Του Γιάννη Αραχωβίτη
Άλλος μπορεί και δίνει πολλά άλλος μπορεί και δίνει λίγα. Σημασία έχει να έχουμε την ευαισθησία και ανάλογα με τις δυνάμεις και την επιλογή μας να προσφέρουμε αυτό που μπορεί να κάνει την ζωή κάποιου άλλου ευκολότερη, καλύτερη, με λιγότερα βάσανα.
Δεν υπάρχει λόγος να νοιώθουμε ανταγωνιστικοί και να ζυγίζουμε το τι και το πόσο δίνει ο καθένας. Ο στόχος δεν είναι η αυτοπροβολή αλλά η αγάπη, η γαλήνη, η πληρότητα που “κερδίζουμε” δίνοντας και η ανακούφιση που νοιώθουν οι παραλήπτες.
Δεν έχει και σημασία αν δίνεις σε ανθρώπους διαφόρων εθνικοτήτων, σε παιδιά, σε ηλικιωμένους. Δεν έχει σημασία αν φροντίζεις ένα ζώο, αν ποτίζεις ένα λουλούδι, αν μαζεύεις ένα τραυματισμένο πουλί από το δρόμο και το φροντίζεις.
Η βοήθεια δεν είναι απαραίτητο να είναι υλική. Η παρέα που προσφέρεις στον ηλικιωμένο που ζει στην μοναξιά και την εγκατάλειψη, η συμβουλή που δίνεις σε ένα νεαρό που αρχίζει την σταδιοδρομία του, το δείξιμο του δρόμου στον άγνωστο διαβάτη… όλα αυτά είναι πράξεις αγάπης και φροντίδας για τον πλησίον.
Κάνε την ζωή σου πλούσια με το να δίνεις συστηματικά αυτό που μπορείς. Μην γαντζώνεσαι σε αυτά που έχεις γιατί αυτά σε κάνουν “φτωχό”. Αυτά που με προθυμία μοιράζεσαι σε κάνουν πλούσιο εσωτερικά και αυτό είναι μοναδικό συναίσθημα.
