Δεν γνωρίζω κανέναν που να έχει κάποιο δέντρο που να παράγει χρήματα. Ακόμα και οι εκατομμυριούχοι που γνωρίζω έχουν προβλήματα ρευστότητας, καθώς τα χρήματά τους είναι δεσμευμένα σε επενδύσεις.
Όμως θα παρατηρήσετε στη ζωή ότι όταν οι άνθρωποι αποκτήσουν ένα όραμα που τους συναρπάζει, επαναπροσδιορίζουν τις προτεραιότητές τους.
Το μέχρι χθες στερεμένο ποτάμι που κουβαλά τα απαραίτητα μέσα και πόρους αρχίζει να ρέει και πάλι. Προτού καλά καλά το καταλάβουν, έχουν ξεκινήσει την πορεία για να αποκτήσουν αυτό που θέλουν.
Νωρίς στην έγγαμη ζωή μας η Ελεάνορ και εγώ θέλαμε να αγοράσουμε κάποιο οικόπεδο, στο οποίο θα μπορούσαμε να χτίσουμε το πρώτο σπίτι των ονείρων μας. Εκείνη περίπου την εποχή ο φίλος μου, ο Τζον, αγόρασε ένα οικόπεδο έχοντας την πρόθεση κάποια μέρα να κάνει το ίδιο.
Όταν μου μίλησε για την πρόσφατη αγορά του, ο Τζον μου είπε πόσο είχε πληρώσει για το οικόπεδο. Ήταν πάρα πολύ φθηνό, κι έτσι υπέθεσα ότι είχε αγοράσει το οικόπεδο σε κάποια κακή περιοχή.
Όταν τον ρώτησα πού ακριβώς ήταν, ο Τζον μου είπε «στα Υψώματα». Τι πράγμα; Αυτό ήταν το καλύτερο προάστιο της πόλης. Η Ελεάνορ κι εγώ ονειρευόμασταν επί χρόνια να ζήσουμε σε αυτή την περιοχή.
Τηλεφώνησα στο κτηματομεσιτικό γραφείο για να ρωτήσω αν υπήρχαν διαθέσιμες κι άλλες τέτοιες «φθηνές» ευκαιρίες.
Ο μεσίτης ήξερε ότι η Ελεάνορ κι εγώ διαθέταμε συνολικά οικονομίες μόνο μερικών εκατοντάδων δολαρίων, είμαι σίγουρος ότι θα είχε προτιμήσει να μη μου μιλήσει για τις ευκαιρίες που υπήρχαν.
Ο μεσίτης με πληροφόρησε ότι η εταιρεία που είχε αναλάβει την αξιοποίηση και πώληση των οικοπέδων ήθελε να αρχίσει να πουλά οικόπεδα σε μια άλλη περιοχή που είχε επίσης αναλάβει, αλλά της απαγορευόταν να κάνει κάτι τέτοιο, προτού πουλήσει όλα τα οικόπεδα από την προηγούμενη περιοχή.
Όπως προέκυψε, είχαν απομείνει μόνο δύο οικόπεδα απούλητα κι έτσι τα προσέφεραν σε ανεπανάληπτα χαμηλές τιμές. Ο φίλος μου, ο Τζον, είχε αγοράσει το ένα. Αποφάσισα να αγοράσουμε το άλλο.
Τηλεφώνησα στην Ελεάνορ και τη ρώτησα αν ήθελε να πάμε μια μικρή εκδρομή κατά τη διάρκεια του μεσημεριανού της διαλείμματος από τη δουλειά.
Εντυπωσιάστηκε από την όμορφη θέα που είχε το οικόπεδο και της άρεσε η ιδέα να ζήσουμε εκεί. Έχοντας εκφράσει την υποστήριξή της για το εγχείρημα, η Ελεάνορ έθεσε τον αναπόφευκτο ερώτημα: «Αγάπη μου, πώς θα το αγοράσουμε χωρίς εγγυητική κατάθεση;».
Καθώς κα οι δύο είχαμε σταθερό εισόδημα, ήξερα ότι η τράπεζα θα μας ενέκρινε το δάνειο για να αγοράσουμε το οικόπεδο.
Όμως, προτού η τράπεζα εξετάσει καν την αίτησή μας για δάνειο, έπρεπε να αποδείξουμε την αξιοπιστία μας, καταθέτοντας ένα ποσό ως εγγύηση.
Το να βρούμε τα δύο χιλιάδες δολάρια που θα μας επέτρεπαν να καταθέσουμε το απαιτούμενο ποσό της εγγύησης ήταν ένα σημαντικό εμπόδιο. Ο ενθουσιασμός όμως που νιώθαμε από το ότι βρισκόμασταν στα πρόθυρα της πραγματοποίησης ενός ονείρου μας, μας παρακίνησε να μην αφήσουμε αυτή την ευκαιρία να περάσει ανεκμετάλλευτη. Νιώθαμε ότι έπρεπε να υπάρχει ένας τρόπος να τα καταφέρουμε.
Γεμάτοι ενθουσιασμό από το όνειρό μας, σκεφτήκαμε σχετικά με το πώς θα μπορούσαμε να αναδιοργανώσουμε τον τρόπο ζωής μας ώστε να εξοικονομήσουμε τα αναγκαία κεφάλαια.
Είχαμε δύο αυτοκίνητα και αποφασίσαμε ότι, για να κάνουμε το όνειρό μας πραγματικότητα, θα θυσιάζαμε το ένα από αυτά. Το να αποκτήσουμε ένα δεύτερο αυτοκίνητο στο μέλλον θα ήταν πολύ πιο εύκολο από το να βρούμε ένα τέτοιο οικόπεδο στην τιμή αυτή.
Είναι εκπληκτικό τι ταλαιπωρία είναι πρόθυμος να υποστεί κανείς, όταν αισθάνεται ότι υλοποιείται ένα όνειρό του.
Πουλήσαμε το αυτοκίνητο και κάναμε την κατάθεση.
Πολλές φορές τα απαραίτητα μέσα θα προέλθουν από απρόσμενες πηγές και κατευθύνσεις, αλλά παρ’ όλα αυτά, πάντα θα καταλήξουν εκεί όπου υπάρχει ένα όραμα.
Απόσπασμα από το βιβλίο του Wes Beavis «Πώς να γίνετε ο άνθρωπος που ανέκαθεν ονειρευόσασταν» από τις εκδόσεις Θέσις
