Στις 18 Αυγούστου, η Ισλανδία πραγματοποίησε κηδεία για τον πρώτο παγετώνα που χάθηκε από την κλιματική αλλαγή. Ο αποθανών ήταν ο Okjökull, ένας ιστορικός παγετώνας που κάλυψε 14,6 τετραγωνικά χιλιόμετρα στα ισλανδικά Highlands στις αρχές του 20ου αιώνα. Αλλά οι μέρες της δόξας του τελείωσαν. Το 2014, αφού μειώθηκε σε λιγότερο από το 1/15 του προηγούμενου μεγέθους του, ο Okjökull έχασε την ιδιότητά του ως επίσημου παγετώνα.
Μια πινακίδα τοποθετήθηκε, αργότερα, για να τιμήσει το εξαφανισμένο ορόσημο. Στη σκοτεινή τελετή εγκατάστασης, περίπου 100 άτομα συγκεντρώθηκαν για να εκφράσουν τις απόψεις τους, συμπεριλαμβανομένων των πεζοπόρων, των επιστημόνων και της πρωθυπουργού της Ισλανδίας, Katrín Jakobsdóttir. Μιλώντας στον Τύπο, η Jakobsdóttir προειδοποίησε ότι αν συνεχιστούν οι τρέχουσες τάσεις, η χώρα της θα χάσει ακόμη περισσότερους παγετώνες, στο εγγύς μέλλον.
Τα στοιχεία είναι συντριπτικά: Οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου (και άλλων ανθρώπινων δραστηριοτήτων) μετασχηματίζουν ριζικά τον πλανήτη στον οποίο ζούμε. Ως αποτέλεσμα, οι περισσότεροι από τους παγετώνες του κόσμου, εξαφανίζονται πολύ γρήγορα.
Διαβάστε επίσης: Μελέτη: Φυτεύοντας 1 τρισεκατομμύριο δέντρα μπορούμε να αντιστρέψουμε την κλιματική αλλαγή
Με την ανησυχία του κοινού να αυξάνεται, δύο σχετικοί όροι έχουν εισαχθεί στο λεξικό: “Η αλλαγή του κλίματος” και “η υπερθέρμανση του πλανήτη”. Αυτά συχνά αντιμετωπίζονται σαν συνώνυμα, ωστόσο, έχουν διαφορετικές έννοιες.
Κλίμα και Καιρός
Πριν προχωρήσουμε περαιτέρω, υπάρχει μια άλλη ορολογία που πιθανώς θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε. Η διαφορά μεταξύ του κλίματος και του καιρού. Ο καιρός είναι η βραχυπρόθεσμη κατάσταση της ατμόσφαιρας σε μια συγκεκριμένη γωνιά του κόσμου. Η υγρασία, η θερμοκρασία, η ταχύτητα του ανέμου, η ατμοσφαιρική πίεση και η ορατότητα αποτελούν παράγοντες που βοηθούν στην υπαγωγή του καιρού, σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή.
Με άλλα λόγια, ο καιρός δεν διαρκεί πολύ. Ξεδιπλώνεται κατά τη διάρκεια ημερών, ωρών ή ακόμη και λεπτών. Ως εκ τούτου, είναι πιθανό να αλλάξει γρήγορα – γι ‘αυτό τόσοι πολλοί από εμάς επιθυμούν συνεχώς ενημερώσεις.
Μην συγχέετε τον καιρό με το κλίμα. Το τελευταίο είναι πολύ ευρύτερο, όσον αφορά το πεδίο εφαρμογής. Βασικά, το κλίμα αντικατοπτρίζει τους μακροπρόθεσμους, μεσοπρόθεσμους και μετεωρολογικούς δείκτες της περιοχής. Αυτά συχνά δημιουργούνται από δεκαετίες (τουλάχιστον) σχολαστικής παρατήρησης. Δεδομένης της διαφοράς στην κλίμακα, είναι λογικό το κλίμα να είναι πολύ πιο αργό από ό, τι ο καιρός.
Κι όμως υπάρχουν αλλαγές. Συνολικά, όλα τα περιφερειακά κλίματα του πλανήτη αποτελούν αυτό που οι επιστήμονες γνωρίζουν ως ” παγκόσμιο κλίμα “. Αυτό μπορεί να εξελίσσεται και να μεταβάλλεται με την πάροδο του χρόνου – όπως και τα περιφερειακά στοιχεία.
Τι σημαίνει ο όρος “αλλαγή του κλίματος”;
Με τον ευρύτερο ορισμό , η κλιματική αλλαγή περιλαμβάνει όλες τις μακροπρόθεσμες διακυμάνσεις μιας ή περισσοτέρων κλιματικών μεταβλητών – όπως είναι οι μέσες βροχοπτώσεις – στην ίδια θέση.
Σημειώστε ότι αυτό ισχύει τόσο για τα περιφερειακά κλίματα όσο και για το ίδιο το παγκόσμιο κλίμα. Ας πούμε ότι, η βόρεια Ευρώπη είδε μια δραματική άνοδο στις καταιγίδες και η τάση συνεχίστηκε εδώ και δεκαετίες. Αυτό το υποθετικό σενάριο θα θεωρηθεί ως παράδειγμα περιφερειακής κλιματικής αλλαγής, ανεξάρτητα από το τι συνέβη αλλού στον κόσμο.
Από την άλλη πλευρά, η υπερθέρμανση του πλανήτη είναι παγκόσμια. Πιο συγκεκριμένα, ο όρος αναφέρεται στην αύξηση της μέσης θερμοκρασίας της επιφάνειας του πλανήτη.
Η Εθνική Ωκεανική και Ατμοσφαιρική Διοίκηση (NOAA) αναφέρει ότι μεταξύ των ετών 1880 και 2016, οι μέσες επιφανειακές θερμοκρασίες του πλανήτη μας αυξήθηκαν 1,71 βαθμούς Fahrenheit (0,95 βαθμούς Κελσίου).
Το κύριο πρόβλημα είναι ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη είναι μια μορφή αλλαγής του κλίματος – αλλά η αλλαγή του κλίματος δεν εκδηλώνεται πάντοτε ως υπερθέρμανση του πλανήτη.
Ακούγεται παράξενο, όμως, η πρόσφατη αύξηση της θερμοκρασίας λόγω των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου μπορεί να προκαλέσει αύξηση των πλημμυρών και της ξηρασίας. Ενώ σε ορισμένες περιοχές σε όλο τον κόσμο, τώρα, οι βροχοπτώσεις είναι ενισχυμένες, τα εδάφη σε ορισμένα άλλα μέρη, χάνουν μεγάλο πσοοστό από την υγρασία τους.
Ένας ατμοσφαιρικός επιστήμονας στο Πανεπιστήμιο της Κολούμπια, ο Dr. Nathan Steiger μελετά τις επιπτώσεις που είχαν – και εξακολουθούν να έχουν – οι κλιματικές μεταβολές στους ανθρώπινους πολιτισμούς.
“Ιστορικά, οι κοινωνίες επηρεάστηκαν περισσότερο από τα ίδια είδη αποδιοργανωτικών κλιματικών συμβάντων που συμβαίνουν σήμερα: παρατεταμένη και ακραία ζέστη και κρύο, ξηρασίες και πλημμύρες”, δήλωσε. “Συχνά αυτές οι κλιματικές αλλαγές, στο παρελθόν, απλά, συνέβησαν. Αλλά, μερικές φορές αυτές οι ακραίες διαταραχές του κλίματος χειροτερεύουν, από την κακή ανθρώπινη διαχείριση του περιβάλοντος».
Mark Mancini για το ecowatch.com
Μετάφραση, επιμέλεια: Εναλλακτική Ατζέντα
