Η μεγάλη Μεξικανή ζωγράφος Φρίντα Κάλο, παραμένει μία γυναίκα μύθος της ζωγραφικής. Το μεγάλο της ταλέντο κατάφερε να δημιουργήσει ένα μύθο γύρω από το όνομά της και να κυριαρχήσει σε έναν καθαρά ανδροκρατούμενο χώρο.
Η ζωή της Φρίντα Κάλο σημαδεύτηκε από ιδιαίτερα λυπηρά γεγονότα τα οποία επηρέασαν τη ζωή και τον ψυχισμό της. Ο τραυματισμός της σε ηλικία 18 ετών από μία μπάρα που διαπέρασε την σπονδυλική της στήλη τη σημάδεψε σε όλη της τη ζωή, αφού οι επισκέψεις σε νοσοκομεία ήταν συνοδοιπόρος σε όλη τη ζωή της. Το ίδιο συνέβη και με τη σχέση της με τον Ντιέγκο Ριβέρα, έναν εξίσου Μεξικάνο ζωγράφο, του οποίου οι απιστίες ήταν συχνό φαινόμενο-ακόμα και με την αδελφή της- γεγονός που την πλήγωσε ανεπανόρθωτα.
Η Φρίντα Κάλο σημάδεψε την τέχνη και θεωρείται μία από τις σπουδαιότερες και πιο επαναστατικές γυναικείες μορφές που υπήρξαν ποτέ. Η ιδιόρρυθμη, ευφυής και μελαγχολική της φύση, τη βοήθησε στο να έχει πάντοτε καλλιτεχνικές ιδέες οι οποίες ξεσπούσαν επάνω σε πίνακες. Το πονεμένο της σώμα έδωσε πνοή έμπνευσης στην καλλιτεχνική δημιουργία επάνω στην οποία ξέσπασε κάθε της εσωτερική πικρία, δημιουργώντας τις εκπληκτικές της αυτοπροσωπογραφίες.
Διαβάστε επίσης: Ο εαυτός μας αξίζει την ευεργετική επαφή με την φύση
Αξίζει να συγκεντρώσουμε και να διαβάσουμε μερικές από τις πιο γνωστές φράσεις που είπε.
- «Τίποτε δεν αξίζει περισσότερο από το γέλιο. Είναι δύναμη το να μπορείς να γελάς, να αφήνεις τον εαυτό σου να νιώθει ελαφρύς. Η τραγωδία είναι το πιο γελοίο πράγμα».
- «Συνήθιζα να σκέφτομαι ότι ήμουν το πιο παράξενο άτομο στον κόσμο, αλλά μετά σκέφτηκα ότι υπάρχουν τόσοι πολλοί άνθρωποι, που πρέπει να υπάρχει κάποιος σαν εμένα. Κάποιος που να αισθάνεται παράξενος και ελαττωματικός, όπως κι εγώ.
- «Πόδια, τι σας χρειάζομαι από τη στιγμή που έχω φτερά για να πετάξω;»
- «Υπήρξαν δύο μεγάλα ατυχήματα στη ζωή μου. Το ένα ήταν με το τρόλεϊ και το άλλο ήταν ο Ντιέγκο. Το δεύτερο ήταν μακράν το χειρότερο».
- «Ο πόνος, η χαρά και ο θάνατος δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια διαδικασία για την ύπαρξη. Η επαναστατική πάλη σε αυτή τη διαδικασία είναι μια πόρτα ανοιχτή για την ευφυΐα».
- «Αγάπα κάποιον που σε κοιτάζει σαν να είσαι κάτι μαγικό.»
- «Προσπάθησα να πνίξω τις λύπες μου, αλλά έμαθαν να κολυμπούν.»
- «Είμαι η μούσα του εαυτού μου. Εγώ είμαι το θέμα που γνωρίζω καλύτερα. Το θέμα που θέλω να γνωρίζω καλύτερα. Γι’ αυτό ζωγραφίζω αυτοπροσωπογραφίες».
- «Με αναφέρουν ως σουρεαλίστρια αλλά δεν είμαι. Ποτέ δεν ήμουν. Ποτέ δεν ζωγράφισα όνειρα. Ζωγράφισα τη δική μου πραγματικότητα».
- «Στο τέλος της ημέρας, μπορούμε να αντέξουμε πολλά περισσότερο από ό,τι νομίζουμε ότι μπορούμε».
- «Προσπαθούσα πολύ να φανταστώ αυτό το άτομο, και φανταζόμουν ότι και αυτό με σκεφτόταν πολύ. Λοιπόν, αν είσαι εκεί έξω και διαβάζεις αυτό, να ξέρεις ότι, ναι, είμαι στ’ αλήθεια εδώ, και είμαι εξίσου περίεργη όπως κι εσύ».
Άρθρο γνώμης,
της Μαρίας Σκαμπαρδώνη
