Ο φόβος της αλλαγής είναι ριζωμένος σε όλους. Είναι αόρατος. Πίσω από κάθε υπερβολική προσδοκία κρύβεται η επιθυμία να ελέγχουμε τα πάντα, ο φόβος της αλλαγής.
Μερικές φορές, επώδυνες αλλαγές που επιβάλλονται στη ζωή μας τροφοδοτούν ακόμη περισσότερο το φόβο της αλλαγής. Όταν δεν είμαστε προετοιμασμένοι για ένα συμβάν, περνάμε μερικές φορές μια κρίσιμη περίοδο. Μια αρρώστια, ένα ατύχημα, η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου ή η απόλυση από τη δουλειά μπορεί να αναστατώσει μια ολόκληρη ζωή και να κάνει σκόνη ό,τι θεωρούσαμε δεδομένο.
Αυτές οι κρίσεις θυμίζουν στον καθένα πόσο απατηλό είναι να πιστεύουμε ότι ελέγχουμε την ύπαρξή μας.
Τι να κάνουμε;
Διαβάστε επίσης: Πώς να πάψουμε να δίνουμε δύναμη στους φόβους μας
Να δώσουμε νόημα όχι στο ίδιο το γεγονός, που φαίνεται να μην έχει νόημα, αλλά στην κρίση.
Ο Γάλλος συγγραφέας Christiane Singer έγραφε: «Η κρίση λειτουργεί ως ένα είδος πολιορκητικού κριού για να σπάσει τις πόρτες του κάστρου μας, όπου καθόμαστε μέσα στα τείχη, με όλο το οπλοστάσιο της προσωπικότητάς μας, αυτό που νομίζουμε ότι είμαστε».
Η κρίση δείχνει την ασυμφωνία ανάμεσα στη ζωτική ώθηση και τον ψευδή εαυτό. Αν δεν αλλάξετε τη σχέση σας με τον εαυτό σας και με τη ζωή, θα υφίστασθε με βία τις κρίσεις που είναι συνυφασμένες με την ύπαρξη.
Ορισμένες κρίσεις είναι η έκφραση μιας εσωτερικής σύγκρουσης. Οι τάσεις για αλλαγή έχουν ανάγκη να απελευθερωθούν, να εκφραστούν και να υλοποιηθούν.
Όταν αυτές οι ωθήσεις καταπνίγονται, κάποιο γεγονός υποχρεώνει να αλλάξουμε, να ακολουθήσουμε μια διαφορετική πορεία. Ο καθένας μπορεί να μετατρέψει τις εμπειρίες του, ακόμη και τις πλέον επώδυνες, σε νέες αντιλήψεις.
Κανείς δεν ισχυρίζεται ότι κάτι τέτοιο είναι εύκολο. Από διάφορες σκοπιές, η ζωή είναι δύσκολη, αλλά ο φόβος είναι ένας σύμμαχος. Διδάσκει πώς να κινητοποιούμε δυνάμεις, που μερικές φορές μας είναι άγνωστες, για να ξεπεράσουμε τις δοκιμασίες και τις κρίσεις.
Όταν ο πόνος γίνεται αποδεκτός και αισθανόμαστε συμπόνια για τον πόνο μας, τότε αναδύεται μια νέα κατανόηση.
Όταν εκφράζουμε τον πόνο μας, όταν υποστηρίζουμε καλοπροαίρετα τον εαυτό μας, όταν του δίνουμε κουράγιο και τον ενθαρρύνουμε να συνεχίσει να πορεύεται, έχουμε απτές ενδείξεις ότι ο φόβος δεν είναι πλέον εχθρός.
Απόσπασμα από το βιβλίο των Marie-France & Emmanuel Ballet de Coquereaumont «Νίκησε τον Φόβο» από τις εκδόσεις Πεδίο
