Αποστασιοποίηση είναι η διαφορά μεταξύ συναισθηματικής ανάμειξης και συναισθηματικής γνώσης.
Η αποστασιοποίηση σου επιτρέπει να βλέπεις τα συναισθήματά σου καθώς εκείνα σχηματίζονται, αναπτύσσονται, δυναμώνουν και αλλάζουν. Χωρίς αποστασιοποίηση βλέπεις μόνο τις κορυφές της έντασης. Η αποστασιοποίηση είναι σαν το υποβρύχιο ραντάρ: σου επιτρέπει να βλέπεις ταυτόχρονα κάτω από την επιφάνεια και πάνω από αυτή.
Χωρίς την αποστασιοποίηση είσαι σαν τον Τιτανικό που περνά ανάμεσα από τα παγόβουνα. Από την οπτική γωνία του οπτήρα του πλοίου, το παγόβουνο είναι κομμάτι πάγου το οποίο επιπλέει.
Αν ο Τιτανικός είχε υποβρύχιο ραντάρ, ο πηδαλιούχος θα έβλεπε τι πραγματικά κρυβόταν κάτω από κάθε παγόβουνο – ένα ολόκληρο βυθισμένο βουνό.
Κάθε παγόβουνο είναι η κορυφή ενός βουνού, ένα μικρό μέρος ενός τεράστιου συνόλου. Το να προσκρούσεις σ’ένα παγόβουνο είναι επικίνδυνο, επειδή ακριβώς είναι πολύ μεγαλύτερο απ’ό,τι φαίνεται.
Όταν πορεύεσαι στη ζωή σου χωρίς αποστασιοποίηση, βλέπεις μόνο τις βουνοκορφές των συναισθημάτων σου. Οι αιτίες, οι ρίζες και το μέγεθός τους είναι αόρατα σ’εσένα.
Διαβάστε επίσης: Χόρχε Μπουκάι: Αποστασιοποίηση σημαίνει ότι αφήνω κάτι να φύγει χωρίς να το μισήσω
Περιστασιακά, και μερικές φορές συχνά, πέφτεις πάνω σε παγόβουνα – θυμώνεις, στενοχωριέσαι, ζηλεύεις, θέλεις να εκδικηθείς, χαίρεσαι ή φοβάσαι. Αν είχες ένα υποβρύχιο ραντάρ για συναισθήματα, θα έβλεπες ότι καθεμιά από αυτές τις εμπειρίες είναι η βουνοκορφή μιας πολύ μεγαλύτερης δυναμικής.
Συναισθηματική γνώση είναι η ικανότητα να βλέπεις την ευρύτερη δυναμική. Η συναισθηματική ανάμειξη σου δείχνει μόνο πως χτύπησες ένα παγόβουνο.
Οι περισσότεροι άνθρωποι περνούν τη ζωή τους χτυπώντας το ένα παγόβουνο μετά το άλλο – από το θυμό στη ζήλια, στο φόβο, στην εκδικητικότητα, ξανά και ξανά. Δεν ξέρουν από πού προέρχονται αυτά τα παγόβουνα – αυτές οι ξαφνικές, ισχυρές και συχνά καταστροφικές εμπειρίες. Δεν έχουν την ικανότητα να τις δουν να έρχονται.
Όπως και στην περίπτωση του Τιτανικού, συνεχίζουν την πορεία τους μέσα στην ομίχλη ελπίζοντας για το καλύτερο. Μερικές φορές ανακάμπτουν γρήγορα ύστερα από μια σύγκρουση με ένα παγόβουνο – μια έκρηξη θυμού, απελπισίας, ζήλιας, φόβου ή εκδικητικότητας – και μερικές φορές η σύγκρουση προκαλεί τόσο μεγάλη ζημιά, που απαιτείται πολύς χρόνος μέχρι να ανακάμψουν.
Απόσπασμα από το βιβλίο των Gary Zukav & Linda Francis «Η καρδιά της ψυχής» από τις εκδόσεις Κέδρος
