Η Erin Clabough είναι μητέρα τεσσάρων παιδιών και διδάκτωρ στην νευροεπιστήμη. Ερευνά την αναπτυξιακή λειτουργία του εγκεφάλου και έχει γράψει ένα βιβλίο για το πώς οι γονείς μπορούν να χρησιμοποιήσουν την νευροεπιστήμη για να βοηθήσουν τα παιδιά να αναπτύξουν ενσυναίσθηση, δημιουργικότητα και αυτοέλεγχο.
Διαβάστε επίσης: Τα παιδιά φέρονται στους γονείς όπως εκείνοι στους δικούς τους γονείς
Θα θέλαμε τα παιδιά μας να πράττουν με συμπόνια και ενσυναίσθηση. Ως γονείς, οραματιζόμαστε ένα μέλλον όπου το ενήλικο πια παιδί μας θα αλλάξει τον κόσμο, θα βοηθήσει τους άλλους και θα κάνει τη διαφορά. Έχουμε μεγάλες ελπίδες. Αλλά πώς μπορούμε να φτάσουμε εκεί;
Η νευροεπιστήμη έχει καλά νέα για τους γονείς: Η εκμάθηση της ενσυναίσθησης είναι εύκολη να γίνει και λειτουργεί σε κάθε ηλικία. Υπάρχουν βασικά βήματα που μπορείτε να κάνετε για να αναθρέψετε ένα εκπληκτικό άνθρωπο.
Όσο μικρότερα τα παιδιά, τόσο μεγαλύτεροι οι καρποί ενσυναίσθησης που θα καλλιεργήσετε
Αν έχετε μία από εκείνες τις μέρες που νιώθετε ότι το παιδί σας δείχνει μηδέν ενσυναίσθηση, μην ανησυχείτε – υπάρχει και πάλι τρόπος να βοηθήσετε ως γονείς. Οι έρευνες δείχνουν ότι όσο χαμηλότερα τα αρχικά επίπεδα ενσυναίσθησης, τόσο υψηλότερα τα κέρδη μετά την εκμάθηση.
Καλλιεργήστε το σωστό τύπο ενσυναίσθησης
Υπάρχουν διάφορα είδη ενσυναίσθησης: Η συναισθηματική ενσυναίσθηση είναι όταν νιώθετε ένα έντονο (συχνά δυσάρεστο) συναίσθημα• η γνωστική ενσυναίσθηση είναι όταν σκέφτεστε για το πώς κάποιος μπορεί να νιώθει. Ως γονείς, θέλουμε συνήθως τον τρίτο τύπο ενσυναίσθησης για τα παιδιά μας – την εφαρμοσμένη (πρακτική) ενσυναίσθηση. Αυτή η ενσυναίσθηση είναι όταν πράττουμε με συμπονετικούς τρόπους προς κάποιον άλλο. Στον πραγματικό κόσμο, συμπόνια είναι όταν μαθαίνουμε πώς να χρησιμοποιούμε εσωτερικά συναισθήματα ή σκέψεις για να αλλάξουμε τις σχέσεις μας και να επιδράσουμε στην κοινότητα. Καλλιεργούμε τη συμπόνια εξασκώντας τη.
Η εξάσκηση χτίζει την ικανότητα
Η εξάσκηση κάθε είδους ενδυναμώνει τις συνδέσεις στα εγκεφαλικά μονοπάτια που χρησιμοποιούμε. Ευτυχώς, δεν χρειαζόμαστε τίποτα ξεχωριστό για να το κάνουμε. Ουσιαστικά, μπορούμε να ενισχύσουμε τις δεξιότητες ενσυναίσθησης χρησιμοποιώντας καθημερινές καταστάσεις.
Έχετε επιπλέον δύο λεπτά; Μπορείτε να μάθετε στο παιδί μας να διαβάζει συναισθηματικά στοιχεία γύρω του χρησιμοποιώντας τα εργαλεία που έχει. Επιλέξτε μια συνθήκη από μία ταινία που βλέπετε και ρωτήστε το για τα συναισθήματα των χαρακτήρων. Αναρωτηθείτε φωναχτά τι μπορεί να νιώθει η γυναίκα που φωνάζει σε μια σκηνή. Δώστε ονόματα στα συναισθήματα και δημιουργήστε επίγνωση.
Φυσικά, το να μιλάμε για συναισθήματα δεν είναι αρκετό. Τι νόημα έχετε να συνειδητοποιούμε ότι κάποιος νιώθει άσχημα, χωρίς να έχουμε τα εργαλεία για να κάνουμε τη διαφορά στη ζωή του; Γι’ αυτό, οι γονείς χρειάζεται επίσης να μπορούν να ενισχύσουν τον αυτοέλεγχο και τη δημιουργικότητα των παιδιών τους. Τα παιδιά μας χρειάζονται αυτές τις απαραίτητες δεξιότητες ζωής για να βλέπουν ξεκάθαρα λύσεις σε οποιοδήποτε πρόβλημα.
Ενισχύστε τη συμπόνια διδάσκοντας δημιουργικότητα
Ας ρίξουμε μια ματιά στο γιατί η δημιουργικότητα είναι σημαντική: Μια πλούσια φαντασία θρέφει άμεσα τις δεξιότητες ενσυναίσθησης. Η δημιουργικότητα μπορεί να διδαχθεί και αποτελεί πολύτιμη δεξιότητα από μόνη της. Αυτή είναι που προσφέρει ιδέες, επίλυση προβλημάτων, δεκτικότητα σε νέες ιδέες και ευελιξία.
Αυτά τα εργαλεία δημιουργούν το γόνιμο έδαφος για τους σπόρους της ενσυναίσθησης. Η δημιουργικότητα και η ενσυναίσθηση συνδέονται τόσο πολύ που μπορεί να είναι δύσκολο να τα διαχωρίσουμε.
Αν είστε πιο δημιουργικοί, μπορείτε ευκολότερα να δείτε τα πράγματα από μια άλλη οπτική γωνία. Και το αντίστροφο είναι επίσης αλήθεια: Αν έχετε μια λανθασμένη έννοια της ενσυναίσθησης, είναι λιγότερο πιθανό να είστε δημιουργικοί.
Ενισχύστε τη συμπόνια διδάσκοντας αυτοέλεγχο
Ο αυτοέλεγχος μπορεί να είναι κάτι πιο περίπλοκο, αλλά, μπορεί και αυτό φυσικά να διδαχθεί ως μια απαραίτητη βάση για την ενσυναίσθηση. Ο αυτοέλεγχος απαιτείται για να εμποδίσουμε τον εαυτό μας από το να δράσει σύμφωνα με τις παρορμήσεις και τα ένστικτά του, όπως το να μη χτυπήσουμε κάποιον όταν μας θυμώνει. Αν μπορείτε να δείτε την επίδραση που έχει η συμπεριφορά σας σε άλλους ανθρώπους, μπορείτε να γίνετε και πιο ενσυναισθητικοί. Χρειαζόμαστε, ωστόσο εξάσκηση. Ο αυτοέλεγχος είναι σαν ένας μυς.
Μην πιέζετε τα παιδιά να γίνουν πιο ενσυναισθητικά με λάθος και μη παραγωγικούς τρόπους. Δεν είναι κάτι που πετυχαίνεται μέσα από εξαναγκασμό και πίεση.
Χρειάζεται ο χώρος, ο χρόνος και τα σωστά παραδείγματα.
