Ο Ρουμί κάνει μια αποκαλυπτική, μια εκπληκτική δήλωση: «Κινήσου προς τα μέσα, αλλά μην κινείσαι με τον τρόπο που σε κάνει ο φόβος να κινείσαι».
Τότε, ποιος είναι ο τρόπος να κινηθείς προς τα μέσα; Γιατί να μην κινηθείς παιχνιδιάρικα; Γιατί να μην κάνεις τη θρησκεία σου ένα παιχνίδι; Γιατί να είσαι τόσο σοβαρός; Γιατί να μην κινείσαι γελώντας; Όπως τα μικρά παιδιά που τρέχουν χαρούμενα πίσω από τις πεταλούδες χωρίς κάποιον συγκεκριμένο λόγο· μόνο η χαρά των χρωμάτων και της ομορφιάς των λουλουδιών και των πεταλούδων είναι αρκετή. Και η χαρά τους είναι απέραντη.
Μέσα σε κάθε εικοσιτετράωρο βρες μερικές στιγμές που είναι χωρίς φόβο… Κάτι που σημαίνει ότι σε εκείνες τις στιγμές δεν ζητάς τίποτα. Δεν ζητάς καμία ανταμοιβή και δεν ανησυχείς για καμία τιμωρία· απλώς απολαμβάνεις το στροβίλισμα, το να κινείσαι προς τα μέσα.
Στην πραγματικότητα, είναι μόνο στην αρχή που μπορεί να φανεί λίγο δύσκολο. Καθώς κινείσαι έστω και λίγο προς τα μέσα γίνεσαι αυτόματα χαρούμενος, παιχνιδιάρης, ευλαβής. Μια ευγνωμοσύνη που δεν έχεις γνωρίσει ποτέ ξανά ξυπνά μέσα σου και ένα κενό ανοίγεται, το οποίο είναι άπειρο· ο εσώτερος ουρανός σου.
Κινήσου προς τα μέσα, αλλά μην κινείσαι με τον τρόπο που σε κάνει ο φόβος να κινείσαι, επειδή ο φόβος δεν μπορεί να μπει προς τα μέσα.
Γιατί δεν μπορεί ο φόβος να μπει στο εσωτερικό; Ο φόβος δεν μπορεί να είναι μόνος, και στο εσωτερικό πρέπει να είσαι μόνος. Ο φόβος χρειάζεται ένα πλήθος, ο φόβος χρειάζεται παρέα, φίλους, ακόμα και οι εχθροί κάνουν τη δουλειά τους. Αλλά το να είσαι μόνος, το να κατευθυνθείς προς τα μέσα… δεν μπορείς να πάρεις κανέναν μαζί σου.
Διαβάστε επίσης: Όπου δεν υπάρχει ανάγκη, δεν υπάρχει απόρριψη ή φόβος (από τον Don Miguel Ruiz)
Όχι μόνον δεν μπορείς να πάρεις κανέναν, αλλά δεν μπορείς να πάρεις και τίποτα. Τον πλούτο σου, τη δύναμή σου, το γόητρό σου – δεν μπορείς να πάρεις τίποτα. Μέσα σου δεν μπορείς να πάρεις ούτε καν τα ρούχα σου! Θα πρέπει να πας γυμνός και μόνος. Γι’αυτό ο φόβος δεν μπορεί να κινηθεί προς τα μέσα, ο φόβος κινείται προς τα έξω.
Ο φόβος κινείται προς τα χρήματα, ο φόβος κινείται προς τη δύναμη, ο φόβος κινείται προς τον Θεό· ο φόβος κινείται προς όλες τις κατευθύνσεις αλλά όχι προς τα μέσα.
Τι φοβάσαι; Όταν γεννήθηκες, γεννήθηκες γυμνός. Δεν έφερες μαζί σου κάποιο τραπεζικό υπόλοιπο, αλλά δεν φοβόσουν. Ήρθες στον κόσμο εντελώς γυμνός, αλλά μπήκες σαν αυτοκράτορας.
Ακόμα και ο αυτοκράτορας δεν μπορεί να μπει στον κόσμο με τον τρόπο που μπαίνει ένα παιδί. Το ίδιο ισχύει και για την είσοδο προς τα μέσα. Είναι η δεύτερη γέννηση ενός παιδιού· γίνεσαι παιδί και πάλι – η ίδια αθωότητα και η ίδια γύμνια. Τι έχεις να φοβηθείς;
Στη ζωή δεν μπορείς να φοβηθείς τη γέννηση. Έχει ήδη συμβεί, τώρα τίποτα δεν μπορεί να γίνει γι’αυτό. Δεν μπορείς να φοβηθείς τη ζωή, συμβαίνει ήδη. Δεν μπορείς να φοβηθείς τον θάνατο – ό,τι κι αν κάνεις θα συμβεί.
Επομένως, ποιος είναι ο φόβος;
Απόσπασμα από το βιβλίο του Osho «Φόβος» από τις εκδόσεις Ιβίσκος
