Αυτός που ζητά να κυβερνήσει τον κόσμο,
για να τον μεταβάλει, θα αποτύχει.
Ο Κόσμος είναι ένα δοχείο για το Τάο,
που δεν μπορεί να αλλάξει από τον άνθρωπο.
Αυτός που ζητά να τον κατακτήσει, θα τον χάσει.
Αλήθεια υπάρχουν πράγματα
που ενώ προχωρούν μπροστά,
τα βλέπουμε πίσω·
Και πράγματα που φαίνονται κρύα,
και μετά είναι ζεστά.
Ακόμη υπάρχουν πράγματα
που φαίνονται ισχυρά,
και μετά είναι αδύναμα·
Και πράγματα που φαίνονται νέα,
κι όμως φθείρονται γρήγορα.
Να γιατί πρέπει να αποφεύγεις τα άκρα.
Θέλεις να βοηθήσεις τον Κυβερνήτη της χώρας με το Τάο;
Μην τον αφήσεις με τη βία να κατακτήσει τον κόσμο,
γιατί θα προκαλέσει καταστροφές.
Όπου περνούν στρατοί, αγκάθια ξεφυτρώνουν.
Όπου μεγάλες στρατιές συγκρούονται,
χρόνια πείνας και κακών ακολουθούν.
Έτσι ο καλός στρατηγός φτάνει στο σκοπό του και μετά σταματά.
Δεν πανηγυρίζει για τη νίκη που κέρδισε·
φτάνει στο σκοπό του μα δεν καυχιέται,
φτάνει στο σκοπό του μα δε ζητά τιμές και θριάμβους.
Έκανε κάτι που δεν μπόρεσε να αποφύγει·
φτάνει στο σκοπό του αλλά όχι με βία.
Δε δρα αντίθετα προς το Τάο,
γιατί ό,τι είναι αντίθετο προς το Τάο καταστρέφεται!
Τα όπλα, μισητά και περιφρονημένα
απ’τους ανθρώπους του Τάο,
είναι κακοί οιωνοί.
Σύμφωνα με τα έθιμα των ευγενών,
οι επίσημοι κάθονται αριστερά.
Οι καλοί οιωνοί βρίσκονται επίσης αριστερά,
ενώ οι κακοί δεξιά.
Έτσι οι πολεμόχαροι πιέζουν πάντα προς τα δεξιά!
Όταν ο Στρατηγός κάθεται δεξιά,
οι αξιωματικοί στέκονται αριστερά.
Έτσι σύμφωνα με τα έθιμα των ευγενών,
ακολουθείται σειρά όμοια με τις νεκρώσιμες τελετές.
Τα όπλα είναι κακοί οιωνοί
και οι ευγενείς δεν τα μεταχειρίζονται.
Όταν όμως δεν μπορούν να τ’αποφύγουν,
τα χρησιμοποιούν με ηρεμία και αυτοκυριαρχία,
γιατί ακόμα και την ώρα της νίκης
είναι μισητά να τα βλέπεις.
Εκείνοι που τα θαυμάζουν πραγματικά,
μόνο οι πολεμόχαροι μπορεί να είναι.
Δεν αποχτούν όμως ποτέ αυτό
που η φιλοδοξία τους σπρώχνει να κατακτήσουν.
Μια μεγάλη σφαγή! Και ο θάνατός τους
είναι αξιολύπητος.
Η νίκη μετά από μια σύγκρουση
μπορεί να γίνει θέμα μόνο για νεκρώσιμη ακολουθία.
Το Τάο ανώνυμο είναι και αιώνιο,
ένα μέρος παρθένο και ανέγγιχτο·
κι όμως μπορεί ν’αγκαλιάσει τον κόσμο.
Αν οι Κυβερνήτες χρησιμοποιούσαν τη δύναμή του
για το καλό,
όλοι οι άνθρωποι θα τους είχαν εμπιστοσύνη
κι η φύση θα χάριζε τη γλυκιά δροσιά της.
Όταν το Τάο αναδευτεί,
το όνομά του διακρίνεται.
Τότε οι άνθρωποι μαθαίνουν
πώς να παραμένουν γαλήνιοι σ’αυτό,
περνώντας στην αιωνιότητα.
Όσοι στον κόσμο ακολουθούν το Τάο,
σαν τους χειμάρρους μοιάζουν που κυλούν
στους ποταμούς και στις θάλασσες.
Είναι σοφία το να γνωρίζεις τους άλλους
και φώτιση το να γνωρίσεις τον εαυτό σου.
Ο Κυρίαρχος των ανθρώπων είναι ισχυρός,
Ο Κύριος του εαυτού του είναι πανίσχυρος.
Απόσπασμα από το βιβλίο του Λάο Τζε «Τάο Τε Τζιγκ» από τις εκδόσεις Πύρινος Κόσμος
