Οι μέσοι γονείς έχουν την τάση να θέλουν τα παιδιά τους διαμορφωμένα με τα δικά τους πρότυπα, χωρίς να υπολογίζουν ότι δεν τους ανήκουν και ότι αποτελούν ξεχωριστές οντότητες και όχι ιδιοκτησία τους. Κανένας γονέας δεν φαντάζεται ότι με το να καταστρατηγεί την ελευθερία του παιδιού του και με το να το μεγαλώνει ανελεύθερα, δεν επιτελεί το καθήκον του, αλλά εμποδίζει εκείνο το Πνευματικό Ον, που ο ίδιος έφερε σε ενσάρκωση, να αναπτυχθεί όπως θα έπρεπε.
Άλλωστε, μήπως οι περισσότεροι γονείς γνωρίζουν γιατί φέρνουν στον κόσμο ένα παιδί;
Ελάχιστοι είναι οι πραγματικά συνειδητοποιημένοι γονείς που προετοιμάζονται για το παιδί τους πριν από τη γέννησή του. Τέτοιες οικογένειες είναι εκείνες που, ακολουθώντας μία εσωτερική καθοδήγηση έλκουν προς ενσάρκωση εξελιγμένες Ψυχές.
Όταν ένας γονέας αποφασίζει για το παιδί του μία κατάσταση ή πράξη που τη θεωρεί ως το καλύτερο, εκπέμπει μία συγκεκριμένη δόνηση. Αυτό, βέβαια, που θεωρεί ο γονέας ως το καλύτερο για το παιδί του πολύ απέχει από το αντικειμενικώς «καλύτερο».
Τη στιγμή, λοιπόν, που ο γονέας αποφασίζει να κάνει ορισμένες κινήσεις για τη δημιουργία αυτού του «καλύτερου», εκπέμπει μία συγκεκριμένη δόνηση. Αυτή η δόνηση αποκτά μία συνεχή διάρκεια και, εάν αφορά στο μέλλον του παιδιού, αποτυπώνεται στην αύρα του παιδιού.
Κάθε απόφαση των γονέων και κάθε τους πράξη έναντι του παιδιού – όσο κι αν αυτοί δεν το αντιλαμβάνονται – περνάει μέσα από το υποσυνείδητο του παιδιού, και αυτό πληροφορεί τον Ανώτερο Εαυτό του, ακόμη κι αν το παιδί είναι πολύ μικρό ηλικιακά και δεν καταλαβαίνει.
Εάν το παιδί αντιδράσει συμπαθητικά στη δόνηση που εκπέμπει ο γονέας, τότε δεν δημιουργούνται προβλήματα.
Εάν όμως, το παιδί, μέσω του Ανώτερου Εαυτού του, δεν δεχτεί αυτήν τη δόνηση, αρχίζει να ταλαιπωρείται ο ψυχικός του κόσμος με οδυνηρές για το μέλλον του συνέπειες.
Το κακό που δημιουργεί μία τέτοιου είδους καταπίεση είναι τόσο ισχυρό και τόσο βαθιά ριζωμένο στο ασυνείδητο του παθόντος, που μπορεί να του στοιχίσει ολόκληρες ενσαρκώσεις για να απαλλαγεί.
Αυτό σημαίνει ότι, όταν ένα άτομο πεθάνει φορτισμένο με πολλά προβλήματα, θα μεταφέρει τουλάχιστον τα ουσιώδη από αυτά στην επόμενη ενσάρκωση.
Βέβαια, σύμφωνα με τον Καρμικό Νόμο, το καταπιεσμένο άτομο θα πρέπει να μάθει να λύνει τα προβλήματά του και να μην δέχεται πιέσεις, αλλά κάτι τέτοιο δεν συγχωρεί αυτούς που δημιουργούν τέτοιες καταστάσεις.
Αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, ότι ο επηρεασμός από οποιονδήποτε είναι συνήθως καταστρεπτικός, γιατί επιβάλλει –και ιδιαίτερα σε αδύναμα άτομα– πράγματα που δεν τα αντιπροσωπεύουν και τα ωθεί να μην είναι ο εαυτός τους ή, για να γίνω περισσότερο ακριβής, τα πιέζει να απομακρυνθούν από τον αληθινό πυρήνα του εαυτού τους.
Roger de Pins
ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΤΩΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΩΝ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ Εκδόσεις «ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ» rogerdepins.gr/η-καταπιεση-των-παιδιων-2/
