Πολλές παίζουν με κούκλες, πηγαίνουν σχολείο, φτιάχνουν κοτσιδάκια η μία στην άλλη. Άλλες εξερευνούν τον κόσμο, μελετούν, ζωγραφίζουν πεταλούδες και αστερισμούς. Είναι κι εκείνες που γράφουν ποιήματα, διαβάζουν λογοτεχνία, μυρίζουν λεβάντα. Κάποιες άλλες πειραματίζονται στην κουζίνα, καίνε το φαγητό μα πετυχαίνουν πάντα το κέικ. Πρόκειται για τις πιο όμορφες νεράιδες του κόσμου όλου, τα κορίτσια. Τα κορίτσια της γης. Λίγα πλάσματα έχουμε δει με περισσότερη ομορφιά, ευαισθησία και χάρη. Όσες έχουμε υπάρξει κορίτσια, πάντα νιώθουμε τη σιγουριά εκείνης της απόλυτης αθωότητας, όπου όλα ήταν ακριβώς έτσι όπως έπρεπε, κυρίως όταν βρισκόμασταν μαζί με τις άλλες.
Υπάρχουν όμως κι οι άλλες… δεν είναι ομορφότερες, δυνατότερες ή πιο έξυπνες. Είναι όμως περισσότερο εκτεθειμένες σε κινδύνους, είναι ελάχιστα ελεύθερες, είναι υπό την κατοχή κάποιου από την ώρα που γεννιούνται, είναι εξαιρετικά πολύτιμες γιατί πωλούνται ακριβά. Τους συμπεριφέρονται δε με υπερβολική υποτίμηση για να μη καταλάβουν πως είναι δυνατές και άξιες. Τις πετροβολούν μέχρι θανάτου που και που με κάποια αισχρή δικαιολογία πχ μοιχεία, ενώ τις έχουν παντρέψει από τα δέκα τους. Τις πετροβολούν προς εκφοβισμό. Τις χτυπούν, τις σπρώχνουν, τις εκδίδουν, χωρίς ενδοιασμούς. Σε αυτή την κοινωνία, τη σύγχρονη. Σε αυτή την κοινωνία, την σημερινή και την παγκόσμια. Κι είναι μόνο κορίτσια. Είναι νεράιδες βγαλμένες από τα πιο όμορφα παραμύθια. Είναι μικρές Τίνκερ Μπελ και Στρουμφίτες. Είναι όμορφες, ό,τι κι αν τους κάνουν. Συγχωρούν, ό,τι κι αν τους κάνουν. Είναι μικρές, δεν ξέρουν. Κι είναι πολλές…
Η Διεθνής ημέρα των κοριτσιών είναι σήμερα. Είμαστε ευλογημένες όσες έχουμε μεγαλώσει ελεύθερες και ασφαλείς σ’ αυτόν εδώ τον κόσμο μα παραμένουμε μία ελίτ μειονότητα. Κι αυτό το ξέρουμε ενδόμυχα. Καμιά φορά μας φαίνεται δεδομένη η ελευθερία μας, και ξεχνάμε να διδάξουμε στα παιδιά, κορίτσια και αγόρια, τα δικαιώματά τους, την αυτοπροστασία τους, τις υποχρεώσεις τους. Όμως σήμερα, 50.000 κορίτσια πεθαίνουν κάθε χρόνο σε όλο τον κόσμο από πρόωρη εγκυμοσύνη. Το σώμα τους δεν ήταν ακόμα ώριμο και αρκετά δυνατό να κυοφορήσει, ούτε το κορίτσι ήταν έτοιμο να δεχτεί τον γάμο και την σεξουαλική πράξη για να κυοφορήσει, και δεν τα καταφέρνει. Βέβαια, τέσσερα εκατομμύρια αυτών, όσων παντρεύονται προεφηβικά, τα καταφέρνουν, επιβιώνουν. Δεν ξέρουν ότι δεν κάνει, δεν ξέρουν και αγαπούν έτσι, με ανιδιοτέλεια και κοριτσίστικη αγάπη, αυτή τη ζωή. Την επικίνδυνη, την άδεια, τη φυλακισμένη, την εκμεταλεύσιμη.
Διεθνής ημέρα των κοριτσιών σήμερα κι είναι νωρίς ακόμη να μιλήσουμε για ελευθερία έκφρασης και δικαιωμάτων σε αυτό τον κόσμο. Γι ‘ αυτό ας μη την προσπεράσουμε έτσι. Ας της δώσουμε έστω ένα λεπτό σιγής για τα κορίτσια που ακόμα υποφέρουν και εκείνα που έχουν πεθάνει.
11 Οκτωβρίου – Διεθνής Ημέρα Κοριτσιού
