“Αποδέχομαι” δεν σημαίνει πως “Μου αρέσει”

Στο πνευματικό επίπεδο, μια αντίληψη του έξω κόσμου απαλλαγμένη από προκαταλήψεις κι εξαρτήσεις διατρέχει ιδανικά τον δρόμο της συνάντησης και ευνοεί την επικοινωνία με τον περίγυρο.

Εδώ είναι που μαθαίνουμε να αφουγκραζόμαστε χωρίς ερμηνείες, απορρίπτοντας προκαταλήψεις και προσδοκίες που προέρχονται από μια προκατασκευασμένη ιδέα του ποιοι είμαστε ( δηλαδή, ποιοι έχουμε υπάρξει ως τώρα) και του ποιοι θέλουμε ή νομίζουμε πως είναι οι άλλοι.

Αν θέλουμε ν’ απολαύσουμε ένα κονσέρτο πρέπει να προσπαθήσουμε να το ακούσουμε και να το καταλάβουμε ως σύνολο. Αν δεν είμαστε εξοικειωμένοι και με εξασκημένο αφτί, ίσως σταθούμε στη δεξιοτεχνία του πρώτου βιολιού, χάνοντας κάτι από την ομορφιά της μουσικής.

Απ’ αυτήν την άποψη, κάθε συνάντηση με τον άλλον (αλλά και κάθε μας στιγμή) μπορεί να γίνει μια ανεπανάληπτη εμπειρία αν μάθουμε να ζούμε τη ζωή ως ένα σύνολο, ενωμένο και αδιάσπαστο. Μόνον έτσι ίσως απαλλαγούμε μια για πάντα από σχόλια του τύπου: “Μου άρεσε αυτό που είπε, αλλά όχι ο τρόπος με τον οποίο το είπε” κι άλλες τέτοιες αφοριστικές εκφράσεις, και θα ξεπεράσουμε, παρεμπιπτόντως, κι αυτήν την ολέθρια μανία να σκαλίζουμε μονίμως τις λεπτομέρειες, ψάχνοντας “αυτό που λείπει για να ‘ναι όλα τέλεια…”.

Δεν είναι δυνατόν να προχωρήσω σ’ αυτό το επίπεδο αν δεν αποφασίσω να με γνωρίσω και να με αποδεχτώ, αν δε βρω το κουράγιο να γνωρίσω τόσο εσένα όσο και τους άλλους, με την πρωταρχική και ειλικρινή πρόθεση να σε αποδεχτώ όπως είσαι, κι ας ξέρω εκ των προτέρων πως…
δεν είσαι όπως θα μου άρεσε εμένα, ούτε κι έχεις κάποια υποχρέωση να γίνεις,
δεν είσαι όπως εμένα με βολεύει κάποιες στιγμές, ούτε κι έχεις κάποια υποχρέωση να είσαι,
δεν είσαι όπως θα σε ήθελα μερικές φορές, ούτε κι έχεις κάποια υποχρέωση να γίνεις,
δεν είσαι όπως εγώ έχω ανάγκη να είσαι σήμερα, και δεν έχεις κανένα λόγο να πιεστείς να είσαι…
ή να φαίνεσαι.

Είσαι όπως είσαι, και είναι δική μου ευθύνη και καθήκον να σε αποδεχτώ, έστω κι αν: “αποδέχομαι” δε σημαίνει πως “μου αρέσει”.

Απόσπασμα από το βιβλίο του Χόρχε Μπουκάι “Ο δρόμος της Πνευματικότητας” από τις εκδόσεις Opera

Ενδιαφέροντα σεμινάρια και μαθήματα