Ο μόνος φιλόσοφος που πήρε στα σοβαρά το ζήτημα της αυτοπεποίθησης ήταν ο Ραλφ Γουόλντο Έμερσον, Αμερικανός συγγραφέας που γεννήθηκε στις αρχές του 19ου αιώνα.
Στο βιβλίο του «Η αυτοπεποίθηση», ένα σύντομο κείμενο που εντάχθηκε το 1841 στα Δοκίμιά του, σκιαγραφεί το πορτρέτο του γιατρού της εφημερίας: «Είναι εύκολο, ζώντας μέσα στον κόσμο, να ζούμε λαμβάνοντας υπόψη τη γνώμη του. Είναι εύκολο, ζώντας μέσα στη μοναξιά, να ζήσουμε με τη δική μας, όμως έχει μεγαλοσύνη αυτός που ανάμεσα στο πλήθος κρατά την ανεξαρτησία της μοναξιάς με τέλεια γλυκύτητα».
Ακόμα και καταμεσής του πλήθους, αυτός που έχει αυτοπεποίθηση μπορεί ν’ακούσει τον εαυτό του σαν να βρισκόταν σε απόλυτη ησυχία, σα να ήταν μόνος με τον εαυτό του. Ο έμπειρος γιατρός στο μέτωπο του πολέμου ή ο γιατρός στα επείγοντα του νοσοκομείου, αποδεικνύουν αυτή τη μεγαλοσύνη στην οποία αναφέρεται ο Έμερσον: παίρνουν σωστές αποφάσεις, γιατί διατηρούν αυτή τη μορφή ανεξαρτησίας, αυτή την ιδιότητα ν’ακούν τον εαυτό τους στην καρδιά των γεγονότων.
Και ο Έμερσον συνεχίζει: «Ο άνθρωπος πρέπει να μάθει να διακρίνει και να παρατηρεί αυτή τη λάμψη που διασχίζει το πνεύμα του σαν αστραπή, τόσο δυνατή που δεν δίνει καμία προσοχή στην αστραπή που λάμπει στο στερέωμα των βάρδων και των σοφών».
Διαβάστε επίσης: Τι σημαίνει να αγαπάμε πραγματικά τον εαυτό μας;
Το να καταφέρνουμε ν’ακούμε τον εαυτό μας δεν είναι κάτι που γίνεται μόνο του. Είναι κάτι που μαθαίνεται, κυρίως χάρη σε τελετουργίες, οι οποίες δεν είναι τίποτε άλλο παρά συναντήσεις με τον εαυτό μας. Οι τελετουργίες μας βοηθούν να πάρουμε απόσταση από τις υστερίες της εποχής και τους ξέφρενους ρυθμούς της ζωής. Μας βοηθούν να βρούμε ξανά τον εαυτό μας.
Το να ξαπλώνουμε δύο φορές τη βδομάδα στο ντιβάνι ενός ψυχαναλυτή, να τρέχουμε τρεις φορές τη βδομάδα, να κάνουμε διαλογισμό, σινταΐντο ή γιόγκα, να γιορτάζουμε το σαμπάτ, την εβραϊκή γιορτή του Σαββάτου που ξεκινά με το δείπνο της Παρασκευής, να πηγαίνουμε στην εκκλησία την Κυριακή: όλες αυτές οι τελετουργίες δημιουργούν ένα πλαίσιο για να ακούσουμε τον εαυτό μας. Μας επιτρέπουν να παραμερίσουμε το επείγον και να επικεντρωθούμε στο σημαντικό.
Ξαναβρίσκουμε την ανάσα μας, συναντάμε τον εαυτό μας και, πολλές φορές, λύνουμε τους κόμπους μας: βρίσκουμε λύση στο επαγγελματικό πρόβλημα που μας πιέζει, συνειδητοποιούμε τι θέλουμε στις ερωτικές μας σχέσεις, βλέπουμε πιο καθαρά τον εαυτό μας.
Αυτό το φως εμφανίζεται σε στιγμές χαλάρωσης. Τότε καταλαβαίνουμε ότι μπορούμε να εμπιστευτούμε τον εαυτό μας. Οι απαντήσεις βρίσκονται μέσα μας. Το μόνο που χρειαζόμαστε είναι ένα πλαίσιο για να μπορέσουμε να τις ακούσουμε.
Απόσπασμα από το βιβλίο του Charles Pepin « Φιλοσοφία της Αυτοπεποίθησης» από τος εκδόσεις Διόπτρα
