Μια απλή απόδειξη της απίστευτης δύναμης της αγάπης είναι πως εξακολουθεί να παραμένει το πιο περιζήτητο πράγμα πάνω στη γη. Σε μια εποχή πλούσια σε τεχνολογικά παιχνίδια, δεν μας στενοχωρεί άραγε όταν χάνουμε στην αγάπη;
Έστω κι αν οι αποτυχημένες σχέσεις και τα διαλυμένα σπίτια γίνονται ο κανόνας, δεν προσπαθούμε άραγε να διατηρήσουμε κάτι περισσότερο;
Πόση παρηγοριά θα βρούμε σε ένα διογκωμένο χαρτοφυλάκιο μετοχών ή σε ένα απόθεμα αγαθών;
Η απεχθής αλήθεια είναι πως κανένας πάνω στη γη δεν μειονεκτεί περισσότερο από εκείνους που δεν μπορούν να αγαπούν. Δίχως αγάπη είμαστε απεγνωσμένα στερημένοι – και αυτή ίσως να είναι η σωτηρία μας.
Η αγάπη είναι κάτι το εξαιρετικά ασύλληπτο. Δεν μπορεί να αγοραστεί, να είναι αναγκαστική ή να κλαπεί. Υπάρχει μόνο σε μια σπάνια μορφή: ως φυσική ανταπόκριση ενός υγιούς νου και μιας υγιούς καρδιάς. Μόνος τρόπος να τη διασφαλίσουμε είναι να θεραπεύσουμε τον νου και την καρδιά μας.
Από καιρό σε καιρό πρέπει να υπενθυμίζεται σε όλους πως η αγάπη δεν είναι κάτι το τυχαίο ή το μοιραίο, αλλά μια δεξιότητα, μια παγκόσμιας κλάσης δεξιότητα του νου, την οποία ο καθένας μπορεί να αποκτήσει και να εργαστεί για να διατηρήσει, πολύ περισσότερο μάλιστα σε έναν κόσμο που έχει διατηρήσει ελάχιστη ιερότητα.
Οι μυστικιστές ίσως να μην γνωρίζουν κάποιο μαγικό που εξορκίζει τις εγωιστικές παρορμήσεις, αλλά μας προσφέρουν πανίσχυρες μεθόδους, όπως είναι ο διαλογισμός και το μάντραμ, με τις οποίες μπορούμε να μάθουμε να μετατρέπουμε την ακατέργαστη ενέργεια αρνητικών συναισθημάτων όπως είναι η οργή, η ζήλια και το μίσος. Αυτή η αντιστροφή είναι ο σκοπός της εκπαίδευσης του νου. Όταν δαμαστεί αυτή η ενέργεια με σκοπό την ενότητα, γίνεται αγάπη.
Οι αρνητικές σκέψεις μπορούν να μας αιφνιδιάσουν. Ξεφυτρώνουν μέσα στο νου εκεί που δεν τις περιμένουμε κι έπειτα, χωρίς καμία προειδοποίηση, ξαμολιούνται μέσα στη συνειδητότητα προτού καν αντιληφθούμε τον ερχομό τους.
Διαβάστε επίσης: 10 ενδείξεις που μας βοηθούν να διακρίνουμε την αληθινή αγάπη
Όταν η σκέψη είναι γρήγορη και μανιασμένη, είτε λόγω οργής ή φόβου, είτε από κάποια φλογερή επιθυμία, δεν ελέγχουμε ποιες σκέψεις ξεσπούν και είμαστε ελάχιστα ελεύθεροι ν’ αντιδράσουμε σ’ αυτές.
Προς το παρόν είμαστε παγιδευμένοι στο ρεύμα της σκέψης, πράγμα το οποίο σημαίνει πως ανεξάρτητα από την αντίδρασή μας, οι συνέπειες των πράξεών μας θα είναι πιθανώς καταστροφικές.
Όταν φτάσεις κάτω από την επιφάνεια της συνειδητότητας, αρχίζεις να βλέπεις και να ελέγχεις την κυκλοφορία αυτού του είδους.
Τελικά μπορείς να γίνεις ένας εργάτης με σημαιάκι μέσα στο ασυνείδητό σου, σταματώντας τις σκέψεις με το μάντραμ, μέχρι να τους επιτρέψεις να περνούν με τάξη. Από πρακτική άποψη, αυτό σημαίνει πως, μολονότι ο νους σου μπορεί να κάνει σκέψεις οργής, δεν θα παγιδεύεσαι σ’ αυτές ούτε θα αντιδράς· θα έχεις την ευχέρεια της επιλογής.
Το ίδιο ισχύει και για τα περισσότερα άλλα αρνητικά συναισθήματα: τη μνησικακία, το φθόνο, το άγχος, το φόβο.
Απόσπασμα από το βιβλίο του Έκναθ Ησγουάραν «Η Αρχέγονη Καλοσύνη» από τις εκδόσεις Καστανιώτη
