Λέει ο Γιουνγκ:
“Ήμουν έξαλλος με τη μοίρα. Και από πολλές απόψεις λυπόμουν που δεν μπορούσα να περιοριστώ στα γνωστά και κατανοητά. Αλλά τέτοιου είδους συναισθήματα είνα περαστικά. Κατά βάθος δεν σημαίνουν τίποτα. Αντίθετα, τα υπόλοιπα είναι που έχουν σημασία. Και αν επικεντρωθούμε σε αυτό που θέλει και υπαγορεύει η ενδόμυχη προσωπικότητά μας, ο περαστικός πόνος ξεπερνιέται γρήγορα. Αυτό το διαπίστωσα εκ νέου, και όχι μόνο τότε που παραιτήθηκα από την πανεπιστημιακή μου καριέρα”.
«Και αν επικεντρωθούμε σε αυτό που θέλει και υπαγορεύει η ενδόμυχη προσωπικότητά μας, ο περαστικός πόνος ξεπερνιέται γρήγορα».
Εσεις επικεντρώνεστε σε αυτό που σας υπαγορεύει η ενδόμυχη προσωποκότητά σας, πιστεύετε στη δύναμη του Μυστικού;
Υπήρξε μια στιγμή στη ζωή μου, στα τριάντα ένα μου χρόνια, που με βασάνιζαν παρόμοια ερωτηματικά. Δούλευα στις εκδόσεις, και η αλήθεια ήταν ότι λάτρευα αυτή τη δουλειά, αλλά κάποια στιγμή ένιωσα ότι ο χρόνος περνούσε, και αν ήθελα πραγματικά να γίνω μυθιστοριογράφος, όπως το ονειρευόμουν χρόνια, θα έπρεπε να δοκιμάσω την τύχη μου, να κάνω το μεγάλο άλμα.
Αναρωτιόμουν: «Sub specie aeternitatis», τι είναι πιο σημαντικό για μένα;
Τι γέμιζε περισσότερο τη ζωή μου, και ας μη γέμιζε εκείνη την εποχή και την τσέπη μου, κάθε άλλο μάλιστα; Όφειλα να παραδεχτώ ότι ήταν το γράψιμο. Και τι θα ήθελα να γράψουν στην επιτύμβια πλάκα μου;
Ενθάδε κείται ένας άντρας ο οποίος έχει εκδώσει δυόμισι χιλιάδες βιβλία; Ή ενθάδε κείται ένας άντρας που έχει γράψει είκοσι βιβλία τα οποία έχουν βοηθήσει τους ανθρώπους στη ζωή τους, που τους έχουν διασκεδάσει, που τους έχουν κάνει να γελάσουν, να κλάψουν, να αναλογιστούν…..
Και πάλι η απάντηση ήταν το γράψιμο.
Λοιπόν, είχα στην ουσία επιλογή αν ήθελα να ζήσω τη ζωή μου με την προοπτική της αιωνιότητας;
Βέβαια, βιάζομαι να διευκρινίσω ότι όλες αυτές οι επιλογές είναι καθαρά προσωπικές, ατομικές, και δεν σημαίνει πως, επειδή αποφασίζετε να γίνετε μουσικός ή τραγουδιστής ή γιατρός, ζείτε σε αρμονία με την ενδόμυχη προσωπικότητά σας. Η δική σας κλίση μπορεί να είναι να γίνετε κονφερανσιέ, να φύγετε σε αποστολή στην Αφρική, να γίνετε λογιστής ή κτηματομεσίτης.
Αυτό μόνο εσείς μπορείτε να το προσδιορίσετε, μόνο εσείς μπορείτε να συνομιλήσετε με την ενδόμυχη προσωπικότητά σας.
Για όνομα του Θεού, όμως, ΟΦΕΙΛΕΤΕ να το κάνετε.
Για το δικό σας καλό.
Κανείς δεν μπορεί να το κάνει στη θέση σας.
Κανείς δεν μπορεί να το πραγματοποιήσει στη θέση σας.
Κανεις δεν μπορεί να είναι ευτυχισμένος στη θέση σας.
Είστε μόνοι σε αυτή την περιπέτεια, και αν δεν τολμάτε να ζήσετε τα όνειρά σας, αν δεν είστε έτοιμοι να κάνετε τα πάντα, να αντιμετωπίσετε τιε αναπόφευκτες περαστικές δοκιμασίες, να αποτινάξετε τον βολικό μανδύα των παλιών σας συνηθειών, η μοναξιά σας θα καταντήσει καθημερινή κόλαση, ένας αργός αλλά σίγουρος θάνατος…
Απόσπασμα από το βιβλίο του Marc Fisher «Το Αρχαιότερο Μυστικό του Κόσμου» από τις εκδόσεις Φυτράκη
