Νιώθοντας ευγνωμοσύνη όταν δεν έχω τίποτα αλλά και όταν έχω τα πάντα

Νιώθοντας ευγνωμοσύνη όταν δεν έχω τίποτα αλλά και όταν έχω τα πάντα

Ένιωσα απέραντη ευγνωμοσύνη όταν τελευταία βρέθηκα πολύ κοντά στο θάνατο. Κατέβαινα οδηγώντας έναν απότομο, όλο στροφές, λόφο όταν έσκασε το μπροστινό λάστιχο του αυτοκινήτου μου.

Κατάφερα να οδηγήσω τελικά το αυτοκίνητό μου στη ρίζα του λόφου μέσα σε μια βροχή από σπινθήρες καθώς και προσευχές που έβγαιναν από την καρδιά μου.

Θυμάμαι μια άλλη φορά πάλι που είχα νιώσει μέσα μου βαθιά την ευγνωμοσύνη. Βρισκόμουν στη γέφυρα ενός πλοίου όταν με χτύπησε ένας κεραυνός που πέρασε μέσα από το κάθετο αντιστύλι σε απόσταση δύο ποδιών από το πρόσωπό μου.

Ευτυχώς όμως τα χιλιάδες ηλεκτρικά του βολτ οδηγήθηκαν τελικά με μαγικό τρόπο μέσα στη γη, περνώντας πρώτα από το ατσάλι του πλοίου και ύστερα μέσα στον ωκεανό. Είπα ευχαριστώ και δεν ξέχασα ποτέ τη μυρωδιά του καμένου αέρα που θα μπορούσε να ήταν η μυρωδιά των καμένων μου μαλλιών.

Αλλά και λίγο πριν γεννηθώ με είχε χτυπήσει κεραυνός ενώ βρισκόμουν μέσα στη μήτρα της μητέρας μου. Εκείνη είχε καεί άσχημα στο μπράτσο και εγώ γεννήθηκα πρόωρα έχοντας ένα μεγάλο κόκκινο σημάδι που ξεκινούσε από τον ώμο μου και έφτανε μέχρι τον καρπό του χεριού μου και που συνέχισε να υπάρχει εκεί μέχρι τα 14 μου χρόνια.

Η μητέρα μου είχε τραυματιστεί τόσο σοβαρά που ποτέ δεν μπόρεσε να κάνει την κίνηση να με αγκαλιάσει χωρίς να νιώσει ότι αυτό ήταν κάτι που ξεπερνούσε τις δυνάμεις της.

Διαβάστε επίσης: Η νευροεπιστήμη αποκαλύπτει ότι η ευγνωμοσύνη αλλάζει τη μοριακή δομή του εγκεφάλου

Τότε ήμουν πολύ μικρός για να νιώσω ευγνωμοσύνη για το δώρο της ζωής που μου δόθηκε. Αλλά εκ των υστέρων λέω ευχαριστώ που επιζήσαμε και οι δύο από μια τέτοια ηλεκτρική εκκένωση και που είμαι ακόμα ζωντανός και κυκλοφορώ ανάμεσα στους ανθρώπους.

Μπορώ να σκεφτώ πολλές τέτοιες ανάλογες περιπτώσεις, για τις οποίες όμως δεν ένιωσα ευγνωμοσύνη παρά μόνον αφού πια είχα αρχίσει να εκτιμώ όλα τα αγαθά που μου είχε δώσει η ζωή.

Τώρα ξέρω να εκφράζω αυτήν την ευγνωμοσύνη, όχι μόνο σε ώρες κινδύνου ή πολύ μεγάλης αφθονίας, αλλά και για όλα όσα μου συμβαίνουν. Νιώθω ευγνωμοσύνη όχι μόνο για τους σπουδαίους φίλους που έχω, αλλά επίσης και για άλλους που μου είπαν ψέματα και με απογοήτευσαν, γιατί έτσι μου έδωσαν πολλά μαθήματα στη ζωή και με έκαναν να νιώθω μεγαλύτερη εκτίμηση γι’ αυτούς που κάνουν ό,τι λένε και πραγματοποιούν τις υποσχέσεις τους.

Christopher Hills, Ph.D., D. Sc.

Από το βιβλίο «Το Μυστικό της Ζωής» από τις εκδόσεις Η Δυναμική της Επιτυχίας

Ενδιαφέροντα σεμινάρια και μαθήματα