Από το φόβο του θανάτου, στην ευγνωμοσύνη για τη ζωή

Από το φόβο του θανάτου, στην ευγνωμοσύνη για τη ζωή

Κάθε μέρα μία μέρα λιγότερη ζωή ή κάθε μέρα μια ευκαιρία ακόμη για υπέροχη ζωή; Η ζωή μας επιστρέφει την εικόνα που διαμορφώνουμε μέσα μας για κείνη.

Είμαι ακόμα ζωντανός.
Αυτό θα λες στον εαυτό σου όποτε θέλεις να νιώσεις ευγνωμοσύνη για το ότι υπάρχεις, όταν θα θέλεις να δεις ένα πρόβλημά σου μικρό.
Είναι μία ακόμη τεχνική ελέγχου της σκέψης, με την οποία ορίζεις τις εσωτερικές σου εικόνες και τα συναισθήματα που πηγάζουν από αυτές. Τώρα ήρθε η ώρα να επιστρέψεις.
Με ταχύτητα ανείπωτη, αδιανόητη, απερίγραπτη, πέτα προς τον γαλαξία μας, δες τον να μεγαλώνει μπροστά στα μάτια σου, προς το ηλιακό μας σύστημα, στόχευσε τη Γη μας, την πόλη στην οποία βρισκόμαστε, το κτίριο στο οποίο βρίσκεται το σώμα σου και επέστρεψε σ’ αυτό.

Από δω και πέρα θα κρατάς μαζί σου αυτή την αίσθηση ό,τι κι αν κάνεις, ό,τι κι αν σου συμβεί. Ο νέος σου εαυτός, αυτός που ταξίδεψε εκεί ψηλά, θα σε συντροφεύει για το υπόλοιπο της ζωής σου με όλες τις εμπειρίες που αποκόμισε. Κι αν ξεχαστείς, μπορείς να μετατραπείς σε φανταστικό αρχιτέκτονα του νου και να βρεθείς και πάλι στο υπερπέραν.

Ο Στιβ Τζομπς έλεγε: “Η σκέψη ότι κάποια στιγμή σύντομα θα πεθάνω με βοήθησε να πάρω όλες τις σημαντικές αποφάσεις στη ζωή μου”.
Τότε συνειδητοποιούσε ότι δεν είχε να χάσει τίποτα. Επίτρεψέ μου να το αντιστρέψω, ώστε να δούμε το ίδιο πράγμα από μια άλλη σκοπιά.

Η ιδέα ότι είσαι ακόμα ζωντανός, τώρα, αυτή τη στιγμή που μιλάμε, πως δισεκατομμύρια άλλοι έχουν πεθάνει πριν από σένα, αλλά εσύ αναπνέεις αυτή τη στιγμή, κάτι που φυσικά δεν θα κρατήσει για πάντα, μπορεί να σε βοηθήσει να αντιμετωπίσεις κάθε σου πρόβλημα, αλλά και να πάρεις σημαντικές αποφάσεις στη ζωή σου.

Από το να φοβάσαι συνεχώς το θάνατο, καλύτερα να είσαι ευγνώμων που είσαι ζωντανός. Άλλωστε, ο Τζομπς πέθανε σχετικά νέος. Ας ελπίσουμε να μην το προκάλεσε με τη σκέψη ότι σύντομα θα πεθάνει.

Είναι δεδομένο ότι μπορείς να αντιληφθείς την αξία της ζωής σου, αλλά και το πόσο μικρά είναι τα προβλήματά σου όταν δεις τα πράγματα από ψηλά. Ο Έντγκαρ Μίτσελ του Apollo 14, Συνοδοιπόρε, ο έκτος άνθρωπος που περπάτησε στη Σελήνη, είπε κάποτε: “Αποκτάς μια παγκόσμια συνειδητότητα, έναν πανανθρώπινο προσανατολισμό, μια έντονη δυσαρέσκεια με την κατάσταση του κόσμου και μια έντονη παρόρμηση να κάνεις κάτι γι’ αυτή. Από τη Σελήνη η διεθνής πολιτική μοιάζει μικροπρεπής”.

Οι αστροναύτες συχνά βλέπουν τη Γη σαν μια μικρή, εύθραυστη μπάλα που κρέμεται στο κενό.
Τα εθνικά σύνορα εξαφανίζονται, οι διαφορές που μας χωρίζουν μοιάζουν ασήμαντες και η ανάγκη να προστατεύσουμε ενωμένοι την όμορφη αυτή κουκκίδα γίνεται σαφής.
Το φαινόμενο αυτό ο Frank White το ονόμασε “The Overview Effect”.

Ευτυχία είναι να νιώθεις ευτυχισμένος κι ας μην ξέρεις γιατί, κι ας μην έχεις ορίσει τι είναι ευτυχία.
Να εφευρίσκεις λόγους για να είσαι ευτυχισμένος όταν δεν υπάρχουν τέτοιοι.
Ποιος είναι ο σημαντικότερος όλων;
Το ότι είσαι ζωντανός. Χρειάζεται κι άλλος;

Απόσπασμα από το βιβλίο του Νικόλα Σμυρνάκη “Να ευτυχήσω για να πετύχω ή να πετύχω για να ευτυχήσω;” από τις εκδόσεις Διόπτρα

Ενδιαφέροντα σεμινάρια και μαθήματα