Όταν ήσασταν μωρά, ήσασταν απόλυτα ανοιχτοί προς τη ζωή. Κοιτάζατε τον κόσμο με θαυμασμό, εκτός κι αν βλέπατε κάτι τρομακτικό ή κάτι που προσπαθούσε να σας βλάψει. Αποδεχόσασταν τη ζωή ως είχε. Αργότερα, μεγαλώνοντας, αρχίσατε να αποδέχεστε και να υιοθετείτε τις γνώμες των άλλων. Μάθατε να ασκείτε αρνητική κριτική.
Αυτό που με βοήθησε να ξεφύγω από τον φαύλο κύκλο της αυτολύπησης ήταν το ότι ξεκίνησα να ακούω τα λόγια μου. Απέκτησα επίγνωση του εσωτερικού μου κριτή και εργάστηκα για να σταματήσω να επικρίνω τον εαυτό μου.
Ξεκίνησα να λέω θετικές βεβαιώσεις μπροστά στον καθρέφτη μου, χωρίς καλά-καλά να καταλαβαίνω τι σημαίνουν. Αλλά συνέχισα να τις επαναλαμβάνω ξανά και ξανά.
Ξεκίνησα με τις εύκολες: Αγαπώ τον εαυτό μου. Αποδέχομαι τον εαυτό μου. Και μετά προχώρησα: Η γνώμη μου είναι πολύτιμη. Απελευθερώνω την ανάγκη να επικρίνω τον εαυτό μου. Απελευθερώνω την ανάγκη να επικρίνω τους άλλους.
Μετά από λίγο καιρό, πρόσεξα ότι είχαν αρχίσει να συμβαίνουν θετικές αλλαγές. Όταν εργαστείτε προς την απελευθέρωση του εσωτερικού σας κριτή, θα τις προσέξετε κι εσείς.
Διαβάστε επίσης: 6 τεχνικές που μπορούν να μας βοηθήσουν να ξεπεράσουμε την απόρριψη
Πιστεύω πως η αρνητική κριτική κάνει το πνεύμα μας να ζαρώνει. Ενισχύει την πεποίθηση ότι δεν είμαι αρκετά καλός. Σε καμία περίπτωση δεν φέρνει στην επιφάνεια τα καλά μας στοιχεία. Αλλά άπαξ και απελευθερώσετε τον εσωτερικό σας κριτή, θα έλθετε σε επαφή με τον Ανώτερο Εαυτό σας.
Ας ελέγξουμε λοιπόν: Μαθαίνετε να παίζετε στο μυαλό σας την κασέτα με τις θετικές βεβαιώσεις; Προσέχετε τις σκέψεις σας αντικαθιστώντας τις αρνητικές σκέψεις με θετικές βεβαιώσεις;
Εργαζόμενοι μπροστά στον καθρέφτη, θα αποκτήσετε μεγαλύτερη επίγνωση του εσωτερικού σας κριτή και του εσωτερικού σας διαλόγου. Τότε μόνο θα μπορέσετε να απελευθερώσετε την ανάγκη να μειώνετε τον εαυτό σας. Και μόλις το πετύχετε, θα δείτε πως πλέον θα κριτικάρετε λιγότερο και τους γύρω σας.
Όταν αισθάνεστε άνετα με το να είστε ο εαυτός σας, αυτόματα το επιτρέπετε και στους άλλους. Οι διάφορες μικρές τους συνήθειες παύουν να σας ενοχλούν όσο παλιά. Απελευθερώνετε την ανάγκη να τους αλλάξετε, να τους φέρετε στα μέτρα σας. Τότε, καθώς παύετε να κρίνετε αρνητικά τους άλλους, απελευθερώνουν και αυτοί την ανάγκη να σας επικρίνουν.
Εσείς και αυτοί, όλοι είστε ελεύθεροι.
Τα συναισθήματά μας είναι σκέψεις εν δράσει. Δεν χρειάζεται να αισθανόμαστε ντροπή ή ενοχή γι’ αυτά. Εξυπηρετούν κι αυτά έναν σκοπό και όταν αποδιώξετε από τον νου και το σώμα σας τις αρνητικές σκέψεις, θα κάνετε χώρο για άλλα, πιο θετικά συναισθήματα και εμπειρίες.
Ας βεβαιώσουμε: Τώρα μπορώ με ασφάλεια να απελευθερώσω τον εσωτερικό μου κριτή και να περάσω στην αγάπη.
Απόσπασμα από το βιβλίο της Louse Hay «Αλλαγή με Σύμμαχο τον Καθρέπτη» από τις εκδόσεις Ιβίσκος
