Πριν από μερικά χρόνια μιλούσα σ’ ένα μεγάλο ακροατήριο, και στη μέση ακριβώς του αμφιθεάτρου, στην πρώτη σειρά, καθόταν ένας νέος άντρας, τριαντάρης.
Παρακολουθούσε πολύ προσηλωμένος την ομιλία μου. Κρατούσε ένα σωρό σημειώσεις, γελούσε δυνατά ότα κάτι του φαινόταν αστείο, δάκρυζε απροκάλυπτα όταν διηγιόμουν κάποια συγκινητική ιστορία. Κάθε τόσο σκουντούσε τον διπλανό του για να του εφιστά την προσοχή.
Μόλις τέλειωσα την ομιλία μου, ήρθε να μου μιλήσει και να μου ζητήσει να υπογράψω ένα αντίτυπο από κάποιο βιβλίο μου.
Ενώ υπέγραφα, με ευχαρίστησε για τη «φανταστική ομιλία» μου, μα του απάντησα: «Όχι, εγώ θέλω να σας ευχαριστήσω». Και του εξήγησα: «Είχατε μια υπέροχη ενέργεια, και καθώς μιλούσα, μου τη μεταδίδατε με το που σας κοίταζα, έτσι όπως καθόσασταν και στην πρώτη σειρά».
«Αυτό το έμαθα από τη γιαγιά μου», είπε. «Ξέρετε, πέρσι που πέθανε, στην κηδεία της δεν κλάψαμε από θλίψη. Στενοχωρηθήκαμε, αλλά γελάσαμε πολύ, γιατί ξέραμε πως είχε πάρει όσα η ζωή της πρόσφερε – είχε νιώσει κάθε ευχαρίστηση και είχε ζήσει στο έπακρο την κάθε στιγμή.
Επίσης, είχε δώσει όση καλοσύνη μπορούσε, γιατί πρόσφερε καθημερινά στον κόσμο ό,τι είχε και δεν είχε. Παρατηρώντας τη γιαγιά μου, έμαθα πως αν κάθεσαι στην πρώτη σειρά, όπου κι αν βρίσκεσαι, κάθε μέρα και κάθε στιγμή, θα πεθάνεις ευτυχισμένος».
Ίσως καθένας από εμάς θα πρέπει να αρχίζει τη μέρα του όπως πρότεινε ο Τζόελ.
Όταν ξυπνάμε, να λέμε «ευχαριστώ» που έχουμε άλλη μία μέρα και να παρακαλάμε να μην τη χαραμίσουμε.
Όταν συναντιόμαστε με άλλους, να τους χαιρετάμε μ’ ένα ενθουσιώδες «είμαι εδώ», στέλνοντας στο υποσυνείδητό μας το μήνυμα της παρουσίας και της ευγνωμοσύνης μας. Σε όλη τη διάρκεια της μέρας, να εκτιμάμε κάθε μικρή απόλαυση, γιατί θα μπορούσε να είναι η τελευταία μας. Και στο τέλος της μέρας να μετράμε όσα καλά συνέβησαν, όσο μικρά κι αν ήταν, και να ζητάμε να ζήσουμε άλλη μία μέρα.
Το τέταρτο μυστικό είναι να ζούμε τη στιγμή.
Κάθε εβδομάδα να σκέφτεστε αυτές τις τέσσερις ερωτήσεις που θα σας βοηθήσουν να βιώσετε καλύτερα αυτό το μυστικό:
1.Αυτή την εβδομάδα, ή σήμερα, απόλαυσα ολοκληρωτικά ό,τι έκανα; Ήμουν πράγματι «εδώ», ή απλώς εμφανίστηκα;
2.Σήμερα, ή αυτή την εβδομάδα, πήρα κάθε χαρά που μου προσφέρθηκε (μύρισα πραγματικά τα λουλούδια) και περπάτησα συνειδητά στη ζωή μου, ή τη διέσχισα τρέχοντας;
3.Για τι είμαι ευγνώμων σήμερα, ή αυτή την εβδομάδα; Έπιασα τον εαυτό μου να λέει «Θα ήμουν ευτυχισμένος αν….»; Επέλεξα την ικανοποίηση και την ευτυχία αυτή την εβδομάδα;
4.Σήμερα, ή αυτή την εβδομάδα, έζησα στο παρόν, ή μήπως άφησα το αύριο ή το χτες να μου κλέψουν την ευτυχία της μέρας;
Απόσπασμα από το βιβλίο του John Izzo «Τα 5 Μυστικά που πρέπει να ανακαλύψεις πριν πεθάνεις» από τις εκδόσεις Διόπτρα
