Τι επιτρέπουμε να ρέει προς τη ζωή μας και τι να ρέει από αυτήν;
Όπως ο ωκεανός, έτσι και η ζωή είναι μία διαρκής κίνηση παλίρροιας και άμπωτης, κι όμως συχνά προσπαθούμε να ελέγξουμε αυτήν την κίνηση, απορρίπτοντας αυτό που φαίνεται δύσκολο και υποχρεώνοντας κάτι άλλο να συμβεί, για να βιώσουμε μεγαλύτερη ηδονή.
Μερικές φορές βουτάμε σε αυτόν τον ωκεανό χωρίς πρώτα να έχουμε τον σωστό εξοπλισμό για ένα τόσο μεγάλο βάθος, και τότε αγωνιζόμαστε να μην πνιγούμε. Αν όμως είχαμε αφιερώσει λίγο χρόνο για να αντιληφθούμε την κατάσταση στο σύνολό της και ακούγαμε εκ βαθέων τον εαυτό μας, δεν θα υπήρχε ανάγκη για αγώνα.
Η ανυπομονησία και η απογοήτευση με την οποία αντιμετωπίζουμε τη ροή της ζωής φαίνεται καθαρά στους περισσότερους. Και αυτό επειδή η κίνηση αυτή, για να απωθήσουμε ή να προσελκύσουμε τις επιθυμίες μας και να φτάσουμε σε μία κατάσταση πληρότητας, έχει επιφέρει δεινά για την ανθρωπότητα, επί χιλιάδες χρόνια.
Διαβάστε επίσης: Υπέροχη λίμνη της Ιαπωνίας μοιάζει σαν ζωντανή αναπαράσταση πίνακα του Monet (φωτογραφίες)
Για να απαντήσουμε στην κραυγή της φτώχειας, του εγκλήματος, του υποσιτισμού, του θανάτου από πόλεμο και της συνεχούς πάλης για επιβίωση, έχουμε δημιουργήσει κοινωνίες, με τους θεσμούς, τις θρησκείες και τα συστήματά τους. Τίποτε από αυτά δεν λειτούργησε, καθώς το μαρτύριο της ανθρωπότητας συνεχίζεται· πρέπει λοιπόν να γίνει κάτι μεγαλύτερο από μία απλή αναμόρφωση. Πρέπει να γίνει επανάσταση. Όχι μια εξωτερική επανάσταση μιας μάζας ενάντια στην κυβέρνηση, αλλά μια εσωτερική επανάσταση, κατά την οποία θα κοπούν όλα τα δεσμά που μας αναγκάζουν να ακολουθούμε ένα διεφθαρμένο σύστημα.
Ο καθένας από εμάς είναι η σιωπηλή επανάσταση, όπου βλέπουμε τα μαρτύρια μέσα στον εαυτό μας. Αν τα δούμε, θα κατανοήσουμε τη θεμελιώδη αιτία όλων των δεινών μας. Αφού αποκαλυφθεί η ρίζα, θα ξέρουμε ακριβώς τι πρέπει να πράξουμε. Μόνο τότε θα υπάρξει και εξωτερική επανάσταση, που θα κινείται παράλληλα με τη ροή της ζωής.
Απόσπασμα από το βιβλίο της Keidi Keating «Το Φως» από τις εκδόσεις Ιβίσκος
