1. Η όραση εξαρτάται από τη σημερινή ιδέα. Το φως βρίσκεται μέσα σ’ αυτήν, γιατί συμφιλιώνει όλα τα φαινομενικά αντίθετα.
Και τι είναι το φως παρά η λύση, που γεννιέται από τη γαλήνη, όλων των συγκρούσεών σου και των εσφαλμένων σκέψεων, η οποία έρχεται μέσα σε μία σκέψη που είναι απόλυτα αληθινή;
Ακόμα και αυτή θα εξαφανιστεί, γιατί η Σκέψη πίσω απ’ αυτή θα εμφανιστεί για να πάρει τη θέση της. Και τώρα είσαι σε γαλήνη για πάντα, γιατί το όνειρο πλέον έληξε.
2. Το αληθινό φως που κάνει δυνατή την αληθινή όραση δεν είναι το φως που αντιλαμβάνονται τα μάτια του σώματος. Είναι μια κατάσταση του νου, που έχει ενοποιηθεί τόσο πολύ, που το σκοτάδι δεν μπορεί να γίνει καθόλου αντιληπτό. Και έτσι όσα είναι ίδια θεωρούνται ως ένα, ενώ ό,τι δεν είναι ίδιο μένει απαρατήρητο, γιατί δεν υπάρχει εκεί.
3. Αυτό είναι το φως που δεν δείχνει κανένα αντίθετο, και η όραση, έχοντας θεραπευτεί, έχει δύναμη να θεραπεύσει. Αυτό είναι το φως που φέρνει τη γαλήνη του νου σου σε άλλους νόες, για να τη μοιραστούν και να είναι χαρούμενοι που είναι ένα μαζί σου και μαζί με τους εαυτούς τους. Αυτό είναι το φως που θεραπεύει γιατί φέρνει ενιαία οπτική, βασισμένη πάνω σ’ ένα πλαίσιο αναφοράς, από το οποίο πηγάζει ένα νόημα.
4. Εδώ, και το να δίνεις και το να λαμβάνεις θεωρούνται ως διαφορετικές όψεις της μίας Σκέψης της οποίας η αλήθεια δεν εξαρτάται από το ποιο θεωρείται ως πρώτο, ούτε από το ποιο φαίνεται να είναι σε δεύτερη θέση.
Εδώ γίνεται κατανοητό ότι και τα δύο συμβαίνουν μαζί, ότι η Σκέψη παραμένει πλήρης. Σ’ αυτή την κατανόηση βρίσκεται η βάση πάνω στην οποία όλα τα αντίθετα συμφιλιώνονται, γιατί γίνονται αντιληπτά από το ίδιο πλαίσιο αναφοράς, το οποίο ενώνει αυτή τη σκέψη.
5. Μία σκέψη, πλήρως ενοποιημένη, θα χρησιμεύσει για να ενοποιήσει όλες τις σκέψεις. Αυτό είναι το ίδιο σαν να λέμε ότι μία διόρθωση αρκεί για όλες τις διορθώσεις, ή ότι το να δίνεις σε ένα αδελφό πλήρως είναι αρκετό για να φέρεις σωτηρία σε όλους τους νόες.
Γιατί αυτές δεν είναι παρά μερικές ιδιαίτερες περιπτώσεις ενός νόμου, ο οποίος ισχύει για κάθε είδος μάθησης, εάν προέρχεται από τον Ένα, που γνωρίζει την αλήθεια.
6. Το να μάθεις πως το να δίνεις και να λαμβάνεις είναι το ίδιο, έχει ιδιαίτερη χρησιμότητα, γιατί μπορείς να το δοκιμάσεις τόσο εύκολα και να δεις ότι είναι αλήθεια. Όταν αυτή η ιδιαίτερη περίπτωση αποδείξει ότι πάντα φέρνει αποτελέσματα, σε κάθε περίσταση που τη δοκιμάζεις, η σκέψη πίσω από αυτήν μπορεί να απλωθεί σε άλλους τομείς αμφιβολίας και διπλής όρασης. Από εκεί θα επεκταθεί, και τελικά θα φτάσει στη μία Σκέψη, η οποία βρίσκεται κάτω από όλες αυτές.
Απόσπασμα από το βιβλίο “Μαθήματα Θαυμάτων” από τις εκδόσεις ΚΡΥΩΝ
