Ένας φίλος μου είπε κάποτε: “Έμαθα περισσότερα πράγματα από τις αποτυχίες μου παρά από τις επιτυχίες μου”.
Αν αυτό είναι αλήθεια, τότε σίγουρα τα αποτελέσματα της αποτυχίας δεν είναι εξ ολοκλήρου αρνητικά.
Μην ανησυχείτε, δεν πρόκειται να σας προτείνω να προτιμάτε την αποτυχία από την επιτυχία. Κι εγώ προτιμώ να την αποφεύγω. Όμως, πριν από αρκετό καιρό έφτασα σε ένα σημείο στη ζωή μου όπου διαπίστωσα ότι δεν αποτύγχανα αρκετά. Μέτρησα τις ουλές που είχαν αφήσει οι αποτυχίες και δεν ήταν και τόσο πολλές. Με άλλα λόγια, αυτή η έλλειψη αποτυχιών έλεγε ότι οι προσπάθειές μου δεν δοκίμαζαν τα όρια των δυνατοτήτων μου.
Ο συγγραφέας Άντι Άντριους είχε μια υπέροχη ιδέα για το βιβλίο του “Καταιγίδες Τελειότητας”.
Έγραψε επιστολές σε διάσημους ανθρώπους, ζητώντας τους να διηγηθούν την ιστορία της μεγαλύτερής του αποτυχίας. Πολλοί από τους ανθρώπους αυτούς αποδέχθηκαν την ευκαιρία να μοιραστούν με τους άλλους τις εμπειρίες τους και έτσι γεννήθηκε η βάση για το βιβλίο αυτό. Ο Άντριους συγκέντρωσε μια συλλογή από ιστορίες αποτυχίας, σε αντίθεση με τα συνηθισμένα βιβλία που περιέχουν ιστορίες επιτυχίας.
Έμεινα κατάπληκτος, όταν διάβασα στο βιβλίο αυτό τις αποτυχίες και τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν διάφοροι διάσημοι άνθρωποι στην πορεία τους προς την κορυφή.
Ο κοινός παρανομαστής όλων των ιστοριών αυτών ήταν ότι η αποτυχία είχε αποτελέσει μια διαδικασία βελτίωσης, που τους είχε επιτρέψει να γίνουν ο άνθρωπος που πάντα ονειρεύονταν.
Τελειώνοντας το βιβλίο, σκέφτηκα ποια εμπειρία θα μπορούσα εγώ να είχα προσφέρει στο βιβλίο, αν μου είχε ζητηθεί κάτι τέτοιο. Η αλήθεια είναι ότι καμιά από τις αποτυχίες μου δεν ήταν αρκετά εντυπωσιακή. Συγκρινόμενες με τις ιστορίες που είχα διαβάσει, όλες μου οι αποτυχίες ήταν μάλλον ανιαρές. Έπρεπε να παραδεχτώ ότι ενεργούσα εκ του ασφαλούς και δεν αναλάμβανα αρκετά μεγάλα ρίσκα.
Η αποτυχία δεν είναι βέβαια κάτι που θα πρέπει να επιδιώκουμε, αλλά κάθε αληθινά μεγάλος άνθρωπος έχει γευτεί την εμπειρία της! Οι περισσότεροι λένε πως το ότι επιβίωσαν από την αποτυχία τους έδωσε τη δύναμη να χειριστούν καλύτερα την επιτυχία, όταν αυτή τελικά ήρθε.
Το βιβλίο του Άντι Άντριους με ενθάρρυνε να βγω με ορμή έξω από τη ζώνη της άνεσής μου. Έκτοτε είχα πολύ μεγαλύτερες επιτυχίες, αλλά επίσης διαθέτω σήμερα και μια ιστορία αποτυχίας που αξίζει να μπει σε οποιαδήποτε συλλογή εντυπωσιακών αποτυχιών!
Το εκπληκτικό είναι ότι τα κατάφερα μια χαρά να επιζήσω, παρ’ όλο το μέγεθος της αποτυχίας μου. Παλαιότερα, φοβόμουν ότι ένα τέτοιου είδους σφάλμα ολκής θα με σκότωνε – αλλά αυτό δεν έγινε.
Επέζησα και μάλιστα σήμερα νιώθω δυνατότερος που πέρασα την εμπειρία αυτή.
Απόσπασμα από το βιβλίο του Wes Beavis “Πώς να γίνετε ο άνθρωπος που ανέκαθεν ονειρευόσασταν” από τις εκδόσεις Θέσις
