Οι συνταγές για μια ευτυχισμένη ζωή, όταν εμπεριέχουν κάποια προδιαγεγραμμένα στοιχεία απαραίτητα για την ευτυχία, σπάνια αποδεικνύονται χρήσιμες.
Μίλησα με ανθρώπους που το κάλεσμά τους ήταν να γίνουν γονείς, αυτός ήταν ο αληθινός τους δρόμος, και ακολουθώντας τον έγιναν πολύ ευτυχισμένοι.
Ένας από τους ανθρώπους αυτούς είναι η γυναίκα μου, η Λέσλι• της αρέσει από τη φύση της να φροντίζει τους άλλους και τόσο στην οικογένεια όσο και στη δουλειά της ως νοσοκόμα ακολούθησε τον αληθινό της δρόμο. Αν δεν είχε αποκτήσει παιδιά, δεν θα ζούσε το πεπρωμένο της. Μα για άλλους, ισχύει το αντίθετο.
Όποτε δεν ακολουθείτε την καρδιά σας, οι επιπτώσεις ενδέχεται να είναι τραγικές και για εσάς και για τους άλλους.
Ένας από τους καλύτερους φίλους μου διαισθανόταν πάντα πως η μητέρα του θεωρούσε τα παιδιά της μεγάλο βάρος. Έβαζε τα δυνατά της, αλλά δεν είχε μητρικό φίλτρο. Από μικρός ακόμα, ο φίλος μου κατάλαβε πόσο αντιδρούσε στο ρόλο της κι ένιωθε ότι δεν τον αγαπούσε. Ήξερε, επίσης, ότι τους γονείς του δεν τους ένωνε κάποιος μεγάλος έρωτας. Ο πατέρας του είχε πρόβλημα αλκοολισμού.
Κόντευε τα 40 όταν πήγε να επισκεφθεί τη μητέρα του. Με τα μάτια του ενήλικα πια, έβλεπε τη βαθιά θλίψη που κουβαλούσε μέσα της. Μια πικρία διαπότιζε την άποψή της για τη ζωή.
Παίρνοντας θάρρος, τη ρώτησε με κατανόηση: “Μαμά, δεν ήθελες ποτέ σου παιδιά, έτσι δεν είναι;” Εκείνη έμεινε για λίγο σιωπηλή και μετά αποκρίθηκε: “Γιε μου, έκανα δυο μεγάλα λάθη στη ζωή μου. Το πρώτο ήταν που έφυγα από τη Σκοτία. Τη λάτρευα τη Σκοτία. Το δεύτερο ήταν που παντρεύτηκα τον πατέρα σας κι έκανα παιδιά”.
Η καρδιά του φίλου μου δεν πλημμύρισε με θυμό, αλλά μ’ ένα περίεργο μείγμα ανακούφισης και συμπόνιας. Η ανακούφιση προερχόταν από τη συνειδητοποίηση πως η διαίσθησή του ήταν σωστή. Δεν θα μπορούσε να είχε κάνε τίποτα για να κερδίσει μεγαλύτερο μερίδιο στοργής από τη μητέρα του• το πρόβλημα δεν είχε καμία σχέση με τον ίδιο.
Αισθάνθηκε, επίσης, συμπόνια διότι ξαφνικά μπήκε στη θέση της μητέρας του, που δεν είχε ακολουθήσει την καρδιά της, καθώς και στη θέση του πατέρα του, που ίσως να έγινε αλκοολικός εν μέρει επειδή ζούσε δεκαετίες ολόκληρες με μια γυναίκα που δεν τον είχε παντρευτεί ακολουθώντας την καρδιά της, μα ακούγοντας τις φωνές της υποχρέωσης.
Ωστόσο, για κάθε άνθρωπο που απέκτησε παιδιά χωρίς να είναι αυτό η πραγματική επιθυμία του, υπάρχει κάποιος άλλος που αφιέρωσε όλη του τη ζωή σε μια καριέρα, ενώ ένα παιδί θα αποτελούσε σημαντικό κομμάτι της αλήθειας απέναντι στον εαυτό του.
Απόσπασμα από το βιβλίο του John Izzo “Τα 5 Μυστικά που πρέπει να ανακαλύψεις πριν πεθάνεις” από τις εκδόσεις Διόπτρα
