Η διαδεδομένη αντίληψη σήμερα είναι ότι η ευτυχία έρχεται όταν πραγματοποιούνται τα όνειρα και οι στόχοι μας.
Όμως αυτό είναι λάθος. Η άποψη που επικρατεί λέει:
«Θα είμαι ευτυχισμένη όταν αυξηθεί το εισόδημά μου. Όταν μου τηλεφωνήσει ο γιος μου. Όταν εγκατασταθεί ο νέος Πρόεδρος στο Οβάλ Γραφείο.
Κανείς δεν θα απαντούσε «Όχι» στην ερώτηση «Θέλεις να είσαι ευτυχισμένος;» – εκτός ίσως από τον Γκαρή, τον φίλο του Γουίνι, και τον Γούντι ΄Αλεν – αλλά ελάχιστοι από εμάς πιστεύουν ότι έχουμε τη δυνατότητα να επιλέξουμε. Νομίζουμε ότι είναι θέμα μοίρας, μια ζαριά της τύχης.
Οι κρίσεις μας για το τι είναι απολαυστικό και τι όχι, είναι προγραμματισμένες ταινίες που γυρίζουν χωρίς σταματημό. Και εμείς συμμορφωνόμαστε μαζί τους σαν στρατιωτάκια.
Δεν μας περνά ποτέ από το μυαλό να ρωτήσουμε: “Είναι όντως έτσι;”
Για παράδειγμα, ισχύει όντως ότι:
Το να κάνεις παρέα με φίλους είναι απολαυστικό. Το να καθαρίζεις τα χαλιά, όχι.
Ο ύπνος είναι απολαυστικός. Το να πηγαίνεις στη δουλειά, όχι.
Το να πηγαίνεις στον κινηματογράφο είνα απολαυστικό. Το να πηγαίνεις στον οδοντίατρο, όχι.
Ελάχιστοι θα διαφωνούσαν με αυτές τις πεποιθήσεις. Οι περισσότεροι από εμάς τις πστεύουμε τυφλά. Όμως οι κρίσεις αυτού του είδους δεν σας αφήνουν να απολαύσετε μεγάλους τομείς της ζωής μας.
Εκείνο που σας δημιουργεί προβλήματα δεν είναι «Το Σύστημα». Είναι ο «τηλε-ευαγγελιστής» μέσα στο μυαλό σας, που σας ταΐζει συνεχώς γνώμες και ανοησίες για το τι σας κάνει ή δεν σας κάνει ευτυχισμένους.
Αυτός ο γλοιώδης πλασιέ… εμ, θέλω να πω, ο νους σας….λέει πολλά ψέματα. Και σε αυτό το πείραμα θα αποδείξετε ότι αν απλώς αποσύρετε την εστίασή σας απ’ όλα όσα σας δυσαρεστούν και κοιτάξετε όλα τα δώρα που έχετε, η ζωή σας θα είναι απλή και υπέροχα χαρούμενη.
Αυτό, λοιπόν, είναι το κεφάλαιο που αφορά την ευγνωμοσύνη, στο οποίο θα αποδείξετε ότι η ευτυχία δημιουγείται μέσα μας κι όχι έξω.
Απόσπασμα από το βιβλίο της Pam Grout «Ε3» από τις εκδόσεις Διόπτρα
