Δεν έχει να κάνει φυσικά με το αν χιονίζει ή όχι, εφόσον μιλάμε για διαλογισμό, τουτέστιν χρησιμοποιούμε “αντικείμενα” της διανοητικής μας περιουσίας, αγοράς ή φύσης.
Ο διαλογισμός αυτός είναι ένας διαλογισμός, ο οποίος μας βοηθά να σβήνουμε το νου μας όταν ανεβάζει στροφές χωρίς λόγο. Όταν αρχίζει δηλαδή να υπεραναλύει περιστάσεις και υποθέσεις, με αποτέλεσμα το γνωστό βραχυκύκλωμα, το οποίο μπορεί να προκαλέσει ανάφλεξη από φόβο, θυμό ή καχυποψία, με ολέθριες συνέπειες για σχέσεις, διάθεση ή απλά, για το τώρα.
Μετά από μερικές φορές εξάσκησης, θα μπορείτε να τον χρησιμοποιείτε αυτομάτως μόλις αντιλαμβάνεστε ότι οι σκέψεις σας είναι εκτός ελέγχου… ή ότι προς τα εκεί τείνουν.
Διαλογισμός με χιονονιφάδες
1. Ξεκινούμε στην ήρεμη και χαλαρή στάση μας, σε έναν ήσυχο και άνετο χώρο, με ένα ή περισσότερα κεράκια και -αν υπάρχει, μουσική διαλογισμού.
2. Κλείνουμε τα μάτια, ισιώνουμε την πλάτη μας, παίρνουμε βαθειά εισπνοή… εκπνέουμε. Επαναλαμβάνουμε τρεις με πέντε βαθιές, αργές αναπνοές.
3. Στην εικόνα του μυαλού μας βλέπουμε το χιόνι ν’ αρχίζει να πέφτει σ’ ένα φυσικό τοπίο, όπως πχ ένα δάσος από έλατα. Σε κάθε χιονονιφάδα προσδίδουμε μία μας σκέψη, και την αφήνουμε να πέσει στο έδαφος.
4. Βλέπουμε τις χιονονιφάδες να πέφτουν στο έδαφος, πάνω στα δέντρα, και να γειώνουν τις σκέψεις μας, τις επιθυμίες μας, τις εμμονές μας… όλα πέφτουν στη μητέρα γη σαν μικρές, όμορφες χιονονιφάδες.
5. Αφήνουμε να χιονίσει για ένα με δύο λεπτά κι έπειτα βλέπουμε το χιόνι να σταματά, να τελειώνει… Βλέπουμε και την τελευταία χιονονιφάδα – σκέψη να πέφτει στη γη.
6. Ήσυχα, απολαμβάνουμε το τοπίο. Αισθανόμαστε την καθαρότητα και την αγνότητα του χιονισμένου τοπίου. Αφήνουμε τα σύννεφα να διαλυθούν και απολαμβάνουμε τη ζέστη και το φως του ήλιου… Διαύγεια!
7. Μετράμε από το ένα ως το πέντε χαλαρά, ενημερώνοντας τον εαυτό μας πως, μόλις φτάσουμε στο πέντε, θα επιστρέψουμε και νοητικά στον χώρο διαλογισμού, με την διαύγεια που λάβαμε κατά την παραμονή μας στο υπέροχο αυτό δάσος του νου μας.
1… 2… 3… 4… 5
της Ελένης Μπινιάρη
