Πώς μπορούμε να απελευθερώσουμε με ασφάλεια τα περιεχόμενα του σακιού μας – όλα αυτά τα καταπιεσμένα συναισθήματα – με τρόπο ασφαλή και εποικοδομητικό;
Μερικές φορές πιστεύουμε λανθασμένα πως το να εξαπολύσουμε τη συσσωρευμένη αρνητικότητα στο κεφάλι του υπαίτιου θα φέρει την επιθυμητή αίσθηση δικαίωσης και το τέλος του μαρτυρίου μας.
Αλλά αν ρωτήσετε (και εγώ το έχω κάνει) αυτοί που το δοκίμασαν, θα σας πουν πως το ξέρασμα της φαρισαϊκής οργής και τα πικρά δάκρυα δεν φέρνουν ούτε γαλήνη, ούτε συναισθηματική ικανοποίηση. Πρέπει όμως να εκφραζόμαστε, να λέμε τις ιστορίες μας και να αισθανόμαστε τα αισθήματά μας. Είναι ένα βασικό κομμάτι της διαδικασίας.
Ο απλούστερος τρόπος είναι να βρείτε κάποιον που σας αγαπάει αρκετά ώστε να σας ακούσει χωρίς να σας διακόψει, χωρίς να σας κρίνει και χωρίς τη χειμαρρώδη ανάγκη να φτιάξει τα πάντα.
Αγνοήστε την ταξιαρχία του τσαγιού και της συμπάθειας – οι δικές της φιλοφρονήσεις το μόνο που κάνουν είναι να συνεχίζουν τη θυματοποίησή μας.
Αν δω μακάριο χαμόγελο ή ακούσω ένα γεμάτο οίκτο «Καημένη μου!» αλλάζω κατεύθυνση!
Αν είστε τυχεροί και έχετε έναν αληθινό φίλο που δείχνει κατανόηση, πηγαίνετέ τον σε ένα μέρος που αγαπάτε και ξεκινήστε να μιλάτε. Δεν πειράζει αν δεν βγάζετε νόημα. Μην το σκέφτεστε· απλώς πείτε την ιστορία σας και αφήστε όλα σας τα συναισθήματα να ξεχυθούν.
Αν δεν έχετε κάποιον κατάλληλο φίλο, βρείτε έναν καλό ψυχολόγο και πληρώστε τον για να σας ακούσει. Ό,τι κι αν χρειαστεί, αυτή η συσσωρευμένη ενέργεια πρέπει να αποβληθεί από τα κύτταρα του σώματός μας.
Στην αντίθετη περίπτωση θα σπείρει σιωπηλά τον όλεθρο.
Οι τελευταίες επιστημονικές έρευνες επιβεβαιώνουν πως το κακοφόρμισμα των ψυχικών μας τραυμάτων λόγω έλλειψης συγχώρεσης οδηγεί σε παντός είδους ασθένειες.
Οι υπαίτιοι δεν υποφέρουν, εμείς υποφέρουμε, γιατί λοιπόν να τους δώσουμε κι άλλα κομμάτια από την πολύτιμη ζωή μας;
Οι ίδιες έρευνες αποδεικνύουν ακόμη πέραν αμφιβολίας πως όταν μπορούμε να πούμε τις ιστορίες μας, η αρτηριακή πίεση πέφτει, τα επίπεδα άγχους μειώνονται, ο ύπνος μας βελτιώνεται και η απόδοσή μας αυξάνεται.
Οι αυτόχθονες λαοί της γης μας το γνώριζαν πάντα αυτό.
Λένε πως στις χειρότερές μας περιόδους η πιο σπουδαία ίαση έρχεται όταν ακουστούν οι ιστορίες μας, όταν ανακαλύψουμε καινούργιους τρόπους κατανόησης και όταν αρχίσουμε να καλούμε πίσω το πνεύμα μας.
Όπως λέει και το ρητό, «Ένας πραγματικός φίλος ξέρει το τραγούδι της καρδιάς σας και μπορεί να σας το τραγουδήσει, αν ποτέ ξεχάσετε τα λόγια».
Απόσπασμα από το βιβλίο της Keidi Keating “Το Φως» από τος εκδόσεις Ιβίσκος
