Η αγάπη είναι μία επιστήμη που λίγοι όμως ενδιαφέρονται να την σπουδάσουν. Έτσι εξηγείται πως τόσοι άνθρωποι γεμάτοι καλές προθέσεις, που συνέχεια μιλούν για αγάπη, γρήγορα απογοητεύονται και αποκομίζουν πικρία.
Ήταν μοιραίο και αναπόφευκτο: η αγάπη τους, που δεν ήταν φωτισμένη, τους οδήγησε σε αξιοθρήνητες καταστάσεις, οπότε θεωρούν την αγάπη αιτία παντός κακού.
Στη πραγματικότητα, αυτό που προξενεί δυστυχία δεν είναι η αγάπη αλλά η άγνοια γύρω από την αγάπη.
Θα πρέπει να ασκηθείτε πολύ καιρό ώστε να συνδεθείτε με τον Θεό, Πηγή της αιώνιας ζωής, ώστε το νερό που κυλάει μέσα σας, δηλαδή η δύναμη και η ενέργειά σας, να ανανεώνεται συνεχώς.
Ίσως στην αρχή αυτή η άσκηση να σας φανεί απωθητική: θα θέλετε να αγαπήσετε τον Θεό, η καρδιά σας όμως θα μένει κενή, θα πλήττετε, και η σκέψη σας θα τριγυρίζει αλόγιστα. Συνεχίστε όμως.
Σκεφτείτε ότι όλη η ζωή σας εξαρτάται από αυτόν τον δεσμό που αγωνίζεστε να δημιουργήσετε. Λίγο-λίγο θα αισθανθείτε πλούσιοι και δυνατοί, και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό ώστε με την σκέψη σας και μόνο θα μπορείτε να βοηθάτε χιλιάδες πλάσματα στον κόσμο, γιατί τα κύματα δεν γνωρίζουν σύνορα.
Όποιος είναι πραγματικά μεγάλος, δέχεται να υπηρετήσει τους άλλους, ώστε να τους βοηθήσει να δουν πιο καθαρά, να βρουν τις καλύτερες λύσεις στα προβλήματά τους, ακόμη και εκείνα τα οποία θεωρούν ασήμαντα. Ένας σοφός, ένας πνευματικός δάσκαλος δεν φοβάται μήπως υποβιβαστεί στο επίπεδο των μικρών, των αδύνατων και των αμαθών: Γνωρίζει ότι δεν κινδυνεύει να εκπέσει από την εσωτερική κορυφή στην οποία κατόρθωσε να φτάσει.
Διαβάστε επίσης: Δεν αντιλαμβανόμαστε ούτε εκφράζουμε όλοι την αγάπη με τον ίδιο τρόπο
Δεν χρησιμοποιεί ποτέ την ανωτερότητά του ως πρόσχημα για να επιβληθεί στους άλλους. Γνωρίζει ότι όσο ψηλότερα βρίσκεται, τόσο ταπεινότερα πρέπει να συμπεριφέρεται.
Ξεπερνάει τους άλλους σε ηθική και πνευματική αρετή;
Πολύ καλά, αυτό όμως δεν αρκεί: το επόμενο ζητούμενο είναι η στάση που πρέπει να τηρεί, η συμπεριφορά. Καμιά γνώση, καμιά πνευματική δύναμη δεν μας δίνει το δικαίωμα να εξουσιάζουμε τους άλλους, να τους επιβαλλόμαστε.
Ας ανεβαίνει ο καθένας όσο περισσότερο μπορεί, αλλά μόνον στην εσωτερική του ζωή. Εξωτερικά δεν πρέπει να ανεβαίνει σε κανένα βάθρο.
Τι νόημα έχει η εξύψωση αν πρόκειται να συνθλιβούν οι άλλοι;
Ο Μύστης, ο σοφός, ξέρει να εκδηλώνει την μεγαλοσύνη του μέσω της αγάπης, της καλοσύνης, της γλυκύτητας.
Απόσπασμα από το βιβλίο του Omraam Mikhael Aivanhov «Μια σκέψη για κάθε ημέρα 3» από τις εκδόσεις Πύρινος Κόσμος
