Ήμουν ένας φυλακισμένος που κουβαλούσε ένα βαρύ φορτίο από οστά και σάρκα, αλλά έχω σπάσει τις αλυσίδες του σώματός μου με τη δύναμη της χαλάρωσης.
Είμαι ελεύθερος.
Τώρα θα προσπαθήσω να μπω στον εσωτερικό μου κόσμο.
Ξελογιάστρες ομορφιές, σταματήστε να χορεύετε μπροστά στα μάτια μου!
Μην αποσπάτε την προσοχή μου!
Στοιχειωμένες σειρήνες των γλυκών αισθήσεων, μην παραλύετε τις ιερές εμπνεύσεις μου με το δελεαστικό σας άγγιγμα!
Αφήστε το διαλογισμό μου να καλπάσει στη δροσιά της αιώνιας θεϊκής αγάπης.
Μεθυστικό άρωμα των κρίνων, του γιασεμιού και των ρόδων, μην ανακόπτετε την πορεία της επιστροφής του νου μου στον οίκο Του!
Αυτές οι δελεαστικές μάγισσες των αισθήσεων έχουν πια φύγει.
Οι χορδές της σάρκας έχουν κοπεί.
Η αρπαγή των αισθήσεων έχει χαλαρώσει.
Εκπνέω και σταματώ τη θύελλα της ανάσας.
Τα κύματα της σκέψης ηρεμούν.
Κάθομαι στο βωμό της παλλόμενης καρδιάς μου.
Παρατηρώ το ηχηρό ποτάμι της δύναμης της ζωής να κινείται από την καρδιά στο σώμα.
Στρέφομαι στην σπονδυλική στήλη.
Οι κτύποι και ο βρυχηθμός της καρδιάς έχουν σταματήσει.
Η δύναμη της ζωής ρέει σαν ένα ιερό, κρυφό ποτάμι μέσα στο φαράγγι της σπονδυλικής στήλης.
Εισέρχομαι σ΄έναν μισοσκότεινο διάδρομο μέσα από τη θύρα του πνευματικού οφθαλμού και τρέχω με ταχύτητα μέχρι που, τελικά, το ποτάμι της ζωής μου χύνεται στον ωκεανό της Ζωής και χάνεται στη μακαριότητα.
Στους ουρανούς της ηρεμίας είδα το άπειρο του Θεού.
Γεύτηκα τη χαρά του στις πηγές της ύπαρξής μου.
Τη φωνή Του άκουσα μέσα στην αφυπνισμένη συνείδησή μου.
Θα δέχομαι ενσυνείδητα το φως του πανταχού παρόντος Πατρός, που περνά διαρκώς μπροστά μου.
Πατέρα, γκρέμισε τα όρια των μικρών φραγμάτων της ζωής μου, για να μπορέσω να ενωθώ με τον ωκεανό του απείρου σου.
Μεταφυσικοί Διαλογισμοί Παραμαχάνσα Γιογκανάντα εκδόσεις Πύρινος Κόσμος