Το Νοέμβριο του 1997, σε κάποια τηλεοπτική εκπομπή, έγινε μια δημοσκόπηση. Ρωτήθηκαν πεντακόσιοι άνθρωποι για το πώς θα ξόδευαν έναν έξτρα χρόνο μιας ώρας. Πάνω από το 75% αυτών των ανθρώπων απάντησε: “Θα την περνούσα με τους αγαπημένους μου”.
Η ζωή είναι πολύ σύντομη, και γίνεται πιο πλούσια με τις σχέσεις που μοιραζόμαστε ο ένας με τον άλλον.
Όταν θα φτάσεις στο τέλος της ζωής σου, τι θα θυμάσαι περισσότερο; Θα ήθελες να ξέρουν οι άλλοι πόσα πολλά λεφτά έβγαλες στη ζωή σου; Την επιτυχημένη καριέρα που είχες; Το πόσο μορφωμένος υπήρξες; Όχι βέβαια. Θα θέλεις να ξέρουν πόσο τους αγάπησες και πόσο πολύτιμη θεωρείς την ευκαιρία που σου δόθηκε να μοιραστείς μαζί τους τη ζωή σου.
Θα θέλεις να νιώθεις την αγάπη τους και το δεσμό σου μαζί τους, με τρόπο που δεν αφήνει περιθώριο για θλίψη.
Στάσου μια στιγμή και θυμήσου μια – δυο από τις πιο ξεχωριστές και αγαπημένες αναμνήσεις σου. Όταν θα τις έχεις φέρει στο νου σου, παρατήρησε αν περιλαμβάνουν ανθρώπους που αγάπησες. Το πιθανότερο είναι πως ναι.
Οι άνθρωποι στη ζωή μας είναι εκείνοι που κάνουν τις καλές στιγμές καλύτερες και τις δύσκολες ευκολότερες. Πλουτίζουν τις εμπειρίες μας, μοιράζονται τα όνειρά μας και ενώνουν τα σκόρπια νήματα που αποτελούν την προσωπική μας ιστορία.
Οι άνθρωποι και οι σχέσεις μας μαζί τους είναι αυτά που πραγματικά φτιάχνουν μια ολοκληρωμένη ζωή.
Δυστυχώς, εξαιτίας του φορτωμένου μας προγράμματος και των καθημερινών μας υποχρεώσεων, περνάμε ένα μεγάλο μέρος του χρόνου μας με το να ερχόμαστε σε επαφή ο ένας με τον άλλον σε επιφανειακό επίπεδο.
Η πολυάσχολη ζωή μας μας κρατάει απομονωμένους (ακόμη και από τους ανθρώπους με τους οποίους ζούμε μαζί) και χάνουμε την ευκαιρία να βιώσουμε δεσμούς ψυχής.
Λέγοντας “δεσμούς ψυχής” εννοώ το είδος της σχέσης που αγγίζει την ψυχή μας και μας κάνει να νιώθουμε ευγνωμοσύνη για την παρουσία κάποιου στη ζωή μας.
Είμαι σίγουρη ότι έχεις νιώσει αυτό το συναίσθημα, αυτό που σου φέρνει δάκρυα στα μάτια ή που σε κάνει να χαμογελάς μόνος σου καθώς κλείνεις το τηλέφωνο.
Η έλλειψη αυτού του δεσμού είναι που κάνει εύκολο το να θεωρήσουμε τις σχέσεις μας δεδομένες. Δεν μπορεί να σου λείψει αυτό που δεν έχεις.
Όταν βιώσουμε τη ζεστασιά και τη χαρά ενός βαθύτερου δεσμού με άλλους, η επιθυμία για μια κοινότητα γίνεται περισσότερο αναγκαία. Γίνεται προτεραιότητα. Και τότε βρίσκουμε το χρόνο που χρειάζεται.
Μια κοινότητα με δεσμούς ψυχής μας κάνει ολόκληρους. Μας θεραπεύει, μας προκαλεί να είμαστε αυθεντικοί και, πάνω απ’ όλα, μας διδάσκει να αγαπάμε – τον εαυτό μας και ο ένας τον άλλον.
Μπορούμε να στραφούμε στους ανθρώπους της κοινότητάς μας για να μας βοηθήσουν να ξεπεράσουμε τους φόβους μας, να δούμε την αλήθεια για τον εαυτό μας και να μας προσφέρουν την ασφάλεια και τη σιγουριά που χρειαζόμαστε για να αναπτυχθούμε και να εξελιχθούμε.
Αν λαχταράς μακροχρόνιες, υψηλής ποιότητας σχέσεις και βαθύτερους δεσμούς με τους άλλους, αγκάλιασε αυτή σου την επιθυμία.
Μια κοινότητα που προσφέρει αγάπη και υποστήριξη αποτελεί αναπόσπαστο μέρος μιας υψηλής ποιότητας ζωής.
Απόσπασμα από το βιβλίο της Cheryl Richardson “Βρες χρόνο για τη ζωή σου” από τις εκδόσεις Η Δυναμική της Επιτυχίας
