Μερικές καθημερινές συνήθειες τροφοδοτούν αυτόν τον φόβο. Η επικοινωνία μέσα στον κυβερνοχώρο (e-mail, sms, mms, κ.λ.π.) είναι ένα παράδειγμα.
Η ολοένα αυξανόμενη χρήση αυτών των εργαλείων επικοινωνίας φτωχαίνει τη συναισθηματική αλληλεπίδραση των ανταλλαγών.
Η επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων έχει λεπτές αποχρώσεις. Οι εκφράσεις του προσώπου, οι λέξεις που χρησιμοποιούνται, οι κινήσεις του σώματος, το βλέμμα, ο τόνος της φωνής…είναι στοιχεία που συμβάλλουν στη νοημοσύνη των σχέσεων.
Πρόσφατα, μια γυναίκα μας εκμυστηρεύτηκε τον θυμό της. Εδώ και κάποιους μήνες είχε μια ερωτική σχέση. Έλαβε ένα sms από τον σύντροφό της, για να βάλει τέλος στην ιστορία τους, με λίγα λόγια: “Προτιμώ να σταματήσουμε τώρα την ιστορία μας. Καλή τύχη”.
Να χωρίσεις από μία σχέση, μέσω sms, είναι εξαιρετικά βίαιο. Εκείνη του εξέφρασε την αγανάκτησή της. Έμεινε έκπληκτος από την αντίδρασή της. Ήταν το οριστικό τέλος.
Υπάρχει μια πραγματική σύγχυση μεταξύ της σύνδεσης και της ανάγκης να έχουμε δεσμούς. Τα μέσα επικοινωνίας έχουν κάνει τον πλανήτη μας να μοιάζει με ένα χωριό όπου ποτέ οι ανταλλαγές δεν ήταν τόσο πολλές και τόσο γρήγορες.
Πρόκειται για μια προφανή πρόοδο, αλλά η ζωντανή σχέση, ο πραγματικός δεσμός μεταξύ των ανθρώπων τείνει να εξαφανιστεί πίσω από την τεχνολογία.
Η τεχνολογική επεξεργασία της επικοινωνίας μπορεί να έχει καταστροφικές ψυχολογικές επιπτώσεις για το άτομο και τη σχέση. Χωρίς την οικειότητα και την ενσυναίσθηση, που είναι απαραίτητες στις προσωπικές ανταλλαγές, γινόμαστε μη πρόσωπα.
Ο φόβος του χωρισμού είναι παράδοξος. Έχουμε μια ανάγκη για δεσμό με τον άλλον και ταυτόχρονα έναν φόβο της φυσικής οικειότητας που αυτός ο δεσμός συνεπάγεται.
Πολλοί είναι οι άνθρωποι που δημιουργούν μια απόσταση ή χωρίζουν, για να αποφύγουν τον πόνο μιας ενδεχόμενης απώλειας.
Ο φόβος του χωρισμού είναι μια απώλεια που προμηνύεται – ενός γονέα, μιας αγάπης, ενός παιδιού, ενός φίλου, ενός ζώου, κ.λ.π.
Πίσω από το φόβο του χωρισμού βρίσκεται το συναίσθημα απομάκρυνσης από την ουσία μας, η ανείπωτη νοσταλγία για έναν χαμένο παράδεισο.
Η ρήξη με την ουσία μας είναι μία από τις σοβαρότερες πληγές της παιδικής ηλικίας.
Η απώλεια της επαφής με τον αυθεντικό εαυτό είναι καθολική. Καθένας προσαρμόζεται για να βρει τη θέση του μέσα σε ένα σύστημα (οικογένεια, επιχείρηση, κοινωνία, κόσμο). Ο φόβος μας παραλύει όσο παραμένουμε αποκομμένοι από τον εαυτό μας.
Ο Ινδός δάσκαλος Ramana Maharshi έλεγε: “Η λήθη της πραγματικής σας φύσης είναι ο σημερινός θάνατός σας, η ανάμνησή της είναι η αναγέννηση”.
Η επανασύνδεση με το εσωτερικό μας παιδί επιτρέπει να αποκατασταθούν πλευρές του εαυτού που είχαν ξεχαστεί ή απορριφθεί.
Αυτή η επανασύνδεση απαιτεί να αφήσουμε στην άκρη το διανοητικό, που χωρίζει και απομονώνει, για να οδηγηθούμε σε μια άλλη εσωτερική αρχή, διαισθητική και αυθόρμητη, η οποία εναρμονίζει και ενοποιεί.
Άσκηση: Διαβάζοντας τα σύννεφα
Ο φόβος του χωρισμού είναι ένας αόρατος ακρωτηριασμός του εαυτού. Το ξεπέρασμα αυτού του φόβου μαθαίνεται την κάθε στιγμή. Αυτή η ευχάριστη και δημιουργική άσκηση θα σας επιτρέψει να επανασυνδεθείτε με τον εαυτό σας και τον εξωτερικό κόσμο, κινητοποιώντας εκπληκτικές δυνάμεις ενάντια στο φόβο.
Φάση 1. Διαλέξτε μια μέρα που ο ουρανός είναι γαλανός με κάποια σύννεφα εδώ κι εκεί. Προβλέψτε να έχετε μαζί σας ένα φύλλο χαρτί και χρωματιστά μολύβια.
Καθίστε άνετα στο ύπαιθρο, αν είναι δυνατόν ξαπλώστε στο χώμα ή στο χορτάρι.
Σημειώστε στο πάνω μέρος του χαρτιού την πρόθεσή σας σχετικά με κάποιο φόβο σας, οποιονδήποτε. Για παράδειγμα: να ξεπεράσω το φόβο μου να χάσω τον άντρα μου, να ξεχάσω τον φόβο μου ότι η κόρη μου θα φύγει μακριά, να σταματήσω να φοβάμαι να παρατήσω τη δουλειά μου…
Σας προτείνουμε να εστιάσετε στον φόβο σας του χωρισμού, αλλά η άσκηση αυτή είναι κατάλληλη για όλους τους φόβους.
Φάση 2. Ξαπλωμένοι ανάσκελα, αφήστε το μυαλό σας να περιπλανηθεί κοιτάζοντας τα σύννεφα. Θα εμφανιστούν ζώα, αντικείμενα ή πρόσωπα. Θα σας διηγηθούν μια ιστορία. Γράψτε την ή ζωγραφίστε την. Κάνετε ένα πηγαινέλα μεταξύ ουρανού και χαρτιού. Δεχτείτε τις λέξεις ή τις εικόνες που αναδύονται, ακόμη και αν φαίνεται ότι δεν έχουν κάποιο νόημα.
Αυτή η άσκηση είναι μια μορφή της αρχικής εμπειρίας επανένωσης με το πνεύμα της παιδικής ηλικίας.
Εξετάστε τον ουρανό για να πάρετε μηνύματα από το ασυνείδητό σας.
Πρόκειται για μια δυνατή και βαθιά βουτιά σε μια συμβολική γλώσσα.
Φάση 3. Περιμένετε να περάσουν λίγες μέρες για να ξαναδιαβάσετε την ιστορία σας. Θα ανακαλύψετε, με έκπληξη, ότι αυτό το διάβασμα των σύννεφων σας αποκαλύπτει τρόπους για να ξεπεράσετε τον φόβο σας.
Μετά από αυτή την εμπειρία, είναι συνηθισμένο να γίνει μια αλλαγή. Έχετε συνδεθεί με έναν εσωτερικό χώρο χωρίς φόβο, μια κατάσταση του εαυτού που αλλάζει την αντίληψή σας για τα πράγματα. Μην ψάχνετε να κατανοήσετε τα αίτια και τις συνέπειες. Απλώς απολαύστε.
Για να προχωρήσετε πιο πέρα, παρατηρείτε καθημερινά γύρω σας. Κοιτάτε τα πρόσωπα, τα πουλιά, τα δέντρα, το γρασίδι, τα ποτάμια, τα σπίτια. Προσέχετε τις λεπτομέρειες. Ελάτε σε επαφή με τον κόσμο.
Κοιτάτε απλά και αληθινά, χωρίς να αφήνετε το μυαλό σας να αναλύει ή να βάζει ετικέτες.
Η συνηθισμένη σας αντίληψη σας κάνει να ζείτε κλεισμένοι σε ένα κλουβί, με μια αναπαράσταση της πραγματικότητας και όχι με την ίδια την πραγματικότητα.
Απόσπασμα από το βιβλίο των Marie-France & Emmanuel Ballet de Coquereaumont “Νίκησε τον φόβο” από τις εκδόσεις Πεδίο
