Μια μέθοδος για να αναπτύξεις σιωπηλά ουσιαστική επικοινωνία με το σύντροφό σου είναι να “καθρεφτίσεις” ή να μιμηθείς τη στάση του σώματός του, τις κινήσεις ή τις χειρονομίες του.
Πολύ συχνά, όταν νιώθουμε ότι βρισκόμαστε σε σύνδεση με κάποιον, ασυνείδητα καθόμαστε ή στεκόμαστε όπως κι εκείνος.
Με αυτό τον τρόπο γινόμαστε “όμοιοι” μαζί του και, όσο πιο “όμοιοι” γινόμαστε με κάποιον, τόσο περισσότερο εκείνος έχει τη διάθεση να μας συμπαθήσει.
Κάποιοι άνθρωποι νομίζουν ότι αν καθρεφτίσουν τη στάση ή τις κινήσεις του άλλου, εκείνος θα το καταλάβει και θα του φανεί παράξενο. Όμως αυτό δεν συμβαίνει.
Οι άνθρωποι δεν έχουν συναίσθηση της σωματικής του στάσης και επομένως, αν καθίσεις με τον ίδιο τρόπο που κάθεται κάποιος άλλος, σε συνειδητό επίπεδο εκείνος δε θα το παρατηρήσει. Υποσυνείδητα όμως, ο εγκέφαλός του θα πει: “Αυτός ο άνθρωπος είναι σαν κι εμένα, γι’ αυτό μπορώ να τον εμπιστευτώ”.
Σχεδόν μαγικά, θα νιώσει ότι κάτι πάνω σου τον κάνει να αισθάνεται απόλυτα άνετα. Χωρίς να έχετε ανταλλάξει ούτε μία λέξη, θα νιώσει πιο κοντά σου.
Πριν από πολλά χρόνια, είχα μια εκπληκτική εμπειρία για το αποτέλεσμα που μπορεί να φέρει το καθρέφτισμα.
Ο πατέρας της Σέριλ, της προηγούμενης φιλενάδας μου, ήταν στρατιωτικός.
Εκείνη την εποχή, εγώ ζούσα μια μποέμικη ζωή. Έμενα σε πνευματικές κοινότητες και ταξίδευα με ωτοστόπ σε ολόκληρη τη χώρα. Όλες οι πληροφορίες που είχε για μένα ο πατέρας της Σέριλ τον έκαναν να θέλει να με αποφεύγει.
Όμως, τελικά η Σέριλ τον έπεισε να με συναντήσει κα να φάμε μαζί.
Όταν έφτασα στο σπίτι τους, εκείνος στεκόταν στην πόρτα. Με χαιρέτησε με κατσουφιασμένο πρόσωπο και με τα χέρια σταυρωμένα στο στήθος.
“Λοιπόν, κύριε Ρόμπινσον”, μούγκρισε, “έχω ακούσει πολλά για σας”.
Εγώ πήρα την ίδια στάση και του απάντησα στον ίδιο τόνο: “Λοιπόν, κύριε Σμιθ, έχω ακούσει κι εγώ πολλά για σας”. Η Σέριλ νόμισε ότι μου είχε στρίψει. Ποτέ δεν με είχε δει να στέκομαι ή να μιλάω μ’ αυτό τον τρόπο.
Κατά τη διάρκεια του δείπνου, συνέχισα να καθρεφτίζω τον κύριο Σμιθ. Εκείνος ήθελε πολύ να με αντιπαθήσει, όμως ο εγκέφαλός του του έλεγε: “Αυτός ο νεαρός είναι ακριβώς σαν και σένα”. Παρ’ όλο που δεν ήξερε γιατί, άρχισε να νιώθει μια ανεξήγητη σύνδεση μαζί μου. Έτσι, χαλάρωσε, ένιωσε πιο άνετα, και τότε εγώ ξαναγύρισα στον συνηθισμένο, ήρεμο εαυτό μου.
Μετά το δείπνο, όταν κάποια στιγμή ο κύριος Σμιθ έφυγε για λίγο από το δωμάτιο, η Σέριλ με πήρε παράμερα και με ρώτησε απορημένη: “Μα τι του έκανες;” “Τι εννοείς;” τη ρώτησα.
“Όταν πήγες στο μπάνιο”, απάντησε εκείνη, “ο πατέρας μου μου είπε ότι ήσουν ο πιο συμπαθητικός νεαρός που είχε γνωρίσει ποτέ!”
Το καθρέφτισμα της γλώσσας του σώματος είναι ένα εξαιρετικά δυναμικό εργαλείο για να δημιουργείς μια ατμόσφαιρα εμπιστοσύνης και σύνδεσης, όπως άλλωστε μας δείχνει καθαρά και αυτή η ιστορία.
Όταν καθρεφτίζεις το σύντροφό σου δεν είναι ανάγκη να μιμείσαι και την παραμικρή του κίνηση. Το μόνο που χρειάζεται είναι να σταθείς ή να καθίσεις με τον ίδιο περίπου τρόπο που στέκεται ή κάθεται εκείνος.
Αν κάθεται σε μια πολύ χαλαρή στάση, κάνε κι εσύ το ίδιο. Αν στέκεται στητός και τυπικός, ακολούθησε το παράδειγμά του.
Το καθρέφτισμα είναι κάτι που γίνεται συνεχώς, χωρίς να το συνειδητοποιούμε. Την επόμενη φορά που εσύ και το ταίρι σου θα έχετε μια αληθινά ζεστή συζήτηση, παρατήρησε πώς κάθεστε ή πώς στέκεστε. Είναι πολύ πιθανό να παρατηρήσεις ότι έχετε περίπου την ίδια σωματική στάση.
Με το να μιμείσαι συνειδητά τη στάση και τις κινήσεις του συντρόφου σου, μπορείς να δημιουργείς σταθερά μια ατμόσφαιρα αποδοχής και εμπιστοσύνης σε υποσυνείδητο επίπεδο.
Απόσπασμα από το βιβλίο του Jonathan Robinson “Θαύματα επικοινωνίας για ζευγάρια” από τις εκδόσεις Η Δυναμική της Επιτυχίας
