Μερικοί μπερδεύουν την προσφορά με την αγάπη. Δηλαδή, δίνουν πάρα πολλά από τη ζωή τους, το χρόνο, τα χρήματα και την ενέργειά τους γενικά, σε κάποιους άλλους και τελικά, δεν εισπράττουν σχεδόν τίποτα.
Όμως, αυτό που πρέπει να καταλάβουμε είναι πως, όλα αυτά μπορεί να είναι πολύτιμα, αλλά ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ αγάπη.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, όλα αυτά τα δίνουμε για να μας πουν οι άλλοι ότι “αξίζουμε”, για να εισπράξουμε την αγάπη τους, για να τους εξουσιάζουμε με τις μεγάλες και πολλές προσφορές μας ή για κάποιον άλλο λόγο.
Μας είναι δύσκολο να καταλάβουμε ότι η τεράστια ομορφιά που νιώθουμε όταν αγαπάμε μας πλημμυρίζει όταν δίνουμε χωρίς να περιμένουμε τίποτα από αυτό μας το δόσιμο και όχι όταν παίρνουμε. Το να παίρνουμε μπορεί να είναι κάτι όμορφο, γιατί νιώθουμε ασφάλεια, παραδοχή, αξία και ένα σωρό άλλα τα οποία τα έχουμε ανάγκη, όμως πιο πολύ μας γεμίζει ομορφιά το δόσιμο, γιατί αυτό είναι η αγάπη.
Αλήθεια, πότε νιώθεις πιο όμορφα, όταν κάνεις ένα δώρο σε ένα αγαπημένο σου πρόσωπο ή όταν παίρνεις;
Θυμάσαι τη μεγάλη σου χαρά και τα συναισθήματα που σε γεμίζουν όταν βλέπεις το πρόσωπο του ανθρώπου που αγαπάς να είναι χαρούμενο από το δώρο που του έκανες; Δεν είναι από τις πιο όμορφες στιγμές;
Εκείνο που είναι περισσότερο από σίγουρο είναι πως όταν δίνουμε την αγάπη μας χωρίς όρους, τότε αυτή θα γυρίσει οπωσδήποτε πίσω σε μας. Βέβαια, σ’ αυτό το σημείο χρειάζεται να ξεκαθαρίσουμε μια σημαντική λεπτομέρεια:
Η επιστροφή της ενέργειας της αγάπης δεν είναι υποχρεωτικό να έρθει από το σημείο που τη στείλαμε.
Δηλαδή, όταν εγώ αγαπάω χωρίς όρους τα παιδιά μου, τη γυναίκα μου και τους φίλους μου τότε, η αγάπη θα γυρίσει πίσω σ’ εμένα από πολλά και διαφορετικά σημεία. Η δουλειά μου θα πάει καλύτερα, τα οικονομικά μου θα αυξηθούν, θα αποκτήσω πολλούς νέους πραγματικούς φίλους και θα δεχτώ στη ζωή μου ένα σωρό ευχάριστα γεγονότα.
Ίσως κάποιοι από όλους εκείνους στους οποίους έστειλα τη χωρίς όρους αγάπη μου, να μη μου την επιστρέψουν οι ίδιοι. Η ενέργεια, όμως, που εγώ τους έστειλα σίγουρα θα γυρίσει πίσω σε μένα. Απλώς, είναι πολύ πιθανό να πάρει άλλες μορφές ή να επιστρέψει σε μένα από άλλους ανθρώπους.
Όταν βοηθάμε έναν άγνωστο στο δρόμο, όταν δίνουμε ένα ποσόν από το εισόδημά μας για το ορφανοτροφείο ή για κάποιον που το έχει ανάγκη, χωρίς να περιμένουμε τίποτα το συγκεκριμένο από αυτόν τότε, δίνουμε χωρίς όρους ενέργεια αγάπης και αυτή είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα γυρίσει πίσω σ’ εμάς.
Αν λοιπόν δεχτούμε πως όσο περισσότερο δίνεις τόσο περισσότερο παίρνεις από την ενέργεια της αγάπης τότε, πρέπει όλοι μας να σκεφτούμε το λογικό συμπέρασμα πως για να αρχίσω να δίνω πρέπει να έχω ένα αρχικό κεφάλαιο γιατί, δεν είναι δυνατόν κάποιος να δίνει κάτι που δεν έχει.
Ποιο είναι το αρχικό κεφάλαιο της αγάπης και πού θα το βρούμε; Η απάντηση είναι απλή: Η αγάπη προς τον εαυτό μας. Το λέει άλλωστε και η θρησκεία μας: “Αγαπάτε αλλήλους ΩΣ ΕΑΥΤΟΝ”.
Απόσπασμα από το νέο βιβλίο του Αντώνη Καλογήρου “Έξι βήματα πίσω, μια ζωή μπροστά…” από τις εκδόσεις Η Δυναμική της Επιτυχίας
