Μέσα από τη γλώσσα κρατάμε τους μοχλούς της δημιουργίας. Δυνάμει της ικανότητας αποκωδικοποίησης του συμβολισμού, έχουμε επίγνωση των θεμελιωδών εργαλείων της δημιουργίας – ένα παράθυρο στους μηχανισμούς του κόσμου και του Νου του Θεού.
Έχουμε την επιλογή να χρησιμοποιήσουμε αυτό το χάρισμα με υπευθυνότητα ή μπορούμε να αγνοήσουμε τη δυναμική των λέξεων και να μεταβάλουμε την ύπαρξή μας. Όλες οι νεοεμφανιζόμενες γονιδιακές τεχνολογίες αποκαλύπτουν την ισχύ της γλωσσικής ιδιότητας – ότι όλα τα επίπεδα της πραγματικότητας δομούνται βάσει κάποιας συμβολικής φόρμας.
Τα γράμματα, τόσο στη βιολογική όσο και στην πνευματική σφαίρα της ύπαρξής μας, έχουν τη δυνατότητα να μετασχηματίσουν, να διαφοροποιήσουν και να μεταβάλουν το πεπρωμένο της ζωής με τρόπο που κανένα άλλο μέσο δεν θα μπορούσε. Οπότε το μάθημα που αποκομίζουμε είναι το εξής: μαζί με την ευλογία του γλωσσικού μέσου επωμιζόμαστε και μια τεράστια ευθύνη.
Η γλώσσα μας προσφέρει την κατανόηση· δίνει στον άνθρωπο το κλειδί για να αλλάξει την ίδια του την ύπαρξη και για να κάνει επιλογές σχετικά με την ύπαρξη των άλλων. Ο βαθμός ανάληψης ευθυνών είναι πολύ μεγαλύτερος, ακριβώς επειδή έχουμε επίγνωση. Υπάρχει ελπίδα. Σίγουρα η γλώσσα μπορεί να μας διχάσει. Μπορεί όμως και να μας ενώσει.
Ο Άγγλος ποιητής John Milton εξέφρασε αυτή την ευθύνη στο έργο του Χαμένος Παράδεισος (Paradise Lost):
Άμεσα τα Έργα του Θεού, πιο γρήγορα Από τον χρόνο ή την κίνηση, αλλά στο ανθρώπινο αυτί Να ειπωθούν είναι αδύνατον χωρίς τον λόγο, Με τέτοιο τρόπο να ειπωθούν όπως μπορεί η επίγεια Αντίληψη να τα συλλάβει. Πράγματι, η ικανότητα να δημιουργούμε και να επανερμηνεύουμε τη γλώσσα είναι επίσης η ικανότητα να ανακαλύπτουμε εκ νέου τη θεϊκή φύση μας.
Ο Milton μας υπενθυμίζει: Ο νους είναι η δική του θέση, και από μόνος του Μπορεί να φτιάξει Παράδεισο από την Κόλαση, Κόλαση από τον Παράδεισο. Το ποίημα του Milton αναφέρεται στην τεράστια δυναμική της ανθρώπινης γλώσσας. Καταδεικνύει την ανθρώπινη δυνατότητα συνδημιουργίας της πραγματικότητας μέσα από τη γλώσσα.
Μέσα από την εξέλιξη της γλώσσας και το αναλυτικό εύρος της, μπορούμε να εξελιχτούμε σε κάτι που είναι ανώτερο των απλών βιολογικών διεργασιών. Μπορούμε να ανακαλύψουμε την άυλη, υπερβατική και θεϊκή ψυχή μας.
Απόσπασμα από το βιβλίο του Jay Lombard «Ο Νους του Θεού» από τις εκδόσεις Πεδίο
