Παρόλο που η σύνδεση και οι σχέσεις είναι οι πιο σημαντικοί παράγοντες της ζωής μας, απλούστατα, δεν γίνεται να τις μετρήσουμε με ακρίβεια.
Οι έννοιες των σχέσεων δεν χωράνε στα κουτάκια μας. Η σχέση και η σύνδεση συμβαίνουν σε έναν απροσδιόριστο χώρο ανάμεσα στους ανθρώπους, ένα χώρο που δεν θα γίνει ποτέ απόλυτα γνωστός και κατανοητός σ’εμάς.
Όποιος παίρνει το ρίσκο να εξηγήσει το «αγαπώ» και το «ανήκω» κάνει το καλύτερο που μπορεί για να απαντήσει σε μια ερώτηση που δεν έχει απάντηση. Και αυτό ισχύει και για μένα.
Το «αγαπώ» πάει μαζί με το «ανήκω». Ένα από τα πιο εκπληκτικά πράγματα που ξεπήδησαν από την έρευνά μου είναι το συνταίριασμα κάποιων όρων. Δεν μπορώ να διαχωρίσω τις έννοιες του «αγαπώ» και του «ανήκω», επειδή όταν οι άνθρωποι μου μιλούσαν για τη μια, πάντοτε μιλούσαν και για την άλλη. Το ίδιο ισχύει και για τις έννοιες της χαράς και της ευγνωμοσύνης.
Όταν κάποιες εμπειρίες ή συναισθήματα είναι συνυφασμένα στις ιστορίες των ανθρώπων με τέτοιον τρόπο ώστε εκείνοι να μην μπορούν να μιλήσουν για το ένα χωρίς να αναφερθούν στο άλλο, τότε αυτή η σύνδεση δεν είναι τυχαία, αλλά ηθελημένη.
Διαβάστε επίσης: Τι σημαίνει αγαπώ τον εαυτό μου;
Το «αγαπώ» και το «ανήκω» πάνε χέρι χέρι. Είμαι απόλυτα σίγουρη γι’αυτό. Έχοντας συλλέξει χιλιάδες τέτοιες ιστορίες, μπορώ να πω ότι πρόκειται για γεγονός. Η βαθιά αίσθηση της αγάπης και του «ανήκω» είναι αναμφισβήτητη ανάγκη για κάθε άντρα, γυναίκα και παιδί.
Είμαστε βιολογικά, νοητικά, σωματικά και πνευματικά καλωδιωμένοι να αγαπάμε, να αγαπιόμαστε και να ανήκουμε. Όταν αυτές οι ανάγκες δεν καλύπτονται, τότε δεν λειτουργούμε όπως προοριζόμαστε να λειτουργούμε.
Διαλυόμαστε. Καταρρέουμε. Παγώνουμε. Πονάμε. Πληγώνουμε τους άλλους. Αρρωσταίνουμε.
Ασφαλώς υπάρχουν και άλλες αιτίες που προκαλούν ασθένεια και πόνο, αλλά η έλλειψη αυτών των δύο μας κάνει πάντα να υποφέρουμε. Μου πήρε τρία χρόνια να σμιλέψω αυτούς τους ορισμούς και τις έννοιες.
Απόσπασμα από το βιβλίο της Brene Brown «Ευτυχώς, δεν είμαι τέλειος!» από τις εκδόσεις Η Δυναμική της Επιτυχίας
