Ήταν το 2007 όταν οργανώθηκε για πρώτη φορά στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας, η πρωτοβουλία “Earth Hour”. Τα φώτα στο Σίδνεϊ έσβησαν και τα μάτια όλου του κόσμου στράφηκαν με ενδιαφέρον προς τη μακρινή ήπειρο. Ο στόχος είχε επιτευχθεί. Ο πλανήτης κινδυνεύει από την κλιματική απορρύθμιση και όλοι πρέπει να ευαισθητοποιηθούμε. ‘
Εντεκα χρόνια αργότερα και εφόσον η “Ώρα της Γης” έχει πλέον καθιερωθεί από τη μια άκρη του κόσμου μέχρι την άλλη, τα φώτα θα σβήσουν σε πολλά κτίρια και μνημεία σε όλο τον κόσμο, στις 20.30′ τοπική ώρα, ακριβώς για μία ώρα. Από την Ακρόπολη στην Αθήνα, τον Πύργο του Άιφελ στο Παρίσι και το Μπιγκ Μπεν στο Λονδίνο, τον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Πέτρου στη Ρώμη, μέχρι τους καταρράκτες του Νιαγάρα, το άγαλμα του Χριστού στο Ρίο, το Κρεμλίνο στη Ρωσία, την Όπερα του Σίδνεϊ και τους ουρανοξύστες του Χονγκ Κονγκ και του Ντουμπάι αλλά και σε κάθε σπίτι που θέλει να συμμετάσχει, οι άνθρωποι, παντού, κινητοποιούνται ενάντια στην κλιματική αλλαγή αλλά και τάσσονται υπέρ της προστασίας της φύσης, ένας στόχος που προστέθηκε για πρώτη φορά στη φετινή διοργάνωση.
Η απόφαση αυτή, να προστεθεί το θέμα της προστασίας της φύσης στη διοργάνωση “Earth Hour” μαζί με τη διαμαρτυρία για την υπερθέρμανση του πλανήτη ήλθε τη στιγμή που αρχίζει στην Κολομβία, η σύνοδος των ειδικών της Διακυβερνητικής Πλατφόρμας για τη Βιοποικιλότητα και τις Υπηρεσίες Οικοσυστήματος (IPBES) η οποία πρόκειται να αποφανθεί σχετικά με την κατάσταση της πανίδας, της χλωρίδας και των εδαφών. “Μόλις καταστραφεί το φυσικό κεφάλαιο, η ζωή στη Γη όπως την ξέρουμε, δεν θα είναι εφικτή. Συνεπώς, είναι επιτακτική ανάγκη να λάβουμε μέτρα σήμερα αλλά και κάθε μέρα, για τη διάσωση της βιοποικιλότητας”, δήλωσε η γενική γραμματέας της Σύμβασης του ΟΗΕ για τη Βιολογική Ποικιλότητα, Κριστιάνα Πάσκα Πάλμερ η οποία μετέχει φέτος στη διοργάνωση.
Ο γενικός γραμματέας του Παγκόσμιου Ταμείου για τη Φύση (WWF) που συντονίζει τη διοργάνωση, Μάρκο Λαμπερτίνι είπε χαρακτηριστικά ότι “Η κλιματική αλλαγή δεν είναι παρά μια συνιστώσα της ευρύτερης οικολογικής κρίσης. Θέλουμε μέσω της κλιματικής αλλαγής να επιστήσουμε την προσοχή σε μια διάσταση εξίσου επικίνδυνη του δικού μας μοντέλου ανάπτυξης, που είναι η καταστροφή της φύσης. Πρέπει να ανησυχούμε απέναντι στην καταστροφή των οικοσυστημάτων και στην εξαφάνιση των ζώων”.
