Ο φίλος μου ο Έρνστ ήταν ένας συνηθισμένος τύπος. Παίζαμε μαζί σε μια ερασιτεχνική ορχήστρα, πηγαίναμε για πίτσα και ένιωσα τον πόνο του όταν πήρε διαζύγιο.
Όταν τον είδα μετά από ένα σχετικά μεγάλο χρονικό διάστημα, μου είπε: ” Πηγαίνω συχνά στη Νότια Αμερική. Είχα πάει για να επισκεφτώ ένα φίλο μου και κάποιο βράδυ ήρθε για δείπνο μια γειτόνισσά του. Μου είπε ότι είχε πονοκέφαλο και τη ρώτησα αν ήθελε να προσευχηθώ γι’ αυτήν.
Αφού προσευχήθηκα ένιωσε καλύτερα. Το ίδιο βράδυ ξαναγύρισε με την κόρη της που υπέφερε από δυσμηνόρροια. Προσευχήθηκα και γι’ αυτήν και ανακουφίστηκε από τους πόνους.
Το άλλο βράδυ όλοι οι συγγενείς εκείνης της γυναίκας εμφανίστηκαν στην πόρτα! Τους είχε πει ότι ήμουν θεραπευτής. Ελπίζοντας ότι θα μπορούσα να τους προσφέρω μια υπηρεσία, προσευχήθηκα για εκείνους.
Την επόμενη μέρα η μισή πόλη περίμενε στη σειρά για να θεραπευτεί. Όταν γύρισα στο σπίτι μου, έλαβα ένα τηλεφώνημα από έναν τοπικό αντιπρόσωπο που μου είπε πως οι κάτοικοι της πόλης θα πλήρωναν το αεροπορικό μου εισιτήριο για να ξαναπάω. Ξαναπήγα και τώρα πηγαίνω πιο τακτικά. Μου νοικιάζουν ελικόπτερο, πηγαίνω από πόλη σε πόλη και οι προσευχές μου έχουν θαυμάσια αποτελέσματα”.
Όταν άκουσα εκείνη την καταπληκτική αφήγηση, η πρώτη μου σκέψη ήταν: “Ο Έρνστ; Πέρσι μπασίστας και φέτος άγιος;”
Δυσκολευόμουν πολύ να συμβιβάσω αυτές τις δύο εικόνες, αλλά μετά συνειδητοποίησα πως είχα δύο επιλογές: θα μπορούσα να αρνηθώ το καλό που έκανε ή θα μπορούσα να χαρώ για την ευλογία που πρόσφερε σ’ εκείνους τους ανθρώπους.
Ένιωσα πολύ καλύτερα όταν χάρηκα με την επιτυχία του παρά όταν προσπαθούσα να τον μειώσω. Κατάλαβα πως η ζαριά που θα έριχνα σε σχέση με το πώς θα επέλεγα να νιώσω για την καλή τύχη του Έρνστ ήταν ίδια και για μένα.
“Όσο μεγάλος του επιτρέψεις να είναι στις σκέψεις σου, άλλο τόσο θα είσαι κι εσύ”, μου είπε μια εσωτερική φωνή.
“Αν τον κρατήσεις μικρό, θα μείνεις κι εσύ μικρός. Αν του επιτρέψεις να είναι μεγάλος, το ίδιο θα είσαι κι εσύ”.
Αποφάσισα πως θα είχε πολύ περισσότερο γούστο αν είμαστε κι οι δύο, αλλά και όλοι, μεγάλοι.
Βοήθησέ με να αναγνωρίζω και να τιμώ τη θεϊκότητα σε κάθε ύπαρξη που συναντώ.
Απελευθερώνω όλο μου το δυναμικό όταν ευλογώ την καλοτυχία των άλλων.
Απόσπασμα από το βιβλίο του Alan Cohen “Μια βαθιά ανάσα ζωής” από τις εκδόσεις Η Δυναμική της Επιτυχίας