Γράφει η Μαλαματένια Καϊντατζή.
Όταν γεννιέται ο άνθρωπος το πρώτο πράγμα που περιμένουν όλοι είναι να αναπνεύσει, να λάβει τη πρώτη πνοή αυτή που σηματοδοτεί την αρχή, την ευκαιρία, τη δημιουργία, την εξέλιξη. Τα πρώτα δώρα που λαμβάνει είναι η μητρική τροφή και τα ενδύματά του.
Συναισθηματικά λαμβάνει αγάπη, φροντίδα, προσοχή. Όσο η μυρωδιά του αγνού παιδιού παραμένει κανείς δεν σκέφτεται να προσθέσει στις καθημερινές ασχολίες του το τσιγάρο. Παρ’ όλα αυτά πολλοί γονείς χρόνιοι καπνιστές λόγω της βλάβης της όσφρησης αλλά και των ενστίκτων επιβίωσης καπνίζουν σε απόσταση μόλυνσης για το παιδί.
Δεν είναι μόνο οτι στερεί την πρώτη σε προτεραιότητα ανάγκη του παιδιού αυτή του οξυγόνου, του καθαρού οξυγόνου, του στερεί και ζωτική ενέργεια γιατί το παιδί καταναλώνει μέρος αυτής για να προσφέρει στα εσωτερικά του όργανα. Με αυτή την εικόνα εύκολα κατανοούμε οτι δεν είναι ελευθερία επιλογής το κάπνισμα!
Η νεολαία που στοιβάζεται στα καφέ με το χέρι προτεταμένο κρατώντας τη φυλακή του νομίζει πως είναι ελεύθερη, νομίζει πως είναι αποδεκτή και οτι επαναστατεί.
Η επανάσταση είναι να πάψει να κάνει το σώμα του θάλαμο αερίων. Γιατί κατηγορούμε τόσο τα εγκλήματα του Χίτλερ όταν μόνοι μας μπαίνουμε σε αυτές τις αίθουσες και κατ’επιλογήν μας κιόλας;
Το κάρμα δεν σταματά μόνο στα δικά μας σώματα γιατί η αιτία της επιλογής του τσιγάρου έχει αποτέλεσμα μόλυνσης στο οξυγόνο των ανθρώπων που βρίσκονται γύρω απο τους καπνιστές αλλά παράλληλα αρνητικό αποτέλεσμα σε αυτό που ονομαάζουμε Γη. Το σπίτι μας!
Τα εργοστάσια που μολύνουν με χημικά τον αέρα μας έχουν το ίδιο αρνητικό κάρμα με όλους τους καπνιστές και το οξύμωρο είναι οτι είναι νόμιμο!
Όλα αυτά που μας καταστρέφουν είναι νόμιμα και όλα αυτά που ανοίγουν το πνεύμα, ελευθερώνουν τον Άνθρωπο τον κρατάνε σε υγεία είναι μη αποδεκτά, κομπογιανίτικα, αλλόθρησκα, παρα φύσιν επαφή.
Ο απλός τρόπος ζωής χωρίς καπνό, αλκοόλ, κρέας, ο αρμονικός διαλογιστικός μη βίαιος ρυθμός ζωής είναι ασύλληπτος για πολλούς σε τέτοιο βαθμό που γίνονται ρατσιστές στους ανθρώπους που ακολουθούν ενα υγιεινό τρόπο ζωής.
Φανταστείτε το λίγο… να σου ασκούν ρατσισμό για το δικαίωμα στη Υγεία!
Αν το τσιγάρο σκότωνε επι τόπου κανείς δεν θα το ήθελε, θα ήταν μόνο για εκείνους που ήθελαν να αυτοκτονήσουν αναίμακτα.
Το ”killing me softly” είναι μοιραίο, είναι σύνδεση με τα προβλήματα της ζωής που φθείρουν την αγνότητα μας, παύουμε να μυρίζουμε σαν βρέφη και με κάθε εκπνοή μας βγάζουμε τα δηλητήρια της επιλογής μας στο κόσμο.
Το σύμπαν οσφρίζεται, βλέπει και ακούει τα δηλητηριώδη αέρια που απελευθερώνουμε και μη μπορώντας να κάνει κάτι άλλο, αυτά επιστρέφει σε μας σαν έναν πάγιο κανόνα ,αυτό του κάρμα της αιτίας και του αποτελέσματος.
Στις μέρες μας αναζητάμε μια αλλαγή, καλύτερες συνθήκες, καλύτερα οικονομικά, καλύτερες σχέσεις και μιας και αναφέρω τις σχέσεις πώς μπορείς να επιλέξεις ιδανικό σύντροφο αν δεν μπορείς να πιάσεις την αληθινή του μυρωδιά;
Στην εκπαίδευση ”Η αφύπνιση των αισθήσεων” πάντα τονίζω οτι η αίσθηση της όσφρησης όταν έχει ελαττωθεί είναι αδύνατον να οσφρηστούμε τον/την ιδανική σύντροφο για τεκνοποίηση ή συντροφικότητα.
Αν τελικά επιθυμούμε με μια φωνή έναν καλύτερο κόσμο, σίγουρα τότε η εσωτερική φωνή πρέπει να δώσει την εντολή φτάνει πια! Θέλω εναν καλύτερο κόσμο και γνωρίζω πως η αρχή γίνεται απο μένα!
Πρέπει να δώσουμε την αναπνοή της ζωής στα φυτά, στα ιπτάμενα, στα ζώα και στους ανθρώπους που δεν έχουν καθαρό οξυγόνο, δεν έχουν δυνατά πνευμόνια να τρέξουν, να ανεβούν βουνά, να ζήσουν να χαρούν την κάθε τους πνοή μέχρι την τελευταία!
Ας διακοσμήσω λοιπόν αυτό το κόσμο με τα αρώματα της εκπνοής που περιέχουν αρμονία, αγάπη για τη ζωή και πληρότητα!
H Μαλαματένια Καϊντατζή είναι Ιδρύτρια του Κέντρου Θεραπείας και Έρευνας Ιλαρίων και της Ενεργονοητικής Θεραπείας.
