Ο 21ος αιώνας έχει ήδη στιγματιστεί από μία επιδημία. Πρόκειται για τον εθισμό, τον οποίο οι επιστήμονες ήδη αναφέρουν ως «πανεπιδημία του 21ου αιώνα». Η επιδημία αυτή δηλαδή έχει ήδη λάβει παγκόσμιες διαστάσεις από άκρη σ’ άκρη της γης, όπου υπάρχουν άνθρωποι.
Ο εθισμός είναι και σωματική ασθένεια αλλά και ψυχολογική. Χαρακτηρίζεται από έντονη εμμονή του ατόμου προς ένα αντικείμενο, μία ουσία ή μία συμπεριφορά, δίχως την ικανότητα να ελέγξει έστω και στοιχειωδώς την παρόρμησή του, ακόμα και όταν δε θέλει πραγματικά να κάνει χρήση του αντικειμένου το οποίο του έχει προκαλέσει εξάρτηση, ακόμα και όταν οι συνέπειες τις χρήσης βλάπτουν σοβαρά την υγεία του, την οικογένειά του, την αξιοπρέπειά του. Το πάρα πολύ, απλά δεν του είναι αρκετό.
Μέχρι πρόσφατα θεωρούσαμε ότι ο εθισμός έχει να κάνει με κάποιες συγκεκριμένες ουσίες που τον προκαλούν. Όμως η ανθρώπινη φύση δείχνει πως μπορεί να εθιστεί κυριολεκτικά με οτιδήποτε όταν καμφθούν οι αντιστάσεις της. Έτσι μετά τον αλκοολισμό και τον εθισμό στα ναρκωτικά, στις ψυχοδραστικές ουσίες, ξεχωριστή θέση έλαβαν ο εθισμός στον τζόγο, στο σεξ, στο διαδίκτυο, στα ψώνια, το φαγητό κλπ. Οι επιστήμονες κατάλαβαν πως πρόκειται για κάποια εσωτερική διαδικασία η οποία προκαλεί εξάρτηση, παρά μία συγκεκριμένη ουσία. Πχ. το σύνδρομο στέρησης που παρατηρείται από τη διακοπή του τζόγου έχει παρόμοια, ισχυρά σωματικά συμπτώματα, όπως η διακοπή κάποιας ουσίας: Πανικός, δυνατοί πόνοι, αϋπνία, έντονη επιθυμία να παίξει μία φορά ακόμα.
Δεν είναι πάντα κληρονομικός ο εθισμός αλλά σε πολλές περιπτώσεις τα γονίδια παίζουν ισχυρό ρόλο όπως στις περιπτώσεις του αλκοολισμού. Είναι όμως πολύ συχνό φαινόμενο, παιδιά με εθιστικές προσωπικότητες να μεγαλώνουν από εξαρτημένους γονείς μιας και όπως αναφέραμε, έχει να κάνει με συμπεριφορά και η συμπεριφορά μαθαίνεται.
Ο εθισμός δεν είναι μόνο οικογενειακή ασθένεια αλλά και κοινωνική. Αν καπνίζουν πολλοί στο σχολείο, η συντριπτική πλειοψηφία των εφήβων θα δοκιμάσει. Έτσι ακόμη και αν στην οικογένεια δεν υπάρχουν καταχρήσεις, τα μέλη της οικογένειας μπορεί να «μπλέξουν» από επιβαρυντικούς, κοινωνικούς παράγοντες.
Αυτό που έχει παρατηρηθεί να εμφανίζεται ξανά και ξανά στους λόγους τους οποίους προκάλεσαν τάση για εθισμό στους ανθρώπους, είναι η έλλειψη επι-κοινωνίας. Η έλλειψη επικοινωνίας. Η αδυναμία έκφρασης συναισθημάτων. Η έλλειψη της απαιτούμενης προσοχής προς το άτομο ώστε αυτό να εκφράσει τα συναισθήματά του. Η απομόνωση είναι ένα από τα πρώτα συμπτώματα και προκαλείται σε πολύ μικρότερη ηλικία απ’ όσο νομίζουμε. Πολλά παιδιά δείχνουν κοινωνικά αλλά δεν είναι.
Δυστυχώς δεν υπάρχει επιτυχημένη πρόληψη ακόμα.Το φαινόμενο βρίσκεται σε παγκόσμια έξαρση. Μερικές αφίσες κατά καιρούς που γνωστοποιούν τους κινδύνους κάποιων ουσιών λίγο έχουν να κάνουν με τον πραγματικό όγκο του εθισμού. Η κατάσταση είναι κυριολεκτικά εκτός ελέγχου και οι επιστήμονες το γνωρίζουν αυτό κάνοντας λόγω για την πανεπιδημία του 21οι αιώνα. Τον εθισμό. Μια ασθένεια που προκαλείται από τη μοναξιά. Περισσότερο από ποτέ χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλο.
