Η αρχετυπική δομή του «γάμου» μπορεί να περιγραφεί σαν ένας πλανήτης. Όταν δυο ψυχές παντρεύονται, μπαίνουν σε τροχιά μέσα στο βαρυτικό πεδίο αυτού του πλανήτη, και επομένως, παρά τις δικές τους ατομικές προθέσεις, προσλαμβάνουν τα χαρακτηριστικά αυτού του πλανήτη που ονομάζεται «γάμος». Γίνεται μέρος της εξέλιξης της ίδιας της δομής μέσα από τη δική τους συμμετοχή σε ένα γάμο.
Ένα αρχέτυπο είναι μια συλλογική ιδέα. Το αρχέτυπο του γάμου διαμορφώθηκε για να βοηθήσει τη φυσική επιβίωση. Όταν δυο άνθρωποι παντρεύονται, συμμετέχουν σε μια ενεργειακή δυναμική στην οποία ενώνουν τη ζωή τους για να βοηθήσουν ο ένας τον άλλο να επιβιώσει στο φυσικό επίπεδο.
Το αρχέτυπο του γάμου δεν είναι πλέον λειτουργικό. Αντικαθίσταται από ένα νέο αρχέτυπο που έχει σκοπό να βοηθήσει την πνευματική ανάπτυξη.
Αυτό είναι το αρχέτυπο του πνευματικού ή ιερού συνεταιρισμού.
Η βασική αρχή ενός πνευματικού συνεταιρισμού είναι μια ιερή αυτοδέσμευση των δύο συντρόφων να βοηθούν ο ένας την πνευματική ανάπτυξη του άλλου.
Οι πνευματικοί σύντροφοι αναγνωρίζουν την ισότητά τους. Μπορούν να διακρίνουν την προσωπικότητα από την ψυχή, και επομένως μπορούν να συζητήσουν τη δυναμική που υπάρχει ανάμεσά τους, τις αλληλεπιδράσεις τους, σε λιγότερο συναισθηματικά φορτισμένο έδαφος απ΄ό, τι οι σύζυγοι.
Αυτό το έδαφος δεν υπάρχει μέσα στη συνειδητότητα του γάμου. Υπάρχει μόνο μέσα στη συνειδητότητα του πνευματικού συνεταιρισμού, γιατί οι πνευματικοί σύντροφοι μπορούν να δουν καθαρά ότι υπάρχει πραγματικά ένας βαθύτερος λόγος για τον οποίο είναι μαζί και ότι αυτός ο λόγος έχει μεγάλη σχέση με την εξέλιξη της ψυχής τους.
Επειδή οι πνευματικοί ή ιεροί σύντροφοι μπορούν να δουν τα πράγματα από αυτή την προοπτική, κινούνται μέσα σε μια πολύ διαφορετική δυναμική από τους συζύγους. Η συνειδητή εξέλιξη της ψυχής δεν αποτελεί μέρος της δομικής δυναμικής του γάμου. Δεν υπάρχει μέσα σε αυτή την εξέλιξη, γιατί όταν δημιουργήθηκε από το είδος μας το εξελικτικό αρχέτυπο του γάμου, η δυναμική της συνειδητής πνευματικής ανάπτυξης ήταν πολύ ώριμη έννοια για να μπορεί να συμπεριληφθεί σε αυτό.
Εκείνο που δημιουργεί έναν πνευματικό ή ιερό συνεταιρισμό είναι ότι οι ψυχές που συμμετέχουν σε αυτόν καταλαβαίνουν ότι βρίσκονται μέσα σε μια σχέση αυτοδέσμευσης, αλλά ότι η αυτοδέσμευση αυτή δεν αφορά την ασφάλεια στο φυσικό επίπεδο. Η δέσμευσή τους είναι μάλλον να συμμετέχουν ο ένας στη φυσική ζωή του άλλου καθώς αντικατοπτρίζουν την πνευματική συνειδητότητα.
Ο δεσμός ανάμεσα στους πνευματικούς συντρόφους είναι εξίσου πραγματικός όσο και σε ένα γάμο, αλλά για σημαντικά διαφορετικούς λόγους. Οι πνευματικοί σύντροφοι δεν είναι μαζί για να καθησυχάσουν ο ένας τους οικονομικούς φόβους του άλλου, ή επειδή μπορούν να φτιάξουν ένα σπίτι στα προάστια, και όλα τα υπόλοιπα στοιχεία αυτού του εννοιολογικού πλαισίου.
Η κατανόηση ή η συνειδητότητα που φέρνουν οι πνευματικοί σύντροφοι στην αυτοδέσμευσή τους είναι διαφορετικές, και επομένως και η αυτοδέσμευση είναι δυναμικά διαφορετική. Η αυτοδέσμευση των πνευματικών συντρόφων είναι να προάγουν ο ένας την πνευματική ανάπτυξη του άλλου, αναγνωρίζοντας ότι αυτό κάνουν και οι δύο πάνω στη Γη, και ότι τα πάντα εξυπηρετούν αυτό το σκοπό.
Οι πνευματικοί σύντροφοι δένονται έχοντας την κατανόηση ότι βρίσκονται μαζί επειδή είναι σωστό για τις ψυχές τους να αναπτυχθούν μαζί. Αναγνωρίζουν ότι η ανάπτυξή τους μπορεί να τους πάρει μέχρι το τέλος αυτής της ενσάρκωσης και ακόμη παραπέρα, ή ότι μπορεί να τους πάρει μόνο έξι μήνες.
Δεν μπορούν να πουν ότι θα είναι μαζί αιώνια. Ο συνεταιρισμός τους θα διαρκέσει όσο χρονικό διάστημα εξυπηρετεί την εξέλιξή τους να είναι μαζί.
Όσους όρκους κι αν δώσει κανείς, αν το πνεύμα πρέπει να προχωρήσει, θα προχωρήσει τινάζοντας αυτούς τους όρκους στον αέρα.
Το σωστό για τους πνευματικούς συντρόφους είναι να παραμένουν μαζί για όσο καιρό αναπτύσσονται μαζί.
Οι πνευματικοί σύντροφοι αυτοδεσμεύονται σε μια αναπτυσσόμενη δυναμική.
Η αυτοδέσμευσή τους είναι μια αληθινή υπόσχεση απέναντι στην ίδια τους την ανάπτυξη, την ίδια τους την πνευματική επιβίωση και βελτίωση, και όχι απέναντι σε οποιοδήποτε στοιχείο του φυσικού επιπέδου.
Το αρχέτυπο του πνευματικού συνεταιρισμού είναι νέο για την ανθρώπινη εμπειρία. Επειδή δεν υπάρχει ακόμη κάποια κοινωνική σύμβαση που να αφορά τον πνευματικό συνεταιρισμό, οι πνευματικοί σύντροφοι μπορεί να αποφασίσουν ότι η σύμβαση του γάμου, εφόσον επανερμηνευτεί έτσι ώστε να ικανοποιεί τις ανάγκες τους, είναι η πιο κατάλληλη εξωτερική έκφραση του δεσμού τους.
Gary Zukav – Η Έδρα της Ψυχής Εκδόσεις Διόπτρα
