«Τα λάθη είναι οι πύλες της ανακάλυψης» – James Joyce
Σε όλο το Δυτικό κόσμο, είμαστε εμμονικοί με την επιτυχία. Είμαστε εθισμένοι στο να καταφέρουμε να γίνουμε πιο επιτυχημένοι ακόμα και από τους φίλους και την οικογένειά μας. Προσδιορίζουμε τον εαυτό μας από την επιτυχία μας, ή την έλλειψή της.
Αλλά η απεγνωσμένη ανάγκη μας να επιτύχουμε συνοδεύεται από τον παραλυτικό φόβο της αποτυχίας. Και αυτό αποτελεί πρόβλημα. Αν φοβάστε να αποτύχετε, δεν θα επιτύχετε ποτέ. Αν αντιμετωπίζετε τα λάθη σας ως αμαρτίες, αν ακόμα και η ιδέα του να κάνετε ένα λάθος σας τρομοκρατεί, πώς θα καταφέρετε να επιτύχετε τα όνειρά σας;
Άλλωστε, τι το τόσο κακό έχει η αποτυχία; Τίποτα, όταν καταλάβετε ότι η αποτυχία έρχεται μόνο όταν τα παρατήσετε. Και όσο δεν εγκαταλείπετε την αναζήτηση αυτού που λαχταρά η καρδιά σας, τότε δεν είστε αποτυχημένοι. Τα λάθη, τα στραβοπατήματα, η αποτυχία, είναι όλα μέρος της ζωής.
Οι αποτυχημένοι είναι μόνο εκείνοι που βρίσκουν δικαιολογίες και επαναλαμβάνουν τι ΘΑ έκαναν σε έναν «τέλειο κόσμο», αλλά τώρα δεν γίνεται. Εκείνοι που βρίσκουν δικαιολογίες για το ότι έχουν απορρίψει όλα τους τα όνειρα, επειδή είναι «ευκολότερο» να είναι κανείς μίζερος. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν παραδοθεί στην αυτολύπηση. Φανταστείτε αν αυτή η αφοσίωση στρεφόταν στα όνειρά τους.
Ίσως το πρόβλημα να είναι ότι έχουμε αυτή την συλλογική φαντασίωση πως η επιτυχία είναι ο προορισμός. Κάποιοι σκέφτονται ότι οι επιτυχημένοι άνθρωποι ζουν σε έναν ονειρικό, ρόδινο κόσμο με άφθονες υλικές απολαύσεις και ψυχική ικανοποίηση. Ενώ η πραγματικότητα είναι διαφορετική· η επιτυχία είναι ένα μακρύ ταξίδι με πολλές στιγμές φόβου, σύγχυσης, θυμού, απογοήτευσης, κόπωσης κλπ.
Στις μέρες μας, με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μπορούμε να δούμε σε καθημερινή βάση, τους φίλους μας να αρραβωνιάζονται, να κάνουν παιδιά και να παίρνουν προαγωγή. Όλα αυτά μας κάνουν να αντιλαμβανόμαστε τις «αποτυχίες» μας ως το χειρότερο πράγμα που θα μπορούσε να μας συμβεί. Οι περισσότεροι άνθρωποι τρομοκρατούνται βλέποντας εκείνες τις φαινομενικά «τέλειες» ζωές.
Όλα αυτά όμως είναι απατηλά. Τις περισσότερες, αν όχι όλες, τις φορές, δεν υπάρχει τίποτα τέλειο σε αυτές τις αναρτήσεις, παρά μόνο φόβος και απόγνωση. Αυτά είναι που οδηγούν τους ανθρώπους στην επιθυμία να αυτο-προβάλουν μια ωραιοποιημένη εικόνα της ζωής τους.
Αν θέλετε λοιπόν μια πολύ ενδιαφέρουσα δική σας ζωή, μοναδική, αντί να χαζεύετε τις απατηλές και διαστρεβλωμένες ζωές των άλλων, βγείτε εκεί έξω και κάντε λάθη. Ύστερα μάθετε από αυτά, μαζέψτε τα κομμάτια σας και προχωρήστε με το κεφάλι ψηλά και την καρδιά γεμάτη όνειρα.