Η ηρεμία είναι μεταδοτική – πως να την κάνουμε μέρος της ζωής μας

Η ηρεμία είναι μεταδοτική - πως να την κάνουμε μέρος της ζωής μας

Για μένα, ηρεμία σημαίνει να είσαι ανοιχτός σε όλες τις προοπτικές, ενώ ταυτόχρονα ορίζεις τις συναισθηματικές σου αντιδράσεις.

Οι ήρεμοι άνθρωποι έχουν μια διευρυμένη οπτική στις περίπλοκες καταστάσεις, όπου νιώθουν μεν τα συναισθήματά τους, χωρίς όμως να αντιδρούν υπερβολικά σε έντονα συναισθήματα όπως ο φόβος και ο θυμός. Προσπαθώ να αντιδρώ αργά και να σκέφτομαι γρήγορα: «Έχω όλες τις πληροφορίες που χρειάζομαι για να πάρω μια απόφαση ή να διαμορφώσω μια απόκριση;»

Γνωρίζω επίσης πολύ καλά την επίδραση που έχει η ηρεμία σ’ ένα αγχωμένο άτομο ή σε μια αγχωτική κατάσταση.
Μια αντίδραση πανικού δημιουργεί μεγαλύτερο πανικό και φόβο.

Η ψυχολόγος και συγγραφέας Harriet Lerner λέει: «Το άγχος είναι εξαιρετικά μεταδοτικό, αλλά το ίδιο και η ηρεμία».

Επομένως, το ερώτημα είναι: θέλουμε να μολύνουμε τους άλλους με περισσότερο άγχος, ή να γιατρέψουμε τον εαυτό μας και τους άλλους με την ηρεμία;

Αν διαλέξουμε το δεύτερο, χρειάζεται να δεσμευτούμε να ασκούμε την ηρεμία. Τα μικροπράγματα είναι σημαντικά.

Για παράδειγμα, πριν αντιδράσουμε, μπορούμε να μετρήσουμε ως το δέκα, ή να δώσουμε στον εαυτό μας την άδεια να πει: «Δεν είμαι βέβαιος, χρειάζεται να το σκεφτώ λίγο ακόμα».

Είναι επίσης εξαιρετικά αποτελεσματικό να αναγνωρίσουμε ποια είναι τα συναισθήματα εκείνα που πυροδοτούν περισσότερο την αντιδραστικότητά μας και στη συνέχεια να ασκηθούμε στο να μην ανταποκρινόμαστε αντιδραστικά σ’ αυτά.

Διαβάστε επίσης: Τεχνικές για να επιτύχουμε Πνευματική Ηρεμία (Από το Δαλάι Λάμα)

Πριν από μερικά χρόνια, είχα δει μια διαφήμιση κοινωνικού χαρακτήρα, που έδειχνε ένα ζευγάρι. Φώναζαν ο ένας στον άλλον, κοπανούσαν την πόρτα κι έφευγαν. Ύστερα έμπαιναν ξανά στο δωμάτιο και άρχιζαν πάλι τις φωνές. Έλεγαν κάτι του είδους «σε μισώ», «να κοιτάς τη δουλειά σου» και «δεν θέλω να σου μιλάω καθόλου».

Ο θεατής δεν είχε την παραμικρή ιδέα γιατί έλεγαν και ξανάλεγαν τα ίδια πράγματα, ούτε γιατί κοπανούσαν την πόρτα κι έφευγαν, κι ύστερα πάλι από την αρχή. Μετά από είκοσι περίπου δευτερόλεπτα, πιάστηκαν χεράκι χεράκι και ο ένας είπε στον άλλον: «Νομίζω ότι τώρα είμαστε έτοιμοι». Ύστερα εξαφανίστηκαν από την οθόνη και ακούστηκε ο εκφωνητής να λέει: Μιλήστε στα παιδιά σας για τα ναρκωτικά. Δεν είναι εύκολο, αλλά μπορεί να τους σώσει τη ζωή».

Αυτή η διαφήμιση είναι σπουδαίο παράδειγμα άσκησης της ηρεμίας. Αν δεν έχουμε ανατραφεί με το πρότυπο της ηρεμίας και δεν την έχουμε ασκήσει ως ενήλικες, είναι μάλλον απίθανο να είναι η αυτόματη απόκρισή μας σε καταστάσεις άγχους ή συναισθηματικής αστάθειας.

Για μένα, ο καλύτερος τρόπος να ξεκινήσει κανείς είναι η αναπνοή.

Μια βαθιά αναπνοή πριν αντιδράσω σε κάτι απλώνει μέσα μου την ηρεμία. Μερικές φορές λέω από μέσα μου:

Πεθαίνω από την επιθυμία να φρικάρω και αρχίζω να τσιρίζω! Έχω αρκετές πληροφορίες για να φρικάρω; Θα βοηθήσει το φρικάρισμα;» Η απάντηση είναι πάντοτε «όχι».

Απόσπασμα από το βιβλίο της Brene Brown «Ευτυχώς, δεν είμαι τέλειος!» από τις εκδόσεις Η Δυναμική της Επιτυχίας

Ενδιαφέροντα σεμινάρια και μαθήματα