Richard Carlson “Μη βασανίζεστε για μικροπράγματα γιατί όλα είναι μικροπράγματα” από τις εκδόσεις Πεδίο
