Ο δημιουργικός οραματισμός συμβαίνει όταν ονειρευόμαστε ξύπνιοι, όλα όσα θα θέλαμε να μας συμβούν. Μερικοί το θεωρούν δύσκολο να φτιάξουν εικόνες μέσα στο μυαλό τους με όλα όσα θα ήθελαν, όμως δεν είναι απλά εύκολο, είναι κάτι που το κάνουμε καθημερινά με τόσο φυσικό τρόπο, όσο το ότι αναπνέουμε.
Ένα πολύ απλό παράδειγμα είναι όταν επιστρέφουμε στο σπίτι από τη δουλειά και ξέρουμε πως ο/η σύντροφός μας, έχει ετοιμάσει φαγητό. Πεινάμε και φανταζόμαστε το αγαπημένο μας φαγητό στο τραπέζι να αχνίζει και τον/την σύντροφό μας να μας περιμένει με ευχάριστη και χαλαρή διάθεση…
Πολλές φορές συνηθίζουμε σε σενάρια και εικόνες οι οποίες δε μας ωφελούν ιδιαιτέρως. Θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε ως μάστιγα της εποχής την καταστροφολογία, όπου σε παγκόσμιο επίπεδο, φανταζόμαστε και προβάλλουμε από τις τεχνικές μας οθόνες ό,τι πιο τρομακτικό μπορεί να υπάρχει στη Γη. Και έτσι, ο καθένας μας τρέφεται από τα εφιαλτικά σενάρια των… «ειδήσεων», σενάρια τα οποία τροφοδοτούν τους δικούς του φόβους για την προσωπική του ζωή, την οικογένειά του, την καθημερινότητά του.
Ο οραματισμός είναι μία απλή ιδιότητα του νου, με τεράστια σημασία για το τι πρόκειται να ζήσουμε σε λίγο ή αργότερα. Ο οραματισμός όμως, μπορεί να είναι καταστροφικός όπως περιγράψαμε προηγουμένως ή δημιουργικός.
Για τον καταστροφικό οραματισμό, το μόνο που έχουμε να πούμε είναι πως είναι άκρως απαραίτητο για τη δική μας ευημερία αλλά και των γύρω μας, να κάνουμε τ’ αδύνατα δυνατά για να τον καταστείλουμε. Και αυτό, θα μπορέσουμε να το κάνουμε, μόνο όταν αντιληφθούμε πλήρως, πόσο επικίνδυνος είναι.
Ο καταστροφικός οραματισμός μας παραλύει από τρόμο και η παράλυση δεν μας αφήνει ν’ αναλάβουμε δράση. Όταν δεν αναλαμβάνουμε δράση, ο φόβος βρίσκει πρόσφορο έδαφος και εξαπλώνεται στη ζωή μας είτε με μια ζημιά είτε με μια ασθένεια, με μοναξιά, κατάθλιψη και ούτω καθεξής.
Ο δημιουργικός οραματισμός από την άλλη, είναι μια μεγάλη γιορτή που μπορεί να έχει αφετηρία το νου μας και να εξαπλώνεται σε ολόκληρο τον κόσμο!
Μπορούμε να οραματιζόμαστε τον χώρο εργασίας μας ως έναν χώρο όπου μόνο καλά συμβαίνουν για εμάς, για τους πελάτες, για τους υπαλλήλους κλπ.
Μπορούμε να οραματιζόμαστε πως έχουμε χρήματα που ξεπερνούν κατά πολύ τις οικονομικές μας υποχρεώσεις και πως συνεχώς έρχονται περισσότερα.
Το δύσκολο στην όλη υπόθεση με τον δημιουργικό οραματισμό, είναι να κάνουμε την υπέρβαση και να οραματιστούμε αληθινά, δημιουργικά σενάρια εξέλιξης, όχι μόνο της δικής μας αλλά και ολόκληρου του περιβάλλοντός μας.
Είναι τόσο καλά οργανωμένη η εκπαίδευσή μας προς τα φοβικά σενάρια που όταν πάμε να σκεφτούμε ή να φανταστούμε κάτι ευχάριστο, υπάρχει κόφτης στο μυαλό μας ο οποίος απορρίπτει τη χαρμόσυνη είδηση και μας επιστρέφει στον γνώριμο φόβο, στη γκρίνια και στη μελαγχολία.
Για παράδειγμα, μπορείτε να οραματιστείτε ότι στην χώρα που ζούμε, οι άνθρωποι ευημερούν και είναι χαρούμενοι; Είναι καλοί, ευχαριστημένοι από τη ζωή τους και βοηθούν όποιον άλλο έρχεται εδώ, ώστε να νιώσει καλά, ασφαλής και να σταθεί στα πόδια του;
Ο κόφτης του μυαλού σας μάλλον έχει ήδη αναλάβει δράση και φωνάζει ότι στη χώρα που ζούμε είναι όλοι επηρεασμένοι από την οικονομική κρίση, γκρινιάζουν, είναι χωρίς δουλειές και απλήρωτοι και η χώρα είναι γεμάτη μετανάστες που δεν ξέρουμε τι θ’ απογίνουν! Σας έχει ήδη ενημερώσει ότι αυτό με την ευημερία είναι χαζομάρα…
Και αυτό ίσως να βλέπουμε να συμβαίνει γύρω. Η πραγματικότητα όμως είναι ότι δε συμβαίνει μόνο αυτό, συμβαίνει και το άλλο. Κάποιοι είναι ευχαριστημένοι εδώ, κάποιοι άφησαν τις πλούσιες κοινωνίες τους για να ζήσουν σε αυτήν εδώ τη χώρα και μόνο, και αυτοί δεν είναι λίγοι. Αλλά δε θα τους δούμε στην τηλεόραση γιατί εκεί, προβάλλεται η μία μόνο πλευρά.
Το τι θα σκεφτούμε εμείς για τη χώρα που ζούμε είναι ξεκάθαρα δική μας επιλογή και μόνο εμείς είμαστε υπεύθυνοι για το τι βλέπουμε και οραματιζόμαστε με το νου μας. Μόλις το κατανοήσουμε αυτό, τότε τα πράγματα γίνονται απλά.
Το παράδειγμα με τη χώρα, είναι ένα παράδειγμα ειδικό για να κάνει ο νους μας, την υπέρβασή του. Μόλις καταφέρουμε να σκεφτούμε και να οραματιστούμε έστω και για ένα λεπτό τη χώρα που ζούμε δίχως γκρίνια, τότε όλα μπορούμε να τα κάνουμε.
Μπορούμε! Εμείς είμαστε αυτοί που επιλέγουμε τις σκέψεις και τις εικόνες που παίζουμε στο νου μας. Πολλοί σίγουρα προσπαθούν –και έχουν καταφέρει- να μας περάσουν τον δικό τους οραματισμό, μέσω των μέσων μαζικής ενημέρωσης, όμως εμείς είμαστε οι μόνοι υπεύθυνοι για ό,τι «παίζει» κάθε στιγμή η οθόνη του μυαλού μας.
Επειδή ο οραματισμός είναι ένα πανίσχυρο εργαλείο, καλά θα κάνουμε να το πάρουμε στα σοβαρά και στα χέρια μας όσο πιο γρήγορα μπορούμε και να μην το αφήνουμε στη διάθεση άλλων ανθρώπων.
Όσο πιο δημιουργικά σκεφτόμαστε, τόσο πιο ελεύθεροι κι ευτυχισμένοι μπορούμε να ζήσουμε. Και όσο πιο ευτυχισμένοι ζούμε εμείς, τόσο το καλύτερο για την ευρύτερη κοινωνία η οποία επεκτείνεται πέρα από την οικογένειά μας, τη δουλειά μας ή τη χώρα μας.
Ελένη Μπινιάρη
