«Κάθε πρωί που ξυπνάς, να ευχαριστείς το Θεό που αυτή την ημέρα έχεις να κάνεις κάτι που πρέπει να γίνει. Όντας αναγκασμένος να εργαστείς και να βάλεις τα δυνατά σου, καλλιεργείς μέσα σου πειθαρχία και αυτοέλεγχο, επιμέλεια και δύναμη της θέλησης, κέφι και ικανοποίηση και ένα σωρό αρετές, που ο αργόσχολος δε θα τις γνώριζε ποτέ».
Τσαρλς Κίνγκσλι
Ο φίλος μου ο Στάνλεϊ φαινόταν να ζει μια αξιοζήλευτη ζωή. Πολύ νέος κληρονόμησε μια μεγάλη περιουσία από τον πατέρα του και γι’ αυτό δεν είχε πιάσει ποτέ του μια αληθινή δουλειά.
Ο Στάνλεϊ περνούσε τον περισσότερο καιρό του ταξιδεύοντας ή κάνοντας επισκέψεις σε φίλους· καταπιανόταν με διάφορα σχέδια απλώς και μόνο για διασκέδαση.
Καθώς άρχισα να τον γνωρίζω καλύτερα, παρατήρησα ότι έκανε ατυχείς επιλογές στη διαχείριση της ζωής και των χρημάτων του. Επηρεαζόταν εύκολα και ήταν πολύ κακός κριτής χαρακτήρων. Όταν κουβέντιασα με τη σύμβουλό μου για τον Στάνλεϊ, εκείνη μου είπε κοφτά: «Του χρειάζεται μια δουλειά».
Μια υπερβολικά άνετη και προστατευμένη ζωή μπορεί να μας αποδυναμώσει. Από τη μια μεριά δεν είναι κακό να έχει κάποιος πολλά χρήματα χωρίς να δουλεύει σαν σκλάβος σε μια δουλειά που σιχαίνεται.
Όμως από την άλλη, η ενασχόλησή μας με μια εργασία που μας διδάσκει πώς να χειριζόμαστε συνετά τους πόρους μας και μας μαθαίνει τη σημασία της σωστής υπηρεσίας, της δραστηριότητας και της ακεραιότητας, είναι κάτι που έχει μεγάλη αξία. Μέσα από την εργασία ωριμάζουμε και μαθαίνουμε να αντιμετωπίζουμε καταστάσεις που μας προκαλούν, να βλέπουμε και να λέμε περισσότερο την αλήθεια, να επικοινωνούμε και να αναπτυσσόμαστε.
Μετά από πολλά χρόνια συνεχών ταξιδιών, διαλέξεων και ενασχόλησης με τον επιχειρηματικό κόσμο, το πνεύμα μου χρειαζόταν λίγη ανάπαυση. Έτσι αποφάσισα να μην δουλέψω για ένα χρόνο. Πέρασα τον πρώτο μήνα χωρίς να κάνω τίποτα και συλλογιζόμουν: «Αυτή είναι ζωή! Δεν πρόκειται να ξαναπιάσω δουλειά ποτέ μου!»
Καθώς περνούσαν οι μήνες, ένιωθα όλο και πιο θεραπευμένος και όταν πια τελείωσε ο χρόνος, ήμουν γεμάτος ενθουσιασμό και έτοιμος να γυρίσω στη δράση. Χρειαζόμουν την ξεκούραση, αλλά χρειαζόμουν και ερεθίσματα.
Η δουλειά δεν είναι κακό πράγμα. Μας δυναμώνει και μας ανοίγει πόρτες στις οποίες δεν θα είχαμε πρόσβαση από μόνοι μας.
Ο σωστός τρόπος ζωής φέρνει στην επιφάνεια το έμφυτο μεγαλείο της ψυχής μας και μας βοηθάει να εκπληρώσουμε τον προορισμό μας ως δημιουργικά όντα.
«Ας χρησιμοποιώ τις δυνάμεις και τα ταλέντα μου με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, έτσι ώστε να μπορώ να υπηρετώ και να ωριμάζω».
«Η δουλειά είναι μια χαρούμενη και παραγωγική έκφραση του εσώτερου πνεύματός μου».
Απόσπασμα από το βιβλίο του Alan Cohen « Μια βαθιά ανάσα ζωής» από τις εκδόσεις Η Δυναμική της Επιτυχίας
