“Λίγο πριν το τέλος του τρίτου χρόνου της προεδρίας του, ο Αμερικανός Πρόεδρος Τζον Φιτζέραλντ Κέννεντυ έπεσε θύμα δολοφονικής απόπειρας εναντίον του στο Ντάλλας του Τέξας.
Ο 46ετής Αμερικανός Πρόεδρος επισκεπτόταν το Ντάλλας στα πλαίσια περιοδείας του στις ΗΠΑ. Διέσχιζε την πόλη με ανοιχτό αυτοκίνητο, συνοδευόμενος από τη σύζυγό του και από τον Κυβερνήτη του Τέξας Τζον Κόναλλυ, όταν από τον πέμπτο όροφο κοντινού κτιρίου ρίχτηκαν τρεις πυροβολισμοί εναντίον του.
Ενώ ο Τζον Κόναλλυ βρίσκεται εκτός κινδύνου, ο Τζ. Φ. Κέννεντυ υπέκυψε στα τραύματά του, 30 λεπτά αργότερα στο νοσοκομείο Πάρκλαντ Μεμόριαλ του Ντάλλας.
Συνελήφθη ο Λή Χάρβεϋ Όσβαλντ ως ύποπτος για τη δολοφονία.
Την προεδρία των ΗΠΑ ανέλαβε ο μέχρι τώρα Αντιπρόεδρος Λύντον Τζόνσον.
Εκτός του Τζ. Φ. Κέννεντυ, έχουν δολοφονηθεί άλλοι τρεις Αμερικανοί Πρόεδροι: Ο Αβραάμ Λίνκολν, το 1865, ο Άλαν Γκάρφιλντ, το 1881, και ο Γουίλλιαμ Μακ Κίνλεϋ, το 1901.
Η προεδρία του Τζ. Φ. Κέννεντυ χαρακτηρίστηκε από τη λήψη σημαντικών αποφάσεων. Η ίδρυση του Διεθνή Οργανισμού για την Ειρήνη καθώς και η ίδρυση της Συμμαχίας για την πρόοδο στη Λατινική Αμερική συγκαταλέγονται στις επιτυχίες του, οι οποίες μετρίασαν τις αντιδράσεις που προκάλεσαν οι πολυάριθμες μεταρρυθμίσεις του στο εσωτερικό των Ηνωμένων Πολιτειών.
Στις 25 Νοεμβρίου, ο νεότερος και ο πιο αγαπητός μάλλον Πρόεδρος της Αμερικής οδηγήθηκε σήμερα στην τελευταία του κατοικία.
Λίγο πριν τις 11 π.μ, η Ζακλίν – χήρα του Προέδρου – ο Ρόμπερτ και ο Έντουαρντ Κέννεντυ έφτασαν στη Ροτόντα του Κάπιτολ Ιστ.
Γονάτισαν μπροστά στο φέρετρο και προσευχήθηκαν. Λίγο αργότερα, στρατιωτική φρουρά σήκωσε το φέρετρο και το τοποθέτησε σε άμαξα που την έσερναν 6 άλογα.
Η πομπή κατέβηκε την Πενσυλβάνια Άβενιου και συνέχισε μέχρι τον καθεδρικό ναό του Αγίου Ματθαίου.
Περισσότερα από χίλια άτομα – μέλη της οικογένειας και φίλοι – παραβρέθηκαν στη νεκρώσιμη ακολουθία.
Μετά τη λήξη της ακολουθίας, τα μέλη της οικογένειας Κέννεντυ και η υπόλοιπη πομπή κατευθύνθηκε στο Άρλινγκτον, όπου πλήθη λαού συνωστίζονταν σιωπηλά.
Μετά από δύο ώρες η τελετή είχε λήξει• όχι όμως και η θλίψη ενός ολόκληρου έθνους”.
Από το Χρονικό του 20ού αιώνα
