Είναι οδυνηρό να χάνεις κάποιον που αγαπάς. Αλλά αν ξέρεις πώς να κοιτάζεις σε βάθος, έχεις την ευκαιρία να συνειδητοποιήσεις ότι η φύση του ανθρώπου που έχασες είναι στην πραγματικότητα η φύση της μη γέννησης, του μη θανάτου.
Υπάρχει η συγκεκριμένη υλική έκφανσή του, η οποία τελειώνει, ώστε να προκύψει μια άλλη, νέα έκφανση. Πρέπει να είσαι σε εγρήγορση προκειμένου να αναγνωρίσεις τις νέες εκφάνσεις ενός ανθρώπου. Αλλά αν ασκηθείς και προσπαθήσεις, μπορείς να το καταφέρεις.
Παρατήρησε προσεκτικά τον κόσμο γύρω σου, τα φύλλα και τα λουλούδια, τα πουλιά και τη βροχή. Αν μπορείς να κοντοσταθείς και να κοιτάξεις σε βάθος, θα δεις το αγαπημένο σου πρόσωπο να αποκτά υπόσταση ξανά και ξανά, με πολλές μορφές. Θα διώξεις τον φόβο και τον πόνο σου και θα ασπαστείς ξανά τη χαρά της ζωής.
Διαβάστε επίσης: Η απόλαυση της ζωής κρύβεται στην απλότητα
Όταν δεν είμαστε ολοκληρωτικά παρόντες, δεν ζούμε πραγματικά. Δεν είμαστε στ’ αλήθεια εκεί, ούτε για τους αγαπημένους μας ούτε για τον εαυτό μας. Αλλά αν δεν είμαστε εκεί, πού είμαστε;
Τρέχουμε, τρέχουμε, τρέχουμε, ακόμη και στη διάρκεια του ύπνου μας. Τρέχουμε προσπαθώντας να δραπετεύσουμε από τον φόβο μας.
Δεν μπορούμε να απολαύσουμε τη ζωή όταν ξοδεύουμε τον χρόνο και την ενέργειά μας ανησυχώντας για ό,τι συνέβη χθες και για ό,τι πρόκειται να συμβεί αύριο.
Όταν φοβόμαστε όλη την ώρα, παραβλέπουμε το υπέροχο γεγονός ότι είμαστε ζωντανοί και μπορούμε να είμαστε ευτυχισμένοι εδώ και τώρα.
Στην καθημερινή μας ζωή, έχουμε την τάση να πιστεύουμε πως η ευτυχία είναι εφικτή μόνο στο μέλλον. Αναζητούμε πάντα τις «σωστές» συνθήκες για να γίνουμε ευτυχισμένοι, συνθήκες που δεν υπάρχουν ακόμα. Αγνοούμε ό,τι συμβαίνει ακριβώς μπροστά στα μάτια μας. Ψάχνουμε κάτι που θα μας κάνει να νιώσουμε πιο συμπαγείς, πιο ασφαλείς, πιο σίγουροι.
Αλλά φοβόμαστε διαρκώς τι θα φέρει το μέλλον – φοβόμαστε ότι θα χάσουμε τη δουλειά μας, τα υπάρχοντά μας, τους ανθρώπους που αγαπάμε.
Έτσι, προσδοκούμε εκείνη τη μαγική στιγμή – που πάντα βρίσκεται κάπου στο μέλλον – όπου όλα θα είναι όπως θέλουμε να είναι. Ξεχνάμε ότι η μόνο ζωή που έχουμε στη διάθεσή μας είναι η ζωή στο παρόν. Ο Βούδας έλεγε:
«Είναι εφικτό να βιώσουμε την ευτυχία αυτήν ακριβώς τη στιγμή. Είναι η μόνη στιγμή που έχουμε».
Απόσπασμα από το βιβλίο του Tich Nhat Hanh «Φόβος» από τις εκδόσεις Αιώρα
