Δεν πάει πολύς καιρός από τότε που η Green Peace είχε βγάλει αυτό το σύνθημα για να μας ευαισθητοποιήσει όσον αφορά την αναγκαία παρουσία των άγριων σαρκοφάγων για την ασφαλή μας παραμονή στη Γη. Το σύνθημα έλεγε:
«Όσο υπάρχουν άγρια θηρία, μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι»
Δεν πάνε πολλά χρόνια επίσης από τότε που ακούστηκε το τελευταίο ουρλιαχτό λύκου στην Πελοπόννησο… μόλις το 1945. Ακολούθησε γρήγορα και η υπόλοιπη Ελλάδα. Δια νόμου τότε εξολοθρεύονταν η άγρια πανίδα. Οι κυνηγοί και οι αγρότες, πληρώνονταν καλά από την κυβέρνηση για κάθε ουρά λύκου ή αλεπούς που κόμιζαν στα αρμόδια γραφεία… δεν ήξεραν;
Από τότε δεν κοιμόμαστε ήσυχοι. Ακολούθησαν απέραντα βοσκοτόπια και πυρκαγιές. Όλοι ξέρουμε τ’ αποτελέσματα. Φτάνει να πιάσουν οι ζέστες του καλοκαιριού κι ένας δυνατός βοριάς. Φτάνει μια δυνατή βροχή τον Οκτώβριο, μόνο μία… Όχι, δεν κοιμόμαστε ήσυχοι.
Οι λύκοι και τα άγρια θηρία, η ισορροπία του φυσικού περιβάλλοντος, είναι κομμάτι του συστήματός μας. Είμαστε μέρος ενός συστήματος ζωής και δεν υπάρχουμε δίχως αυτό. Κάποια στιγμή ίσως αφήσουμε τους εαυτούς μας να ξαναβρούν τις ισορροπίες και τις προτεραιότητες επιβίωσης, και κοιμηθούμε ένα ήσυχο βράδυ σ’ αυτόν εδώ τον κόσμο.
