Στη γλώσσα Quechua, ο chacaruna είναι εκείνος που βοηθά άλλους να διασχίσουν το ποτάμι, περνώντας από τη μια όχθη στην άλλη.
Επίσης είναι αυτός που βοηθά τους άλλους να μεταβούν από μία κατάσταση συνειδητότητας σε μια άλλη, ενώ μπορεί να δημιουργήσει γέφυρες από τον νου στην καρδιά κι από το παρελθόν στο μέλλον.
Ένας «άνθρωπος-γέφυρα» εξερευνά πάντοτε την πραγματικότητα, προκειμένου να συνδεθεί με την ομορφιά και την τελειότητα της Δημιουργίας.
Οι άνθρωποι αυτοί βαδίζουν στο μονοπάτι τους απαρατήρητοι, καθώς δεν τραβούν την προσοχή της κοινότητας, εντούτοις όμως, προσφέρουν τις υπηρεσίες τους μέσα από ποικίλους τρόπους. Είναι πάντα πρόθυμοι να μοιραστούν με τους ανθρώπους τις διδασκαλίες και τις τελετουργίες, που βοηθούν στη σύνδεση με τον πνευματικό κόσμο κα με το εσωτερικό, πνευματικό ον.
Επιπρόσθετα σε ένα βαθύτερο επίπεδο, ο «άνθρωπος-γέφυρα» είναι εκείνος που μπορεί να περπατά αναμεταξύ των διαφόρων κόσμων, δηλαδή του επάνω, του εδώ και του κάτω κόσμου.
Πολλοί chacarunas αποκαλούν τους εαυτούς τους «σαμάνους» και αυτό που κάνουν «σαμανισμό», παρόλο που ακόμη η ίδια η έννοια σαμάν δεν υπήρχε στις Άνδεις και εισήλθε αργότερα στο λεξιλόγιο των ανθρώπων εκεί.
Ωστόσο, ο Δον Χόρχε διαφωνεί με αυτή την οπτική.
Όπως έχει ήδη προαναφερθεί, ο σαμανισμός υποδηλώνει για εκείνον την ύπαρξη ειδικών ιδιοτήτων και μαγικών χαρισμάτων, ενώ ουσιαστικά ο πνευματικός δρόμος είναι ανοιχτός, για όλους όσους επιθυμούν να τον ακολουθήσουν.
Έτσι, όταν κάποιος αφυπνισθεί κι αποφασίσει να βαδίσει αυτό το μονοπάτι, καθώς όλοι μπορούν να συνδεθούν με το θεϊκό κομμάτι, τότε συμβαίνει να ξεδιπλώνονται διαμέσου του Κόσμου, συγκεκριμένα ταλέντα και χαρίσματα, σταδιακά πάντοτε και όχι μονομιάς, τα οποία ενεργοποιούν τις ικανότητες ενός chacaruna, αναφορικά με το έργο του, σε πολλές και διαφορετικές εκδηλώσεις του Συμπαντικού Κόσμου.
Έτσι αυξάνεται η επίγνωση και η ολοένα διευρυνόμενη συνειδητότητα αρχίζει να αναγνωρίζει τα ιδιαίτερα, κοσμικά «δώρα», όταν οι υπηρεσίες του «ανθρώπου – γέφυρα» αναγνωρίζονται και γίνονται αποδεκτές από τους υπόλοιπους ανθρώπους.
Η διδασκαλία, τα τελετουργικά, η καθοδήγηση στα πλαίσια της αφύπνισης και σύνδεσης με το εσωτερικό ον και με τον συμπαντικό Κόσμο, αλλά κι η θεραπεία, είναι τα βασικά χαρακτηριστικά του chacaruna.
Αυτή η ταχύτατα αυξανόμενη διεύρυνση της συνειδητότητας παρέχει ακόμη την πρόσβαση σε άλλες διαστάσεις και άλλες πραγματικότητες. Καθώς το μυαλό μας είναι εκπαιδευμένο από πολύ μικρή ηλικία, όσον αφορά στο τι μπορεί να αντιλαμβάνεται ως πραγματικό ή μη, αυτή η διαδικασία είναι εντελώς βιωματική και ενίοτε σημαδιακή, λόγω των ξεχωριστών για το άτομο εμπειριών, που μεταμορφώνουν την πραγματικότητα, αφού αλλάζουν τις αντιλήψεις, το ίδιο το άτομο, αλλά και τη ζωή του.
Τότε είναι σε θέση να αντιλαμβάνεται τη σύνδεση όλων των υπάρξεων, βλέποντας ξεκάθαρα πως όλα όσα υπάρχουν είναι ζωντανά κι αλληλένδετα, στα πλαίσια της Μεγάλης Ενότητας της Ύπαρξης του Ενός Κόσμου.
Απόσπασμα από το βιβλίο του Κωνσταντίνου Στεργιόπουλου «Το Βιβλίο του Σαμάνου Θεραπευτή» από τις εκδόσεις ΔΙΟΝ
