Ένα από τα εγκλήματα που απασχολεί περισσότερο την κοινωνία είναι εκείνο της κακοποίησης –των πιο σημαντικών ανθρώπων- των παιδιών. Η παιδική κακοποίηση είναι η πιο ειδεχθής και απαράδεκτη πράξη• γι αυτό και όσον αφορά την αντιμετώπισή της, έχει την δύναμη και ενώνει εντελώς διαφορετικούς ανθρώπους μεταξύ τους.
Εδώ λοιπόν, είναι που κάνει την εμφάνισή του ένας ασυνήθιστος αλλά όχι λιγότερο αποτελεσματικός από τους συνηθισμένους τρόπος στήριξης. Οι Baca.
Οι Baca, ένας διεθνής οργανισμός στο εξωτερικό που αποτελείται από… μηχανόβιους οι οποίοι παρέχουν τις «υπηρεσίες» τους ενάντια στην παιδική κακοποίηση.
Ο οργανισμός ενώνει ξανά μοτοσικλετιστές που επιθυμούν να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση της παιδικής κακοποίησης με μια διαφορετική προσέγγιση. Πως το κάνουν αυτό; H ιστορία της Rhythm θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε καλύτερα.
H Rhythm, ένα παιδί που ήταν πρώην μέλος των Baca, ευγνωμονεί τους μοτοσικλετιστές του οργανισμού που την βοήθησαν να ξεπεράσει την κακοποίηση που δέχτηκε ως παιδί. Πριν ο τρόμος κάνει την εμφάνισή του στην ζωή της, το κορίτσι ζούσε μια χαρούμενη και φυσιολογική παιδική ζωή.
Διαβάστε επίσης: Παγκόσμιο Βραβείο 1.000.000 δολαρίων, στον καθηγητή από την Κένυα που δίνει το 80% του μισθού του στους φτωχούς
«Η Rhythm ήταν πολύ ξέγνοιαστη, ήταν αξιαγάπητη και διασκεδαστική» ανέφερε η μητέρα της.
Η μαμά του κοριτσιού, ήταν και η πρώτη που έμαθε την δυσάρεστη ιστορία που βίωσε το παιδί της. «Ήρθε μέσα και μου είπε: ‘Δέχομαι κακοποίηση και θέλω να ξέρεις πως δεν θέλω να συμβαίνει άλλο. Θέλω να σταματήσει’, ανέφερε.
Ωστόσο ενώ η μητέρα της Rhythm, την πίστεψε αμέσως, δεν συνέβη το ίδιο και με τους υπόλοιπους στην οικογένειά της. «Τα άλλα μέλη της οικογένειας δεν πίστευαν πως η ιστορία μου ήταν αληθινή. Θεωρούσαν πως πολλά από εκείνα που τους εξιστόρησα ήταν αποκύημα της φαντασίας μου», τόνισε η Rhythm.
Aξίζει εδώ να αναφερθεί πως το να είσαι παιδί και να βρίσκεις την δύναμη να ανακοινώσεις την κακοποίηση που βιώνεις είναι ήδη ένα πελώριο και ιδιαίτερα δύσκολο βήμα. Η στάση που κράτησε η υπόλοιπη οικογένεια της Rhythm δείχνει πόσο εύκολο είναι να υποβιβαστεί και να υποτιμηθεί μια τόσο άσχημη εμπειρία που βιώνει ένα παιδί. Ακόμα και το γεγονός πως η μαμά της ήταν στο πλευρό της, αυτό δεν ήταν αρκετό ώστε να ηρεμήσει ψυχικά.
«Έβλεπα συνέχεια εφιάλτες και με παρακολουθούσαν δύο ή τρεις σύμβουλοι. Ένας εξ’ αυτών με παρέπεμψε στους Baka.» είπε η Rhythm.
Ο μη κερδοσκοπικός οργανισμός δημιουργήθηκε από τον John Paul Lily, ή αλλιώς ο «Αρχηγός» των Baca, πριν από περίπου 20 χρόνια. Ο Lily, βλέποντας τον τρομερό αριθμό παιδιών που δέχονταν κακοποίηση και υπέφεραν από αυτήν, σκέφτηκε πως για να αντιμετωπιστεί όλο αυτό, το πρώτο αλλά και το πιο σημαντικό βήμα που έπρεπε να γίνει, θα ήταν να βοηθήσουν αυτά τα παιδιά να αισθανθούν ασφαλή και γεμάτα αυτοπεποίθηση ξανά.
Έτσι λοιπόν, ο «Αρχηγός» μάζεψε μια ομάδα φίλων του –οι οποίοι στην προκειμένη περίπτωση ήταν ένα γκρουπ μεγαλόσωμων μηχανόβιων- με σκοπό να σταθούν δίπλα στα παιδιά και να σφραγίσουν ένα «απαράβατο συμβόλαιο» μαζί τους.
Κάθε μηχανόβιος που θέλει να ενταχθεί στους Baca, πρέπει πρώτα από όλα να περάσει μια διεξοδική διαδικασία εξέτασης , η οποία κρατάει περίπου έναν χρόνο. Αφού περάσει με επιτυχία την εξέταση, κάθε μέλος, δεσμεύεται για την πλήρη αφοσίωσή του στην προστασία του παιδιού, όλη μέρα και κάθε μέρα.
Η φύλαξη των παιδιών, έχει τρία επίπεδα.
Επίπεδο 1: Τα παιδιά γνωρίζονται με τους φύλακές τους.
Πολύ σημαντικό βήμα, είναι η γνωριμία των παιδιών με τον ή τους φύλακές τους. Όταν λοιπόν συναντηθούν, τα παιδιά γίνονται αμέσως μέλη της ομάδας νιώθοντας έτσι ασφαλή και άνετα.
«Αναμένοντας να έρθει η μέρα που θα έμπαινα στην ομάδα, δεν ήμουν απόλυτα σίγουρη για το τι να περιμένω ακριβώς. Το μόνο που ήξερα ήταν ότι ξυπνώντας το πρωί, θα έβρισκα πολλούς μηχανόβιους έξω από το σπίτι μου» είπε η Rhythm.
Σε αυτό το στάδιο, της γνωριμίας δηλαδή, το παιδί παραλαμβάνει το δικό του «μπουφάν μηχανής», ένα αυτοκόλλητο Baca και τα τηλέφωνα από τους καινούργιους του φίλους στα οποία θα μπορεί να τους καλεί εφτά μέρες την εβδομάδα και εικοσιτέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο. Επίσης, τα παιδιά βγάζουν φωτογραφίες με τους μοτοσικλετιστές, τις οποίες κρατούν σαν μια μικρή υπενθύμιση, πως έχουν μια ομάδα φίλων που φυλάνε τα νότα τους.
Το πρώτο βήμα είναι πιθανόν και το πιο εμψυχωτικό βήμα από όλα όσα κάνουμε διότι βλέπουμε τεράστιες αλλαγές σε αυτά τα παιδιά. Μετά από 40 με 45 λεπτά, τα παιδιά ξεπερνούν τους φόβους τους και ξεκινούν ήδη να αλληλεπιδρούν με τα μέλη της ομάδας. Σε μερικές περιπτώσεις μάλιστα, πηγαίνουν και σύντομες βόλτες με την μηχανή στην γειτονιά.
Επίπεδο 2: Η αφύπνιση
Σε αυτή τα φάση της επιχείρησης, οι μοτοσικλετιστές, πραγματοποιούν μερικές «βόλτες αφύπνισης» στην γειτονιά του παιδιού ώστε να προϊδεάσουν τους γείτονες για την παρουσία κακοποιών στην περιοχή. Ενώ μπορούν μάλιστα να καλέσουν και τις αρχές σε περίπτωση που εντοπίσουν κάποια ύποπτη δραστηριότητα.
Επίπεδο 3: Το δικαστήριο
Ένα μεγάλο βήμα που απαιτείται να γίνει ώστε να σταματήσει ο κακοποιός την δράση του είναι να τον φέρεις εμπρός των ευθυνών του και να τιμωρηθεί γι αυτές πηγαίνοντας στην φυλακή. Ωστόσο, το να φτάσουν τα πράγματα σε αυτό το επίπεδο δεν είναι πάντα εύκολο διότι, πολλά εξαρτιούνται από το εάν τα παιδιά νιώθουν αρκετά ασφαλή ώστε να καταγγείλουν το γεγονός και τον κακοποιό.
Τα παιδιά, μπορούν να σταθούν δυνατά και να καταθέσουν ενάντια σε αυτόν που τα πλήγωσε, αρκεί να νιώθουν αρκετά ασφαλή και να έχουν την αυτοπεποίθηση που απαιτείται ώστε να το κάνουν. Ακριβώς εδώ λοιπόν, είναι που αναλαμβάνουν οι Baca.
Στα παιδιά, φαντάζει ακόμη πιο αδύνατο από το να μιλήσουν σε κάποιον από το περιβάλλον τους, το να σταθούν στο δικαστήριο και να καταθέσουν μπροστά σε όλους την εμπειρία τους. Γι αυτό και οι μοτοσικλετιστές, έχουν την άδεια να παραβρίσκονται στο δικαστήριο και να στηρίζουν 100% τα παιδιά όπου ο δικαστής το επιτρέπει.
Το να βοηθούμε τις ευπαθείς ομάδες είναι χρέος όλων μας.
Κανένα παιδί δεν θα έπρεπε να ζει στον φόβο. Όσα παιδάκια δυστυχώς αναγκάστηκαν να περάσουν μια τόσο άσχημη εμπειρία χρειάζεται οπωσδήποτε να ξαναχτίσουν την δύναμη και την αυτοπεποίθησή τους ώστε να ξεπεράσουν αυτό που βίωσαν και στην συνέχεια, να μπορέσουν ξανά να κοιτάξουν την ζωή χαρούμενα.
«Το να βλέπω αυτήν την ομάδα ενηλίκων, των φαινομενικά σκληρών μηχανόβιων να μου συμπεριφέρονται τόσο ευγενικά, χωρίς καν να αναφέρουν ποτέ αυτό που μου συνέβη, λέγοντάς μου απλά: ‘Ε, είμαστε εδώ για σένα, είμαστε η νέα σου οικογένεια,’ σήμαινε τα πάντα για εμένα», είπε η Rhythm.
Μετά από την εμπειρία τους με τους Baca, η Rhythm μεγάλωσε κανονικά, σαν ανεξάρτητο άτομο. Μάλιστα, ήταν τόσο δυνατή που συμμετείχε σε διάφορους συλλόγους στο γυμνάσιο και έγινε και αρχηγός μιας ομάδας.
Μπορεί να είναι εξαιρετικά δύσκολο για έναν που έχει δεχτεί εκφοβισμό να εκφοβίσει ο ίδιος τον κακοποιό του· και μια ομάδα μεγαλόσωμων μηχανόβιων είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεται ένα παιδί για να νιώσει ασφάλεια. Ταυτόχρονα, αυτό διδάσκει στα παιδιά, να μην κρίνουν κάποιον από την εμφάνισή του. Αυτοί οι «τρομακτικοί» μοτοσικλετιστές αποδεικνύονται για τα παιδιά, πως είναι οι λιγότερο τρομακτικοί από όλους. Ειδικά όταν βρίσκονται γύρω τους για να τους προστατεύουν.
Και το αποτέλεσμα, είναι πραγματικά τέτοιο, που τους αλλάζει τη ζωή.
«Αμέσως μετά την συμμετοχή μας στη ζωή τους, βλέπεις την αυτοπεποίθησή τους να εκτοξεύεται και τα πηγαίνουν ακόμα καλύτερα και στο σχολείο. Και ξέρεις, δεν φοβούνται πια. Και αυτό ακριβώς κάνουμε. Είμαστε εδώ και τους δίνουμε πίσω τη ζωή τους», είπε ο Tree, ο διεθνής πρόεδρος του οργανισμού την διάρκεια 2006-2008.
Aly Walansky
Μετάφραση και φωτογραφία από Goalcast
