Γράφει ο Atithi Brian Schock
Όταν ήμουν μικρό αγοράκι, οι αισθήσεις μου ήταν το μόνο που γνώριζα. Κάποιο τυχαίο άγγιγμά μου, δημιουργούσε μια αλυσιδωτή αντίδραση σε όλο μου το σώμα. Λάτρευα την αίσθηση από τα ρούχα στο δέρμα μου. Ήμουν υπερ-ευαίσθητος στις αλλαγές της θερμοκρασίας, στην υγρασία, την πίεση του αέρα. Η μυρωδιά από τα ξύλα στο αναμμένο τζάκι με κρατούσε προσηλωμένο περισσότερο και από τις φλόγες που έγλυφαν τα πυρακτωμένα ξύλα. Ορισμένα είδη μουσικής ή πολλών ειδών τροφές δεν μπορούσα να τις αντέξω. Ήμουν απλά, πολύ ευαίσθητος για να τις επαναλάβω. Απολάμβανα τη ζεστασιά από τις ακτίνες του ήλιου, με γαργαλούσαν και με χαλάρωναν όπως και ένα κρύο αεράκι έστελνε ρίγη στην ραχοκοκκαλιά μου και έτρεχα ευτυχισμένος.
Σαν παιδί, καινούργιο σε αυτό τον κόσμο που δεν με ενδιέφερε καθόλου πως να προφέρω λέξεις, ήμουν σε έκσταση.
Η παραπάνω περιγραφή έχει τη μοναδικότητα της παιδικότητάς μου. Καθόλου άγνωστη δεν είναι όμως και σε οποιοδήποτε παιδί του οποίου το φως δεν έχει μειωθεί από τη σκληρότητα της τρέχουσας κουλτούρας. Ως ενήλικες, όλοι έχουμε την ικανότητα να θυμηθούμε τέτοιες στιγμές ουσιαστικής, πρωταρχικής έκστασης.
Σαν δάσκαλος των Ταοϊστικών τεχνών, της Γιόγκα, της Κίνησης και της Ιερής Σεξουαλικότητας αυτές οι αρχικές πηγές είναι το πιο γόνιμο έδαφος από όπου μπορώ να αντλήσω αυθεντικές εμπειρίες στην ενήλικη ζωή μου. Αυτές οι μνήμες μας γυρίζουν πίσω στην ήρεμη εποχή πριν την καταιγίδα της εφηβικής ζωής, με την πληθώρα των εμπειριών, που με τη βία και το πέρασμα του χρόνου μας δομούν ως “υπεύθυνους” νεαρούς ενήλικες. Ο καθένας που έχει συμμετάσχει σε συμβουλευτική ή θεραπεία γνωρίζει ότι ένας μεγάλος αριθμός των διαταραχών που έχουμε να επεξεργαστούμε για να είμαστε συναισθηματικά υγιείς στην ενήλικη ζωή μας έχουν διαμορφωθεί εκείνη την εποχή.
Δουλεύοντας στο πεδίο της Ιερής Σεξουαλικότητας πρέπει κανείς να αρχίσει να έχει βαθιά συμπόνοια για τον εαυτό του. Αυτή η συμπόνοια πηγάζει από την κατανόηση της βαθιάς λαχτάρας για να συνδεθεί με τον εραστή/την ερωμένη αλλά αυτή η λαχτάρα της σύνδεσης με τον άλλο συχνά είναι η εκδήλωση μιας πολύ βαθύτερης επιθυμίας, της σύνδεσης με τον εαυτό. Όταν ένας ενήλικας ξεκινά το εσωτερικό ταξίδι της αυτογνωσίας, διαλέγει ένα μονοπάτι. Αν ο αναζητητής είναι σοβαρός, ειλικρινής, τότε το μονοπάτι γίνεται ιερό. Ακριβώς όπως ένα παιδί γοητεύεται από τη σκιά που ρίχνει ένα δέντρο που κινείται από τον άνεμο, για τον ενήλικα γίνονται όλα ιερά στο μονοπάτι.
Η φύση της ουσίας
Είναι θεμελιώδους σημασίας στην Ιερή Σεξουαλικότητα η ιδέα ότι τα πάντα είναι ιερά. Η Ταοϊστική εσωτερική αλχημική και σεξουαλική τέχνη καθώς και η – πολύ παρεξηγημένη – παράδοση της Τάντρα μαρτυρούν, και τα δύο, αυτή την αλήθεια. Οι αρχαίοι Ταοϊστές αναζητούσαν τεχνικές για να έρθουν πιο κοντά στην πιο αληθινή ανθρώπινη φύση τους. Αισθανόντουσαν πως η ανθρώπινη φύση δεν είναι εγγενώς ελαττωματική – πεποίθηση που είναι κοινή σε πολλές σύγχρονες θρησκείες . Αντιθέτως, ένιωθαν ότι η πιο καθαρή ενέργεια του ανθρώπου (δηλ. η πρόθεση, το κίνητρο και η δύναμη της θέλησης) προέρχεται από την πραγματική επικοινωνία με τη φύση. Η Σοφία και η μακροζωία τους, προέκυψε από την πεποίθηση ότι η καλλιέργεια αυτής της πιο ουσιαστικής και αμείωτης ζωτικής ενέργειας είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να ζούμε τη ζωή μας καλά.
Πίστευαν επίσης ότι όπως τα πάντα στην ύπαρξη είναι φυσικά (ότι όλα προέρχονται από τη γη), ότι όλα έχουν ιερή ουσία.
Στη σύγχρονη εποχή είναι συχνά δύσκολο να επεκταθεί η έννοια της φυσικής προέλευσης σε σύγχρονες ανθρώπινες εφευρέσεις , όπως το wi – fi , τα τοξικά απόβλητα ή τα επεξεργασμένα τρόφιμα. Ένας σύγχρονος ταοϊστής θα υποστήριζε ότι, ενώ οι άνθρωποι προέρχονται από τη φύση και ως εκ τούτου όλες οι διαδικασίες, τα προϊόντα και οι πεποιθήσεις μας πρέπει επίσης να είναι επίσης φυσικά, η υπερβολική μείωση της ανθρώπινης επαφής με το φυσικό κόσμο, οδηγεί σε αυξημένη ρύπανση, υπερθέρμανση του πλανήτη και τη διάδοση των πυρηνικών όπλων. Αυτά είναι μερικά μόνο παραδείγματα ως απόδειξη ότι η ανθρωπότητα κινείται επικίνδυνα προς την αντίθετη κατεύθυνση από τον προορισμό της, που είναι η σύνδεσή της με τη φύση .
Στην παράδοση της Τάντρα υπάρχει ο μύθος του Saraha. O Saraha, ένας δάσκαλος Τάντρα, γεννήθηκε στην ανώτερη κοινωνική τάξη στην Ινδία. Ήταν Βουδιστής μοναχός και λόγιος. Επηρεασμένος σε μεγάλο βαθμό από τον Ταντρισμό, παραιτήθηκε από τη μοναστική ζωή για να γίνει περιφερόμενος γιόγκι. Κάποτε γνώρισε μια γυναίκα πολύ κατώτερης τάξης, που έφτιαχνε βέλη για τόξα, η οποία τον βοήθησε να συνειδητοποιήσει την καθαρή φύση της συνείδησης. Έμαθε και ο ίδιος να τα κατασκευάζει . Ζώντας με αυτή τη γυναίκα κοντά στο χώρο καύσης των νεκρών, χλεύαζε τα ψεύδη και τις αυταπάτες που έβλεπε στις σύγχρονες θρησκευτικές πρακτικές της εποχής του και δίδασκε ότι η πνευματική συνειδητοποίηση δεν μπορεί να προκύψει από την αποκήρυξη του φυσικού κόσμου. Οι Ταντρικοί μελετητές αποδίδουν στον Saraha τις έννοιες «εγγενής / φυσικός τρόπος» και το «διαπεραστικό βέλος της πραγμάτωσης” που συναντάμε στη Ταντρική διδασκαλία στη μετά Saraha εποχή.
Εναρμονίζοντας τα Αντίθετα
Τόσο στην Ταοϊστική όσο και στην Ταντρική κοσμολογία, ο άνθρωπος αντιπροσωπεύει ένα γεγονός στο χωροχρόνο στο οποίο οι ύψιστες αντίθετες ενέργειες του γιν και του γιάνγκ και της Shakti και του Shiva, συναντώνται και γίνονται ένα. Και οι δύο σχολές διατηρούν σαν θεμελιώδη θέση της πίστης τους την άποψη ότι η σεξουαλική ενέργεια είναι μια δημιουργική, θεραπευτική και ζωογόνος δύναμη που δεν διαφέρει πολύ από την ενέργεια που χρησιμοποιούμε στην καθημερινότητά μας για να οδηγήσουμε ένα αυτοκίνητο ή να μιλήσουμε στο κινητό μας τηλέφωνο. Κάθε μια από αυτές τις παραδόσεις έχει μια μακρά ιστορία με σούτρες, κείμενα και λογισμούς σοφών, που υποστηρίζουν την εγκυρότητα και καταδεικνύουν την αξία τους για την εξέλιξη της συλλογικής ανθρώπινης συνειδητότητας.
Για αιώνες ο σύγχρονος κόσμος έχει κατακλυστεί από σύγχυση και παραπλανημένες απόψεις σχετικά με την πραγματική ευφυΐα και δύναμη που είναι ζωντανές αλλά σε λήθαργο, μέσα στο σύμπλεγμα του ανθρώπινου μυαλού, της καρδιάς και του πνεύματος, και κυρίως μέσα στο ανθρώπινο σώμα.
Τεχνικές της ηδονής, της έκστασης, της μεταστοιχείωσης της ζωτικής ενέργειας σε πνευματική, τεχνικές εσωτερικής και ενεργητικής θεραπείας, με λίγα λόγια η ανθρώπινη μαγεία, έχουν από καιρό αποκλειστεί από την καθημερινή κουλτούρα μας. Ιστορικά, αυτό επιτελέστηκε από τους συκοφάντες αυτών των παραδόσεων, τους άρχοντες, τους βασιλιάδες και αργότερα τις κυβερνήσεις που φοβήθηκαν την πολιτική χειραφέτηση των αυτο-ενδυναμωμένων μαζών. Το μίσος και η μισαλλοδοξία που καλλιεργήθηκε σαν αποτέλεσμα της περιθωριοποίησης αυτών των παραδόσεων είχε σαν αποτέλεσμα οι εκάστοτε θεματοφύλακες να κρατήσουν τις πολύτιμες πληροφορίες κρυφές για αιώνες.
Στις μέρες μας, μέσα από τα σύγχρονα μέσα ενημέρωσης, πολλοί από εμάς έχουμε εύκολη πρόσβαση στην Τάντρα, και στις ερωτικές πρακτικές του Ταό, που είναι ίσως λιγότερο γνωστές. Ο σύγχρονος πολιτισμός ωστόσο, παρουσιάζει νέες προκλήσεις όσον αφορά την αυθεντική διάδοση αυτής της πληροφορίας. Όσοι διψούν να μάθουν τεχνικές αμοιβαίας ηδονής, αυτο-ελέχγου και καλλιέργειας της ενέργειας πρέπει να συνοδεύουν τον ενθουσιασμό τους με προσεκτική έρευνα σχετικά με τον σκοπό του εκάστοτε σεμιναρίου και την κατάρτιση του δασκάλου. Είναι δυστυχώς αλήθεια πώς πολλοί που αναζητούν αυτή την πολύτιμη πληροφορία καταλήγουν σε ανεπιθύμητες καταστάσεις με ανθρώπους που έχουν λίγη ή καθόλου πρακτική εμπειρία. Είναι κρίμα, ειλικρινείς αναζητητές που έλκονται από την Τάντρα και την Ιερή Σεξουαλικότητα, συχνά να βρίσκονται αντιμέτωποι με τίποτα παραπάνω από ένα ωραιοποιήμενο όργιο. Αυτό το είδος των εμπειριών έχει το ατυχές και αναπόφευκτο αποτέλεσμα πολλοί φιλόδοξοι ασκούμενοι να μένουν μόνοι και αβοήθητοι σε μια εξαιρετικά ευάλωτη συναισθηματική και πνευματική κατάσταση.
Η κατάσταση της Έκστασης
Η Ιερή Σεξουαλικότητα είναι ένα προσωπικό μονοπάτι μέσα από τον τρισδιάστατο κόσμο προς την ενοποίηση με την αέναη πραγματικότητα. Η εργασία για να εμβαθύνουμε στην αυτογνωσία και να επεκτείνουμε την συνειδητότητα είναι εξ’ ορισμού απαιτητική και γεμάτη προκλήσεις. Ο/η επιμελής ασκούμενος/η συναντά κατ’ επανάληψη – και στη συνέχεια διαπερνά – τα συναισθηματικά και ενεργειακά του/της όρια. Βαδίζει μόνος προς την ένωση με το θείο.
Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι είμαστε εντελώς μόνοι σε αυτό το μονοπάτι. Αυτό που μεταξύ άλλων κάνει αυτή την εργασία τόσο θελκτική, διασκεδαστική και απίστευτα απελευθερωτική είναι ότι μέσα σε ένα ασφαλές και καλά φροντισμένο περιβάλλον,ο ασκούμενος νιώθει στήριξη από άλλους που δρουν σαν μάρτυρες και φίλοι, καθώς βαδίζουν σε παράλληλα μονοπάτια. Καθώς πηγαίνουμε βαθύτερα και εμπιστευόμαστε περισσότερο, αυτοί οι φίλοι δρουν σαν οδηγοί και αγγελιοφόροι από το υπερπέραν. Γίνονται πολύτιμα δώρα, που με τη σειρά τους τιμούν τα δικά μας δώρα. Και τότε η έννοια “εραστής/ερωμένη” παίρνει μια εντελώς νέα σημασία.
Σε πάρα πολλές από τις παραλλαγές της, η Ιερή Σεξουαλικότητα είναι μια επιστροφή στην αθωότητα και την ελευθερία που νιώσαμε ως παιδιά. Είναι μια διαδικασία διαποτισμένη με την κατανόηση πως η θεραπεία μπορεί και πρέπει να συμβαίνει μέσα από ένα ταξίδι επιστροφής προς την ουσία της ύπαρξής μας. Επιστρέφοντας στη θεμελιώδη φύση μας επιτρέπουμε στην ενήλικη συνειδητότητά μας να περάσει σε μια παιδική κατάσταση θαυμασμού και δέους για τον αισθησιακό, τον συναισθηματικό και τον υλικό κόσμο. Όχι σαν παιδί αλλά ως ένας ενήλικας που έχει περάσει μέσα από τις δύσκολες, όμορφες και σημαντικές καταστάσεις που φέρνει η ζωή. Το κλείσιμο του κύκλου με αυτόν τον τρόπο είναι ο ορισμός της σοφίας, και όσοι βρισκόμαστε σε αυτό το μονοπάτι δεν θα διαλέγαμε άλλον τρόπο.
Ο Atithi Brian Schock είναι πιστοποιημένος δάσκαλος της σχολής Mogadao στο Qigong, στη Sacred Daoist Sexuality, είναι δάσκαλος Yoga και ιδρυτής του Spirit Dome Qigong http://www.spiritdomeqigong.com 